18,85% στις εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, http://ekloges-prev.singularlogic.eu/v2012a/public/index.html#{%22cls%22:%22main%22,%22params%22:{}}), αποφάσισε να αντιγράψει τη ρητορική των αντι-μνημονιακών κομμάτων και πρωτίστως της Αριστεράς. Δανείστηκε λοιπόν τον όρο 'επαναδιαπραγμάτευση' και σε συνδιασμό με το εκβιαστικό και ψευδεπίγραφο δίλημμα 'ευρώ ή δραχμή' κατόρθωσε να φοβήσει το εκλογικό σώμα.
Κυρίως τους ηλικιωμένους και τους μεσήλικες που διακατέχονται από συντηρητισμό και φοβικά σύνδρομα. Δηλαδή το ίδιο κοινωνικό υποσύνολο που ευθύνεται για την καταστροφική μονοπωλιακή άσκηση της εξουσίας καθ'όλη την μεταπολίτευση από ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, με τις επιπτώσεις να βαραίνουν το μέλλον των νεοτέρων / επομένων γενεών.
Ο βασικός αντίπαλος των εκλεκτών των ξένων δανειστών και της Τρόικας ήταν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που αρχικά υποστήριζε την μονομερή καταγγελία / κατάργηση του μνημονίου, ενώ μεταγενέστερα υιοθέτησε την πιο ρεαλιστική και διπλωματική επιλογή της επαναδιαπραγμάτευσης.
Έπειτα της δεύτερης εκλογικής αναμέτρησης (17η Ιουνίου 2012), σχηματίσθηκε επιτέλους κυβέρνηση με την συμμετοχή τριών κομμάτων. Του ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, της Νέας Δημοκρατίας του Αντώνη Σαμαρά και της Δημοκρατικής Αριστεράς του Φώτη Κουβέλη. Από τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς, οι δύο (Σαμαράς, Βενιζέλος) είχαν επανειλημμένως διαβεβαιώσει για την προσήλωσή τους στο έξωθεν επιβαλλόμενο πρόγραμμα λιτότητας. Ο Αντώνης Σαμαράς άλλωστε, επί Πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου και με τον ίδιο επικεφαλήν της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε αποστείλει επιστολή 'συμμόρφωσης' προς τους Ευρωπαίους εταίρους (βλ. CNA News, http://www.cna.gr/2012/06/09/3562).
Στις πρώτες του διερευνητικές επαφές, έπειτα της παραλαβής της διερευνητικής εντολής σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 18 Ιουνίου 2012, ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε - μεταξύ άλλων - τα ακόλουθα:
'Τηρούμε τη συμφωνία (το είπα και χθες ότι η Ελλάδα έχει συνέχεια, συνέπεια και αξιοπρέπεια) και, ταυτόχρονα, ζητούμε το αυτονόητο. Δηλαδή, την ανάγκη να υπάρξουν πολιτικές τέτοιες, οι οποίες, μέσα από μια οικονομική ανάκαμψη, θα δώσουν το δικαίωμα της ανάσας και της ελπίδας σε εκατομμύρια Έλληνες.' (βλ. εφημερίδα 'Έθνος', http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63671585&mmid=28505468)
Οι δεσμεύσεις Σαμαρά συμβάδιζαν με τις απόψεις τόσο του Ευάγγελου Βενιζέλου όσο και του δήθεν αριστερού Φώτη Κουβέλη. Ειδικά ο τελευταίος είχε ξεκαθαρίσει πως θεωρεί τη Δανειακή Σύμβαση (η οποία εμπεριέχει το αρχικό Μνημόνιο) διεθνή υποχρέωση της Ελλάδας και ως εκ τούτου θα την σεβαστεί (βλ. εφημερίδα 'ΤΑ ΝΕΑ', http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4705090). Οι ξένοι δανειστές (ή, ορθότερα, τοκογλύφοι), έχοντας απέναντί τους πλέον τρεις γνώριμες πολιτικές προσωπικότητες και μην ανησυχώντας για τυχόν απρόβλεπτες κινήσεις και 'κόκκινες γραμμές', άρχισαν να αναιρούν τις όποιες ελπίδες είχαν δημιουργήσει περί ελάφρυνσης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.


Επειδή στην πολιτική είθισται να παρουσιάζουν τα άσχημα νέα είτε με ψευδή λόγο είτε με μισόλογα, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Πάρις Κουκουλόπουλος έσπευσε να συμπληρώσει πως η επαναδιαπραγμάτευση δεν θα έχει άμεσο χειροπιαστό αποτέλεσμα (βλ. Skai.gr, http://www.skai.gr/news/politics/article/207716/p-koukoulopoulos-horis-amesa-heiropiasta-apotelesmata-i-epanadiapragmateusi-tis-daneiakis-sumvasis/).
Η αλητεία των φιλο-μνημονιακών εθνικών δοσιλόγων φαίνεται εναργέστερα από όσα κυκλοφόρησαν ως φήμες από συναδέλφους του βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου, όταν εκείνος παραιτήθηκε από Υφυπουργός Εργασίας (παραμένοντας όμως βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας) λόγω της μη τήρησης της προεκλογικής δέσμευσης Σαμαρά για επαναδιαπραγμάτευση με την Τρόικα (βλ. Skai.gr, http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=112895101). Οι 'συνάδελφοι' του κ. Νικολόπουλου, με την αγαστή συνεργασία πουλημένων (και όχι στρατευμένων) δημοσιογράφων, διέρρευσαν ανώνυμα πως η παραίτηση οφείλεται στη δυσαρέσκεια του τέως Υφυπουργού για τις περιορισμένες αρμοδιότητές του.
Την ίδια ώρα, η Ιρλανδία διεκδικεί δυναμικά επαναδιαπραγμάτευση / ηπιότερους όρους, έπειτα και του παραδείγματος της Ισπανίας αλλά και της σθεναρής στάσης του Ιταλού Πρωθυπουργού Mario Monti απέναντι στις απαιτήσεις της Γερμανίας (βλ. ThePressProject.gr, http://www.thepressproject.gr/article/22037/Le-FigaroPros-epanadiapragmateusi-i-Irlandia-meta-ti-sumfonia-Ispanias).
ΣΧΟΛΙΟ ΚΟΜΠΡΑ
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Ο λαός αποφάσισε την εξαθλίωσή του. Αλοίμονο από αυτούς που δεν υπερψήφισαν τους τρεις 'υπαλλήλους' της Γερμανίας. Θα υποφέρουν εξαιτίας της ανοησίας των υπολοίπων. Όσων φοβήθηκαν μήπως χάσουν την ελεημοσύνη που λαμβάνουν ως μισθό ή σύνταξη. Όσων πίστεψαν την μπλόφα. Όπως τραγουδάει και ο Νίκος Πορτοκάλογλου: 'Κρίμα να μείνεις πάντα θύμα ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου