Τροπολογίες Πονηρών

Το λοιπόν θα είναι πλέον γρήγορη και εύκολη η αλλαγή οργανισμών φορέων του δημοσίου ή ακόμη και η κατάργησή τους. Αρχίζει το δημόσιο να μοιάζει λίγο με τη ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα. Με μια απόφαση θα μπορεί ένας υπουργός να καταργήσει ας πούμε τη διεύθυνση Α’ του υπουργείου του,
να κλείσει ένα οργανισμό του δημοσίου, και να απολύσει αυτοστιγμεί μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες δημοσίους υπαλλήλους (ρεμάλια και άχρηστους, σύμφωνα με πολλούς συμπολίτες μας). Μόνο που ο ίδιος νόμος δίνει και μια άλλη δυνατότητα στον υπουργό μας: να φτιάξει μια νέα διεύθυνση στο υπουργείο του, ακόμα και ένα νέο
Δημόσιο Φορέα — ένα μικρό οργανισμό, ας πούμε.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι είμαι ο νέος υπουργός αγροτικής ανάπτυξης (ή όπως αλλιώς το λένε σήμερα) και είμαι, ας πούμε, από τη Λάρισα. Φυσικά θέλω πελάτες, οπότε τι κάνω; Κλείνω τον άχρηστο Οργανισμό Μελέτης Ιχθυοκαλλιεργειών Θερμαϊκού και ιδρύω τον απαραίτητο Οργανισμό Διευθέτησης Υδατοκαλλιεργειών και Αγροτικών Οδών στη Λάρισα, με 200 υπαλλήλους. Προκειμένου μάλιστα να μην βαρύνω τον κρατικό προϋπολογισμό, αν δεν φτάνουν οι απολυμένοι από τον οργανισμό του Θερμαϊκού που έκλεισα, κλείνω και μερικούς άλλους άχρηστους οργανισμούς σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Αυτά φυσικά όσο είμαι εγώ υπουργός. Διότι μόλις απολυθώ τα ίδια θα κάνει ο επόμενος, κ.ο.κ.
Μην κρίνεις το νόμο από το καλό που θα φέρει, αλλά από το κακό που μπορεί να κάνει. Κάτι τέτοιο είχε πει κάποιος Αμερικανός νομίζω, πριν από μερικές δεκαετίες, αλλά οι Έλληνες πολιτικοί προφανώς μήτε διαβάζουν, μήτε ακούν. Ένα σκοπό έχουν στη ζωή τους, και προφανώς αυτός είναι να παρακάμψουν Σύνταγμα και Νόμους προκειμένου να βολέψουν και να μεγαλώσουν την πελατεία τους. Τους χάλασε λίγο τη δουλειά το ΑΣΕΠ, αλλά προσαρμόζονται. Και πάντα για το καλό μας.
Πονηρός Βλάχος




πηγή