Όταν πρωτοεμφανίστηκε το κίνημα του φιλελευθερισμού προέταξε το αγαθό
της ατομικής ελευθερίας σε σχέση με την οικονομική οργάνωση των
κοινωνιών και τις πολιτικές διακυβέρνησης.
Βασίστηκε στις αντιλήψεις του Αριστοτέλη επί της ελευθερίας για να εισάγει την κοινωνιολογική αυτή έννοια στις οικονομικές σχέσεις των ανθρώπων και για να αιτιολογήσει το δικαίωμα στην συσσώρευση πλούτου.
Αυτό που δεν κατάφερε ποτέ να απαντήσει ο φιλελευθερισμός -και ο νεοφιλελευθερισμός ως συνέχειά του- είναι το πότε η συσσώρευση του πλούτου ως δικαίωμα εκπορευόμενο από την ατομική ελευθερία, καταργεί την καλώς νοούμενη ισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό που ποτέ δεν επεδίωξε να απαντήσει ο νεοφιλελευθερισμός, τουλάχιστον μέχρι και τις μέρες μας, είναι αν η ελευθερία στην συσσώρευση πλούτου υπερέχει ως αυτοσκοπός ώστε να δικαιολογεί τις μεγάλες ανισότητες στην κατανομή του πλούτου.
Εν τέλει, δεν ομολόγησε ποτέ το ιστορικά αποδεδειγμένο γεγονός ότι η φθοροποιός δύναμη του πλούτου, όταν συσσωρεύεται από ιδιώτες, επιτρέπει την εκμετάλλευση και μεταχείριση των κρατικών θεσμών προς όφελός των και εις βάρος των φτωχότερων πολιτών. Δεν καθόρισε ποτέ τα όρια στην συσσώρευση πλούτου και δεν αποδοκίμασε ποτέ την κατάργηση της ατομικής ελευθερίας των άλλων, που προκύπτει από την κατάργηση της ισότητας των πολιτών, μιας και… «ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει δίχως ισότητα»…
Κατ’ επίφασιν φίλοι της ελευθερίας λοιπόν, οι νεοφιλελεύθεροι σήμερα, ταυτίζουν την ατομική ελευθερία με την ανεξέλεγκτη συσσώρευση πλούτου από ιδιώτες εις βάρος της καλώς νοούμενης κοινωνικής ισότητας και με κάθε μέσο προασπίζονται μια δήθεν «ελεύθερη αγορά» που βασίζεται στην κατοχή της ελευθερίας από τους λίγους.
Η ελεύθερη αγορά, όμως, για να λειτουργήσει σύμφωνα με τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης, θα πρέπει να διέπεται από κανόνες. Κανόνες της ελεύθερης, αλλά όχι ασύδοτης αγοράς. Εκτός και αν θέλουμε να περάσουμε στην αναρχία και να κάνει ο καθ’ ένας ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Για να είναι βιώσιμες οι επιχειρήσεις και να λειτουργούν προς όφελος του καταναλωτή, αλλά και σε ένα υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον, πρέπει να υπάρχουν κανονισμοί και περιορισμοί. Για να μην μετατραπεί η ελεύθερη αγορά σε μονοπωλιακό καθεστώς πρέπει να υπάρχει έλεγχος. Γιατί η ελευθερία δεν είναι συνώνυμη της ασυδοσίας…
Ο νεοφιλελευθερισμός σήμερα, στην πραγματικότητα είναι πολέμιος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της ελεύθερης αγοράς, διότι υπερασπίζεται μόνο τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου και επιδίδεται σε έναν αγώνα πλήρους εξολόθρευσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι ο δούρειος ίππος για την επικράτηση της άτυπης τυραννίας ενός ανεξέλεγκτου καπιταλισμού που, όχι μόνο δεν θα υπακούει σε κανόνες, αλλά και θα καθιερώνει θεσμούς και νόμους προς το συμφέρον του. Είναι δε και ο δούρειος ίππος για την επιβολή ενός οικονομικού ιμπεριαλισμού με πρόσχημα την παγκοσμιοποίηση του εμπορίου και την κατάργηση των κρατικών συνόρων στις οικονομικές συναλλαγές. Με πρόφαση το τελικό όφελος του καταναλωτή και με “τυρί” τις δήθεν χαμηλότερες τιμές λόγω ανταγωνισμού, οι καθεστωτικές νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις προπαγανδίζουν επάνω στις ανάγκες και την ανέχεια των πολιτών, ευαγγελιζόμενες ότι τα τελικά προϊόντα θα φτάνουν σε αυτούς σε πιο προσιτές τιμές…
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται όμως ο πολίτης-θύμα της προπαγάνδας των καθεστωτικών και διαπλεκόμενων ΜΜΕ, είναι ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες καταναλωτών.
Η πρώτη κατηγορία είναι οι κρατικοδίαιτοι και όσοι έχουν την νοοτροπία του κρατικοδίαιτου, οι οποίοι θέλουν να δουλεύει όλη η αγορά στα δικά τους μέτρα και να λειτουργεί όλο το σύστημα για δικό τους όφελος, ανεξάρτητα από το ποιος θα τους παρέχει τις υπηρεσίες ή τα αγαθά… Αυτοί ποσώς ενδιαφέρονται τίνος τα συμφέροντα θα εξυπηρετήσουν και τίνος την επιχείρηση θα στηρίξουν, αρκεί να έχουν οι ίδιοι κάποιο κέρδος!
Ο κρατικοδίαιτος μπορεί να ψωνίζει ρούχα από τον Κινέζο και τρόφιμα από τον Γάλλο ή Γερμανό, για να κερδίσει συνολικά 50 ευρώ και το βράδυ να σκορπά 300 ευρώ στα μπουζούκια με τις Ρωσίδες! Ο κρατικοδίαιτος δεν κοιτά προελεύσεις, δεν κοιτά ποιότητα, δεν κοιτά ουσία. Κοιτά μόνο την τιμή και το φαινομενικό κέρδος του.
Η δεύτερη κατηγορία είναι οι υπόλοιποι καταναλωτές. Οι «κακόμοιροι»… Αυτοί που μετράνε και τα δεκάλεπτα για να πάνε στην λαϊκή και στον φούρνο της γειτονιάς. Είναι αυτοί όμως που θα στηρίξουν την τοπική αγορά, τον έμπορο της γειτονιάς, τον Έλληνα παραγωγό και βιοτέχνη. Είναι αυτοί που θα πουν ότι δεν τους πειράζει να πληρώσουν 10% παραπάνω στην τιμή, αρκεί να πάρουν ποιοτικά προϊόντα. Είναι αυτοί που θα ψάξουν αρκετά για να βρουν Ελληνικά προϊόντα ώστε να μπορέσουν να βάλουν ένα λιθαράκι σε αυτόν εδώ τον τόπο, στηρίζοντας τον Έλληνα παραγωγό και μικροβιοτέχνη! Είναι αυτοί που θα ψάξουν να βρουν Ελληνικά σκόρδα γιατί ξέρουν ότι τα τούρκικα δεν τρώγονται. Είναι αυτοί που ξέρουν ότι αν πάρουν κινέζικα ρούχα θα τους έρθουν πολύ πιο ακριβά γιατί μετά τα τρία πλυσίματα δεν κάνουν ούτε για να σκουπίζουν τις ζάντες του αυτοκινήτου. Είναι αυτοί που δεν θα λυπηθούν να πληρώσουν δύο ευρώ παραπάνω για να πάρουν τυρί από Ελληνική οικογενειακή φάρμα και όχι από γερμανική βιομηχανία που χρησιμοποιεί υποπροϊόντα γάλακτος. Είναι αυτοί που δεν δίνουν στα παιδιά τους λευκό τυρί Δανίας, αλλά Ελληνική φέτα Π.Ο.Π. Είναι αυτοί που δεν θα φάνε κρέας από το εξωτερικό γιατί ξέρουν ότι τα ζώα αυτά είναι μεγαλωμένα μόνο με ορμόνες και φάρμακα και δεν έχουν δει ποτέ τους τον ήλιο!
Ο νεοφιλελευθερισμός όμως απευθύνεται στην πρώτη κατηγορία καταναλωτών και τους χρησιμοποιεί για να παραπλανήσει την δεύτερη. Χρησιμοποιεί την πρώτη κατηγορία καταναλωτών για να πολεμήσει την δεύτερη, αλλά και κάθε κατηγορία πολιτών που στέκεται εμπόδιο στα σχέδιά του. Ο νεοφιλελευθερισμός γνωρίζει πολύ καλά ότι το σημαντικό του όπλο είναι οι κρατικοδίαιτοι και όσοι σκέφτονται σαν αυτούς! Φέρνει την πολυεθνική με την πρόφαση των δήθεν επενδύσεων, της δίνει επιδοτήσεις, χαμηλότερη φορολογία, χορηγίες και ευνοϊκούς όρους επιχειρηματικότητας, δωρεάν διαφήμιση μέσω όλων των ΜΜΕ, ώστε να στοχεύσει στο εύκολο κοινό… τον κρατικοδίαιτο. Αυτόν που θα κάψει 10 ευρώ βενζίνη για να κερδίσει 8 ευρώ από τα ψώνια του και να το φωνάζει μετά σε όλους ότι είναι έξυπνος και μάγκας που τα βρίσκει στο τάδε πολυκατάστημα πιο φθηνά.
Και φυσικά ούτε λόγος για την ποιότητα. Όλα είναι θέμα τιμής! Μα αφού και ο ίδιος έχει την τιμή του… Όλοι οι κρατικοδίαιτοι έχουν μια τιμή. Κρέμεται με ταμπελάκι στο αυτί τους. Και μάλιστα είναι πολύ χαμηλή! Σαν τα προϊόντα που καταναλώνουν! Και σαρκάζουν και τους «κακομοίρηδες» που ψωνίζουν “πιο ακριβά” στον έμπορο της γειτονιάς… Τον «κλέφτη» καταστηματάρχη! Που τολμά και έχει τα προϊόντα του πιο ακριβά από την πολυεθνική!!!
Και ο κρατικοδίαιτος γίνεται ο μεγαλύτερος διαφημιστής του κεφαλαίου… Προπαγανδίζει υπέρ των συμφερόντων των πολυεθνικών και της κεφαλαιοκρατίας. Και γίνεται ο μεγαλύτερος πολέμιος του Έλληνα παραγωγού, βιοτέχνη και εμπόρου! Μα μία προπαγάνδα είναι επιτυχημένη όταν χρησιμοποιεί άμυαλους και συμφεροντολόγους να διαδίδουν την προπαγάνδα θεωρώντας πως έχουν και το δίκαιο με το μέρος τους. Η καλύτερη προπαγάνδα γίνεται όχι από τους έμμισθους, αλλά από αυτούς που νομίζουν ότι έχουν δίκιο!
Και ο κρατικοδίαιτος, μέσω της προπαγάνδας του, «υποχρεώνει» τον “κακόμοιρο” να πηγαίνει και αυτός να ψωνίσει στην πολυεθνική γιατί «εκεί είναι το συμφέρον του» και να αποφεύγει να ψωνίζει από τον «κλέφτη» της γειτονιάς.
Και μετά έρχεται η ώρα που ο κρατικοδίαιτος και ο νεοφιλελεύθερος θέλουν να είναι τα καταστήματα ανοιχτά και τις Κυριακές! Γιατί έτσι τους είπε η τηλεόραση βέβαια… Μα φυσικά και έτσι είναι, αφού έτσι γίνεται και στο αμέρικα! Αφού το κάνουν οι εβραίοι, που ανοίγουν ένα κατάστημα και πετούν τα κλειδιά, τότε πρέπει να το κάνουν και οι νεοραγιάδες, οι νεοφιλελεύθεροι, οι νεοέλληνες! Τους έπεισε η προπαγάνδα των διαπλεκόμενων ΜΜΕ πως αν είναι ανοιχτά τα καταστήματα και τις Κυριακές τότε θα ανοίξει η αγορά, θα φθηνύνουν τα προϊόντα, θα κυκλοφορήσει το χρήμα και θα πάει καλύτερα η οικονομία, οπότε θα αυξηθεί ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου! Βλέπεις πως δένουν όλα;;;
Και ξαφνικά ο κρατικοδίαιτος και ο νεοφιλελεύθερος έχουν πρόβλημα γιατί όταν πάνε στην πολυεθνική να δουν κινηματογράφο, την Κυριακή, θέλουν να κάνουν και τα ψώνια τους!!! Και τους ενοχλεί που δεν είναι ανοιχτά τα καταστήματα. Και φυσικά θέλουν να κάνουν τα ψώνια τους όταν βγουν από τον κινηματογράφο στις 23:30! Και σαφώς αυτό θα είναι “καλό” για την αγορά, γιατί θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός και θα παίρνει τα κινεζικά πιο φθηνά και από τους κινέζους, ο κρατικοδίαιτος! Και θα κυκλοφορήσει το χρήμα και θα πάει καλύτερα η οικονομία και θα αυξηθούν οι μισθοί!!!
Για να δούμε όμως πώς λειτουργεί η αγορά…
Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας και κυρίως ο καταστηματάρχης έχει από κανέναν έως δύο υπαλλήλους. Αυτό σημαίνει πως στα πλαίσια της δήθεν ελεύθερης αγοράς, που επιβάλει το εβραϊκό καθεστώς μέσω των παπαγάλων του (των νεοφιλελεύθερων προπαγανδιστών και των κρατικοδίαιτων), συντελείται ένας ύπουλος και άθλιος εκβιασμός. Εκβιάζεται ο μικρομεσαίος μέσω του ωραρίου. Επιβάλει το καθεστώς τους “όρους” της δήθεν ελεύθερης -αλλά στην ουσία ασύδοτης- αγοράς και αφήνει ελεύθερη την πολυεθνική και το κεφάλαιο να λειτουργούν 7 ημέρες για 14 ώρες την ημέρα. Υποχρεώνει με αυτόν τον τρόπο και τον μικρομεσαίο να εναρμονιστεί και να ακολουθήσει ημέρες και ωράριο, γιατί αν χάσει και άλλο ποσοστό από την δουλειά του θα καταστραφεί. Αν αφήσει τα μεγαλοκαταστήματα να λειτουργούν τις ώρες που αυτός είναι κλειστός, τότε θα χάσει και τους ελάχιστους πελάτες που έχει. Ο τζίρος του έχει ήδη πέσει πολύ με την εισβολή των πολυεθνικών, του μεγάλου κεφαλαίου, των κινέζικων προϊόντων και του λαθρεμπορίου, που έχει πλέον “νομιμοποιηθεί”, αφού νομιμοποιούνται από το καθεστώς και οι λαθρομετανάστες που το κάνουν. Αν λοιπόν αφήνει το μεγαλοκατάστημα να λειτουργεί ενόσω είναι αυτός κλειστός, τότε καταστράφηκε. Πρέπει να γίνει «ανταγωνιστικός» και να εναρμονιστεί γιατί τα ενοίκια τρέχουν, ο φόρος είναι δυσβάστακτος, οι εισφορές υπέρογκες και παράλογες και τα πρόστιμα, οι ποινές και οι τόκοι ληστρικοί!!!
Και έχει δυο επιλογές ο καταστηματάρχης. Ή προσλαμβάνει κι άλλον υπάλληλο για να καλύψει τις επιπλέον ώρες και τις ημέρες ή κάθεται ο ίδιος στο κατάστημα για 14 ώρες ημερησίως, για 7 ημέρες την εβδομάδα και ξεχνά την οικογένειά του! Μία ημέρα είχε ο εμποράκος για να αφιερώσει στην οικογένειά του και θέλουν να του την πάρουν! Θέλουν να πάρουν αυτόν από την οικογένειά του ή να τον αναγκάσουν να κλείσει την επιχείρησή του λόγω μη βιωσιμότητος. Λόγω “υγιούς” ανταγωνισμού, όπως λένε τα κατοχικά ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια οι νεοφιλελεύθεροι. Γιατί ο καταστηματάρχης, που κρατάει μόνος του ή με την βοήθεια ενός υπαλλήλου το κατάστημά του, δεν μπορεί να πάρει ρεπό. Είναι δέσμιος του καταστήματος. Αποφάσισε να ανοίξει μία επιχείρηση για να ζήσει την οικογένειά του γνωρίζοντας ότι τις Κυριακές θα είναι μαζί τους και έρχεται το καθεστώς να του την πάρει αυτήν την ημέρα!
Έτσι θέλουν να κλείσουν και τους φούρνους. Γιατί είναι “κλέφτες” και πουλούν ακριβό ψωμί, ενώ στο σούπερ μάρκετ το ψωμί είναι πιο φθηνό. Μα, αν γνωρίζατε τι είδους “ψωμί” αγοράζετε από το σούπερ μάρκετ, δεν θα είχατε αυτές τις απόψεις… Τόσο άσχετοι είσαστε, που δεν ξεχωρίζετε το ψωμί από τα προϊόντα αναθερμάνσεως και δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβετε!
Το καθεστώς χρησιμοποιεί στην προπαγάνδα του και αυτούς που νομίζουν ότι είναι φιλελεύθεροι. Αυτούς που εργάζονται στην εστίαση ή σε άλλο κλάδο που λειτουργεί 7 ημέρες. Αυτούς που τους πιάνει «παράπονο» επειδή εργάζονται και τις Κυριακές ενώ ο “κλέφτης” ο καταστηματάρχης θέλει να ξεκουράζεται. Μα δεν είναι φιλελεύθεροι είναι νεοφιλελεύθεροι, όπως είναι και νεοραγιάδες και νεοέλληνες που σκέφτονται μόνο την πάρτη τους και τον μικρόκοσμό τους. Να τους ενημερώσουμε λοιπόν ότι όταν επέλεγαν το επάγγελμά τους γνώριζαν πολύ καλά τις ημέρες και τα ωράρια. Ο καταστηματάρχης όμως γνώριζε και αυτός. Και βάσει αυτού έκανε μία επένδυση. Και είχε το «θράσος» να κάνει οικογένεια!!!
Αλλά ποιος θα νοιαστεί για τον ελεύθερο επαγγελματία; Ο καταναλωτής που κοιτά το συμφέρον του, το καθεστώς που κοιτά μόνο τα συμφέροντα των χορηγών του ή η δήθεν αριστερά που κάνει πως κόπτεται για τα συμφέροντα των υπαλλήλων του;
Και φυσικά υπάρχουν κάποιοι καταστηματάρχες που, μέσα στον πανικό τους για λίγο επιπλέον τζίρο για να τα φέρουν «βόλτα», συμφωνούν με την λειτουργία τις Κυριακές. Το έχουν σκεφτεί όμως ή είναι και αυτοί θύματα της προπαγάνδας; Έχουν συνειδητοποιήσει πως το επόμενο στάδιο είναι το ελεύθερο ωράριο και ότι τα σούπερ μάρκετ θα λειτουργούν 24 ώρες; Και ότι σιγά σιγά και άλλες πολυεθνικές θα κάνουν το ίδιο μέχρι να αποτελειώσουν τελείως τον ελεύθερο επαγγελματία;
Θα τους αρέσει τότε; Όταν θα κλείνουν το κατάστημά τους για να πάνε σπίτι τους το βράδυ, αλλά το μεγάλο κατάστημα θα λειτουργεί συνεχώς, τι θα κάνουν;
Τελικά θα ζούμε για να δουλεύουμε δουλοπρεπώς ή θα εργαζόμαστε για να ζούμε αξιοπρεπώς;
Έτσι λειτουργεί ο νεοφιλελευθερισμός… Σου λέει ξαφνικά πως αυτά που ήξερες πρέπει τώρα, και με το έτσι θέλω, να τα ξεχάσεις. Απλά επειδή πρέπει να μπούμε στην νέα εποχή και να εναρμονιστούμε με τις σύγχρονες ανάγκες!
Αλήθεια… Από πότε ο νεοφιλελευθερισμός βαπτίστηκε συντηρητισμός και είναι συνυφασμένος με τον Πατριωτισμό;
Τελικά, οι νεοφιλελεύθεροι είναι Πατριώτες ή νεοταξίτες;
Στην οικονομία, σκοπός μίας επιχείρησης είναι η μεγιστοποίηση των κερδών μέσω της προσφοράς προϊόντων ή υπηρεσιών.
Για να το επιτύχει αυτό μία επιχείρηση, θα πρέπει να προσφέρει προϊόντα ή υπηρεσίες που θα ικανοποιούν τις ανάγκες των καταναλωτών. Οι ανάγκες των καταναλωτών ικανοποιούνται με την βέλτιστη σχέση ποιότητας-τιμής, ήτοι… υψηλότερη δυνατή ποιότητα στην χαμηλότερη δυνατή τιμή.
Οι επιχειρήσεις υπάρχουν όσο υπάρχουν ανάγκες στους καταναλωτές. Οι επιχειρήσεις, σύμφωνα με την ηθική της αγοράς, δεν πρέπει να δημιουργούν ψευδείς ανάγκες διότι τότε περνάμε στο φαινόμενο του υπερκαταναλωτισμού με άμεσες και μακροχρόνιες συνέπειες στην καταναλωτική συμπεριφορά και την αποσταθεροποίηση στην ισορροπία προσφοράς-ζήτησης.
Ποια ανάγκη λοιπόν καλούνται να καλύψουν οι επιχειρήσεις τις Κυριακές; Εξέφρασε ποτέ ο καταναλωτής αδυναμία πρόσβασης στην αγορά; Εξέφρασε ποτέ ο καταναλωτής έλλειψη διαθεσιμότητας των προϊόντων; Εξέφρασε ποτέ ο καταναλωτής έλλειψη χρόνου για αγορές; Εξέφρασε ποτέ ο καταναλωτής αδυναμία κατανάλωσης;;;
Και το “επιχείρημα” ότι έρχονται οι τουρίστες και τα βρίσκουν κλειστά τις Κυριακές είναι τόσο φθηνό όσο κι εσείς. Οι τουρίστες δεν πηγαίνουν στις γειτονιές να ψωνίσουν. Πηγαίνουν στις τουριστικές περιοχές, όπου το ωράριο είναι ούτως ή άλλως ελεύθερο! Αλλά, από πότε σας ένοιαξε εσάς για τους τουρίστες;
Ή μήπως σας νοιάζει η τσέπη των καταστηματαρχών; Τους ρωτήσατε τι ακριβώς θέλουν ή απλά είδατε τι είπαν στις ειδήσεις τα καθεστωτικά ΜΜΕ; Είδατε μήπως τις στημένες συνεντεύξεις με τους δήθεν ευχαριστημένους καταστηματάρχες από την κυριακάτικη κίνηση; Μιλήσατε ποτέ με κανέναν να σας πει αν είδε το ταμείο του να εισπράττει εβδομαδιαίως παραπάνω χρήματα; Ή μήπως είδατε τις στημένες κυρίες του Κολωνακίου, με μία τσάντα στο χέρι, να μας λένε ότι τους εξυπηρετούν οι Κυριακές; Δηλαδή, αυτές που έκαναν μερικά ψώνια την Κυριακή, θα πάνε και την Δευτέρα να ψωνίσουν ή αυτό που θα ψώνιζαν την Δευτέρα το πήραν την Κυριακή;
Θεωρείτε δηλαδή ότι επειδή λειτουργούν τα καταστήματα την Κυριακή θα αυξηθεί ο τζίρος τους κατά 1/6; Δηλαδή αυτό που λείπει από την αγορά είναι ο χρόνος και όχι το χρήμα;;;
Αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα;;; Ο χρόνος;
Αυτό που στην ουσία θα γίνει είναι μία ακόμη ημέρα για να μοιραστεί ο ίδιος τζίρος! Συν τα επιπλέον μεροκάματα, συν την αύξηση κατά 1/6 του λογαριασμού της ΔΕΗ!
Αυτό θέλετε;
Τι είδους παραλογισμός είναι αυτός;
Η επιμήκυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων είναι σαν να αγοράζουμε παντελόνια με μεγαλύτερες τσέπες, ενώ ο μισθός μας μειώνεται… Είναι σαν να κάνεις δώρο ένα πορτοφόλι στον υπάλληλο που απολύεις!
Το ζητούμενο είναι αν τελικά είμαστε εντός πραγματικότητας ή αν ζούμε μέσα από αυτά που μας σερβίρουν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Αν τελικά γινόμαστε αμερικανάκια ή αν θα καταφέρουμε να εκτοπίσουμε τα αμερικανάκια, τους νεοραγιάδες, τους νεοφιλελεύθερους, τους κρατικοδίαιτους από την ζωή μας και από τον τόπο μας. Εδώ είναι Ελλάδα κύριοι και όχι αμέρικα. Εδώ είναι Ελλάδα και δεν θα επιτρέψουμε στον ιμπεριαλισμό να μας μετατρέψει σε Νιγηρία.
Ας ακολουθήσουμε όλοι το παράδειγμα μίας Ελληνικής και, γενικώς ομολογουμένως, σοβαρής επιχείρησης… Ο Σκλαβενίτης είναι ηλίθιος που δεν ανοίγει τις Κυριακές; Είναι ηλίθιος και δεν θέλει να έχει κέρδος; Είναι ηλίθιος και δεν υποτάσσεται στις επιταγές των εβραίων;
Αλλά στην τελική, τι να μας πει ο “γραφικός” Σκλαβενίτης… ε;
Οι νεοφιλελεύθεροι και οι κρατικοδίαιτοι θα συνεχίζουν να ενισχύουν τα Carrefour, τα Lidl, τα Jumbo, τους γάλλους, τους γερμανούς, τους εβραίους! Έτσι δεν κάνουν και τα αμερικανάκια;;; Νεοέλληνες, νεοφιλελεύθεροι και νεοραγιάδες δεν είσαστε;;;
Θέλετε τον θάνατο του εμποράκου για να συνεχίζετε να ψωνίζετε από τις πολυεθνικές και από τα μεγάλα καταστήματα και να μην νοιώθετε ενοχές που δεν στηρίζετε τις Ελληνικές επιχειρήσεις. Στην ουσία ξεπουλιέστε για λίγα ευρώ στην τσέπη χωρίς αντίστοιχο αντίκρυσμα στην ποιότητα.
Αυτό θέλετε! Αυτοί είσαστε!
Διαλέξτε όμως πώς θα λέγεστε και τι θα είστε… Έλληνες ή νεοφιλελεύθεροι;
Θα στηρίξουμε την Ελληνική οικονομία ή θα επιτρέψουμε στο φθοροποιό κεφάλαιο να μας ισοπεδώσει;
Ανδρέας Χαϊκάλης
Τελικά, οι νεοφιλελεύθεροι είναι Πατριώτες ή νεοταξίτες;
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη. Ελπίζω να ωφεληθήκατε από αυτό που διαβάσατε.
Βασίστηκε στις αντιλήψεις του Αριστοτέλη επί της ελευθερίας για να εισάγει την κοινωνιολογική αυτή έννοια στις οικονομικές σχέσεις των ανθρώπων και για να αιτιολογήσει το δικαίωμα στην συσσώρευση πλούτου.
Αυτό που δεν κατάφερε ποτέ να απαντήσει ο φιλελευθερισμός -και ο νεοφιλελευθερισμός ως συνέχειά του- είναι το πότε η συσσώρευση του πλούτου ως δικαίωμα εκπορευόμενο από την ατομική ελευθερία, καταργεί την καλώς νοούμενη ισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό που ποτέ δεν επεδίωξε να απαντήσει ο νεοφιλελευθερισμός, τουλάχιστον μέχρι και τις μέρες μας, είναι αν η ελευθερία στην συσσώρευση πλούτου υπερέχει ως αυτοσκοπός ώστε να δικαιολογεί τις μεγάλες ανισότητες στην κατανομή του πλούτου.
Εν τέλει, δεν ομολόγησε ποτέ το ιστορικά αποδεδειγμένο γεγονός ότι η φθοροποιός δύναμη του πλούτου, όταν συσσωρεύεται από ιδιώτες, επιτρέπει την εκμετάλλευση και μεταχείριση των κρατικών θεσμών προς όφελός των και εις βάρος των φτωχότερων πολιτών. Δεν καθόρισε ποτέ τα όρια στην συσσώρευση πλούτου και δεν αποδοκίμασε ποτέ την κατάργηση της ατομικής ελευθερίας των άλλων, που προκύπτει από την κατάργηση της ισότητας των πολιτών, μιας και… «ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει δίχως ισότητα»…
Κατ’ επίφασιν φίλοι της ελευθερίας λοιπόν, οι νεοφιλελεύθεροι σήμερα, ταυτίζουν την ατομική ελευθερία με την ανεξέλεγκτη συσσώρευση πλούτου από ιδιώτες εις βάρος της καλώς νοούμενης κοινωνικής ισότητας και με κάθε μέσο προασπίζονται μια δήθεν «ελεύθερη αγορά» που βασίζεται στην κατοχή της ελευθερίας από τους λίγους.
Η ελεύθερη αγορά, όμως, για να λειτουργήσει σύμφωνα με τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης, θα πρέπει να διέπεται από κανόνες. Κανόνες της ελεύθερης, αλλά όχι ασύδοτης αγοράς. Εκτός και αν θέλουμε να περάσουμε στην αναρχία και να κάνει ο καθ’ ένας ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Για να είναι βιώσιμες οι επιχειρήσεις και να λειτουργούν προς όφελος του καταναλωτή, αλλά και σε ένα υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον, πρέπει να υπάρχουν κανονισμοί και περιορισμοί. Για να μην μετατραπεί η ελεύθερη αγορά σε μονοπωλιακό καθεστώς πρέπει να υπάρχει έλεγχος. Γιατί η ελευθερία δεν είναι συνώνυμη της ασυδοσίας…
Ο νεοφιλελευθερισμός σήμερα, στην πραγματικότητα είναι πολέμιος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της ελεύθερης αγοράς, διότι υπερασπίζεται μόνο τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου και επιδίδεται σε έναν αγώνα πλήρους εξολόθρευσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι ο δούρειος ίππος για την επικράτηση της άτυπης τυραννίας ενός ανεξέλεγκτου καπιταλισμού που, όχι μόνο δεν θα υπακούει σε κανόνες, αλλά και θα καθιερώνει θεσμούς και νόμους προς το συμφέρον του. Είναι δε και ο δούρειος ίππος για την επιβολή ενός οικονομικού ιμπεριαλισμού με πρόσχημα την παγκοσμιοποίηση του εμπορίου και την κατάργηση των κρατικών συνόρων στις οικονομικές συναλλαγές. Με πρόφαση το τελικό όφελος του καταναλωτή και με “τυρί” τις δήθεν χαμηλότερες τιμές λόγω ανταγωνισμού, οι καθεστωτικές νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις προπαγανδίζουν επάνω στις ανάγκες και την ανέχεια των πολιτών, ευαγγελιζόμενες ότι τα τελικά προϊόντα θα φτάνουν σε αυτούς σε πιο προσιτές τιμές…
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται όμως ο πολίτης-θύμα της προπαγάνδας των καθεστωτικών και διαπλεκόμενων ΜΜΕ, είναι ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες καταναλωτών.
Η πρώτη κατηγορία είναι οι κρατικοδίαιτοι και όσοι έχουν την νοοτροπία του κρατικοδίαιτου, οι οποίοι θέλουν να δουλεύει όλη η αγορά στα δικά τους μέτρα και να λειτουργεί όλο το σύστημα για δικό τους όφελος, ανεξάρτητα από το ποιος θα τους παρέχει τις υπηρεσίες ή τα αγαθά… Αυτοί ποσώς ενδιαφέρονται τίνος τα συμφέροντα θα εξυπηρετήσουν και τίνος την επιχείρηση θα στηρίξουν, αρκεί να έχουν οι ίδιοι κάποιο κέρδος!
Ο κρατικοδίαιτος μπορεί να ψωνίζει ρούχα από τον Κινέζο και τρόφιμα από τον Γάλλο ή Γερμανό, για να κερδίσει συνολικά 50 ευρώ και το βράδυ να σκορπά 300 ευρώ στα μπουζούκια με τις Ρωσίδες! Ο κρατικοδίαιτος δεν κοιτά προελεύσεις, δεν κοιτά ποιότητα, δεν κοιτά ουσία. Κοιτά μόνο την τιμή και το φαινομενικό κέρδος του.
Η δεύτερη κατηγορία είναι οι υπόλοιποι καταναλωτές. Οι «κακόμοιροι»… Αυτοί που μετράνε και τα δεκάλεπτα για να πάνε στην λαϊκή και στον φούρνο της γειτονιάς. Είναι αυτοί όμως που θα στηρίξουν την τοπική αγορά, τον έμπορο της γειτονιάς, τον Έλληνα παραγωγό και βιοτέχνη. Είναι αυτοί που θα πουν ότι δεν τους πειράζει να πληρώσουν 10% παραπάνω στην τιμή, αρκεί να πάρουν ποιοτικά προϊόντα. Είναι αυτοί που θα ψάξουν αρκετά για να βρουν Ελληνικά προϊόντα ώστε να μπορέσουν να βάλουν ένα λιθαράκι σε αυτόν εδώ τον τόπο, στηρίζοντας τον Έλληνα παραγωγό και μικροβιοτέχνη! Είναι αυτοί που θα ψάξουν να βρουν Ελληνικά σκόρδα γιατί ξέρουν ότι τα τούρκικα δεν τρώγονται. Είναι αυτοί που ξέρουν ότι αν πάρουν κινέζικα ρούχα θα τους έρθουν πολύ πιο ακριβά γιατί μετά τα τρία πλυσίματα δεν κάνουν ούτε για να σκουπίζουν τις ζάντες του αυτοκινήτου. Είναι αυτοί που δεν θα λυπηθούν να πληρώσουν δύο ευρώ παραπάνω για να πάρουν τυρί από Ελληνική οικογενειακή φάρμα και όχι από γερμανική βιομηχανία που χρησιμοποιεί υποπροϊόντα γάλακτος. Είναι αυτοί που δεν δίνουν στα παιδιά τους λευκό τυρί Δανίας, αλλά Ελληνική φέτα Π.Ο.Π. Είναι αυτοί που δεν θα φάνε κρέας από το εξωτερικό γιατί ξέρουν ότι τα ζώα αυτά είναι μεγαλωμένα μόνο με ορμόνες και φάρμακα και δεν έχουν δει ποτέ τους τον ήλιο!
Ο νεοφιλελευθερισμός όμως απευθύνεται στην πρώτη κατηγορία καταναλωτών και τους χρησιμοποιεί για να παραπλανήσει την δεύτερη. Χρησιμοποιεί την πρώτη κατηγορία καταναλωτών για να πολεμήσει την δεύτερη, αλλά και κάθε κατηγορία πολιτών που στέκεται εμπόδιο στα σχέδιά του. Ο νεοφιλελευθερισμός γνωρίζει πολύ καλά ότι το σημαντικό του όπλο είναι οι κρατικοδίαιτοι και όσοι σκέφτονται σαν αυτούς! Φέρνει την πολυεθνική με την πρόφαση των δήθεν επενδύσεων, της δίνει επιδοτήσεις, χαμηλότερη φορολογία, χορηγίες και ευνοϊκούς όρους επιχειρηματικότητας, δωρεάν διαφήμιση μέσω όλων των ΜΜΕ, ώστε να στοχεύσει στο εύκολο κοινό… τον κρατικοδίαιτο. Αυτόν που θα κάψει 10 ευρώ βενζίνη για να κερδίσει 8 ευρώ από τα ψώνια του και να το φωνάζει μετά σε όλους ότι είναι έξυπνος και μάγκας που τα βρίσκει στο τάδε πολυκατάστημα πιο φθηνά.
Και φυσικά ούτε λόγος για την ποιότητα. Όλα είναι θέμα τιμής! Μα αφού και ο ίδιος έχει την τιμή του… Όλοι οι κρατικοδίαιτοι έχουν μια τιμή. Κρέμεται με ταμπελάκι στο αυτί τους. Και μάλιστα είναι πολύ χαμηλή! Σαν τα προϊόντα που καταναλώνουν! Και σαρκάζουν και τους «κακομοίρηδες» που ψωνίζουν “πιο ακριβά” στον έμπορο της γειτονιάς… Τον «κλέφτη» καταστηματάρχη! Που τολμά και έχει τα προϊόντα του πιο ακριβά από την πολυεθνική!!!
Και ο κρατικοδίαιτος γίνεται ο μεγαλύτερος διαφημιστής του κεφαλαίου… Προπαγανδίζει υπέρ των συμφερόντων των πολυεθνικών και της κεφαλαιοκρατίας. Και γίνεται ο μεγαλύτερος πολέμιος του Έλληνα παραγωγού, βιοτέχνη και εμπόρου! Μα μία προπαγάνδα είναι επιτυχημένη όταν χρησιμοποιεί άμυαλους και συμφεροντολόγους να διαδίδουν την προπαγάνδα θεωρώντας πως έχουν και το δίκαιο με το μέρος τους. Η καλύτερη προπαγάνδα γίνεται όχι από τους έμμισθους, αλλά από αυτούς που νομίζουν ότι έχουν δίκιο!
Και ο κρατικοδίαιτος, μέσω της προπαγάνδας του, «υποχρεώνει» τον “κακόμοιρο” να πηγαίνει και αυτός να ψωνίσει στην πολυεθνική γιατί «εκεί είναι το συμφέρον του» και να αποφεύγει να ψωνίζει από τον «κλέφτη» της γειτονιάς.
Και μετά έρχεται η ώρα που ο κρατικοδίαιτος και ο νεοφιλελεύθερος θέλουν να είναι τα καταστήματα ανοιχτά και τις Κυριακές! Γιατί έτσι τους είπε η τηλεόραση βέβαια… Μα φυσικά και έτσι είναι, αφού έτσι γίνεται και στο αμέρικα! Αφού το κάνουν οι εβραίοι, που ανοίγουν ένα κατάστημα και πετούν τα κλειδιά, τότε πρέπει να το κάνουν και οι νεοραγιάδες, οι νεοφιλελεύθεροι, οι νεοέλληνες! Τους έπεισε η προπαγάνδα των διαπλεκόμενων ΜΜΕ πως αν είναι ανοιχτά τα καταστήματα και τις Κυριακές τότε θα ανοίξει η αγορά, θα φθηνύνουν τα προϊόντα, θα κυκλοφορήσει το χρήμα και θα πάει καλύτερα η οικονομία, οπότε θα αυξηθεί ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου! Βλέπεις πως δένουν όλα;;;
Και ξαφνικά ο κρατικοδίαιτος και ο νεοφιλελεύθερος έχουν πρόβλημα γιατί όταν πάνε στην πολυεθνική να δουν κινηματογράφο, την Κυριακή, θέλουν να κάνουν και τα ψώνια τους!!! Και τους ενοχλεί που δεν είναι ανοιχτά τα καταστήματα. Και φυσικά θέλουν να κάνουν τα ψώνια τους όταν βγουν από τον κινηματογράφο στις 23:30! Και σαφώς αυτό θα είναι “καλό” για την αγορά, γιατί θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός και θα παίρνει τα κινεζικά πιο φθηνά και από τους κινέζους, ο κρατικοδίαιτος! Και θα κυκλοφορήσει το χρήμα και θα πάει καλύτερα η οικονομία και θα αυξηθούν οι μισθοί!!!
Για να δούμε όμως πώς λειτουργεί η αγορά…
Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας και κυρίως ο καταστηματάρχης έχει από κανέναν έως δύο υπαλλήλους. Αυτό σημαίνει πως στα πλαίσια της δήθεν ελεύθερης αγοράς, που επιβάλει το εβραϊκό καθεστώς μέσω των παπαγάλων του (των νεοφιλελεύθερων προπαγανδιστών και των κρατικοδίαιτων), συντελείται ένας ύπουλος και άθλιος εκβιασμός. Εκβιάζεται ο μικρομεσαίος μέσω του ωραρίου. Επιβάλει το καθεστώς τους “όρους” της δήθεν ελεύθερης -αλλά στην ουσία ασύδοτης- αγοράς και αφήνει ελεύθερη την πολυεθνική και το κεφάλαιο να λειτουργούν 7 ημέρες για 14 ώρες την ημέρα. Υποχρεώνει με αυτόν τον τρόπο και τον μικρομεσαίο να εναρμονιστεί και να ακολουθήσει ημέρες και ωράριο, γιατί αν χάσει και άλλο ποσοστό από την δουλειά του θα καταστραφεί. Αν αφήσει τα μεγαλοκαταστήματα να λειτουργούν τις ώρες που αυτός είναι κλειστός, τότε θα χάσει και τους ελάχιστους πελάτες που έχει. Ο τζίρος του έχει ήδη πέσει πολύ με την εισβολή των πολυεθνικών, του μεγάλου κεφαλαίου, των κινέζικων προϊόντων και του λαθρεμπορίου, που έχει πλέον “νομιμοποιηθεί”, αφού νομιμοποιούνται από το καθεστώς και οι λαθρομετανάστες που το κάνουν. Αν λοιπόν αφήνει το μεγαλοκατάστημα να λειτουργεί ενόσω είναι αυτός κλειστός, τότε καταστράφηκε. Πρέπει να γίνει «ανταγωνιστικός» και να εναρμονιστεί γιατί τα ενοίκια τρέχουν, ο φόρος είναι δυσβάστακτος, οι εισφορές υπέρογκες και παράλογες και τα πρόστιμα, οι ποινές και οι τόκοι ληστρικοί!!!
Και έχει δυο επιλογές ο καταστηματάρχης. Ή προσλαμβάνει κι άλλον υπάλληλο για να καλύψει τις επιπλέον ώρες και τις ημέρες ή κάθεται ο ίδιος στο κατάστημα για 14 ώρες ημερησίως, για 7 ημέρες την εβδομάδα και ξεχνά την οικογένειά του! Μία ημέρα είχε ο εμποράκος για να αφιερώσει στην οικογένειά του και θέλουν να του την πάρουν! Θέλουν να πάρουν αυτόν από την οικογένειά του ή να τον αναγκάσουν να κλείσει την επιχείρησή του λόγω μη βιωσιμότητος. Λόγω “υγιούς” ανταγωνισμού, όπως λένε τα κατοχικά ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια οι νεοφιλελεύθεροι. Γιατί ο καταστηματάρχης, που κρατάει μόνος του ή με την βοήθεια ενός υπαλλήλου το κατάστημά του, δεν μπορεί να πάρει ρεπό. Είναι δέσμιος του καταστήματος. Αποφάσισε να ανοίξει μία επιχείρηση για να ζήσει την οικογένειά του γνωρίζοντας ότι τις Κυριακές θα είναι μαζί τους και έρχεται το καθεστώς να του την πάρει αυτήν την ημέρα!
Έτσι θέλουν να κλείσουν και τους φούρνους. Γιατί είναι “κλέφτες” και πουλούν ακριβό ψωμί, ενώ στο σούπερ μάρκετ το ψωμί είναι πιο φθηνό. Μα, αν γνωρίζατε τι είδους “ψωμί” αγοράζετε από το σούπερ μάρκετ, δεν θα είχατε αυτές τις απόψεις… Τόσο άσχετοι είσαστε, που δεν ξεχωρίζετε το ψωμί από τα προϊόντα αναθερμάνσεως και δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβετε!
Το καθεστώς χρησιμοποιεί στην προπαγάνδα του και αυτούς που νομίζουν ότι είναι φιλελεύθεροι. Αυτούς που εργάζονται στην εστίαση ή σε άλλο κλάδο που λειτουργεί 7 ημέρες. Αυτούς που τους πιάνει «παράπονο» επειδή εργάζονται και τις Κυριακές ενώ ο “κλέφτης” ο καταστηματάρχης θέλει να ξεκουράζεται. Μα δεν είναι φιλελεύθεροι είναι νεοφιλελεύθεροι, όπως είναι και νεοραγιάδες και νεοέλληνες που σκέφτονται μόνο την πάρτη τους και τον μικρόκοσμό τους. Να τους ενημερώσουμε λοιπόν ότι όταν επέλεγαν το επάγγελμά τους γνώριζαν πολύ καλά τις ημέρες και τα ωράρια. Ο καταστηματάρχης όμως γνώριζε και αυτός. Και βάσει αυτού έκανε μία επένδυση. Και είχε το «θράσος» να κάνει οικογένεια!!!
Αλλά ποιος θα νοιαστεί για τον ελεύθερο επαγγελματία; Ο καταναλωτής που κοιτά το συμφέρον του, το καθεστώς που κοιτά μόνο τα συμφέροντα των χορηγών του ή η δήθεν αριστερά που κάνει πως κόπτεται για τα συμφέροντα των υπαλλήλων του;
Και φυσικά υπάρχουν κάποιοι καταστηματάρχες που, μέσα στον πανικό τους για λίγο επιπλέον τζίρο για να τα φέρουν «βόλτα», συμφωνούν με την λειτουργία τις Κυριακές. Το έχουν σκεφτεί όμως ή είναι και αυτοί θύματα της προπαγάνδας; Έχουν συνειδητοποιήσει πως το επόμενο στάδιο είναι το ελεύθερο ωράριο και ότι τα σούπερ μάρκετ θα λειτουργούν 24 ώρες; Και ότι σιγά σιγά και άλλες πολυεθνικές θα κάνουν το ίδιο μέχρι να αποτελειώσουν τελείως τον ελεύθερο επαγγελματία;
Θα τους αρέσει τότε; Όταν θα κλείνουν το κατάστημά τους για να πάνε σπίτι τους το βράδυ, αλλά το μεγάλο κατάστημα θα λειτουργεί συνεχώς, τι θα κάνουν;
Τελικά θα ζούμε για να δουλεύουμε δουλοπρεπώς ή θα εργαζόμαστε για να ζούμε αξιοπρεπώς;
Έτσι λειτουργεί ο νεοφιλελευθερισμός… Σου λέει ξαφνικά πως αυτά που ήξερες πρέπει τώρα, και με το έτσι θέλω, να τα ξεχάσεις. Απλά επειδή πρέπει να μπούμε στην νέα εποχή και να εναρμονιστούμε με τις σύγχρονες ανάγκες!
Αλήθεια… Από πότε ο νεοφιλελευθερισμός βαπτίστηκε συντηρητισμός και είναι συνυφασμένος με τον Πατριωτισμό;
Τελικά, οι νεοφιλελεύθεροι είναι Πατριώτες ή νεοταξίτες;
Στην οικονομία, σκοπός μίας επιχείρησης είναι η μεγιστοποίηση των κερδών μέσω της προσφοράς προϊόντων ή υπηρεσιών.
Για να το επιτύχει αυτό μία επιχείρηση, θα πρέπει να προσφέρει προϊόντα ή υπηρεσίες που θα ικανοποιούν τις ανάγκες των καταναλωτών. Οι ανάγκες των καταναλωτών ικανοποιούνται με την βέλτιστη σχέση ποιότητας-τιμής, ήτοι… υψηλότερη δυνατή ποιότητα στην χαμηλότερη δυνατή τιμή.
Οι επιχειρήσεις υπάρχουν όσο υπάρχουν ανάγκες στους καταναλωτές. Οι επιχειρήσεις, σύμφωνα με την ηθική της αγοράς, δεν πρέπει να δημιουργούν ψευδείς ανάγκες διότι τότε περνάμε στο φαινόμενο του υπερκαταναλωτισμού με άμεσες και μακροχρόνιες συνέπειες στην καταναλωτική συμπεριφορά και την αποσταθεροποίηση στην ισορροπία προσφοράς-ζήτησης.
Ποια ανάγκη λοιπόν καλούνται να καλύψουν οι επιχειρήσεις τις Κυριακές; Εξέφρασε ποτέ ο καταναλωτής αδυναμία πρόσβασης στην αγορά; Εξέφρασε ποτέ ο καταναλωτής έλλειψη διαθεσιμότητας των προϊόντων; Εξέφρασε ποτέ ο καταναλωτής έλλειψη χρόνου για αγορές; Εξέφρασε ποτέ ο καταναλωτής αδυναμία κατανάλωσης;;;
Και το “επιχείρημα” ότι έρχονται οι τουρίστες και τα βρίσκουν κλειστά τις Κυριακές είναι τόσο φθηνό όσο κι εσείς. Οι τουρίστες δεν πηγαίνουν στις γειτονιές να ψωνίσουν. Πηγαίνουν στις τουριστικές περιοχές, όπου το ωράριο είναι ούτως ή άλλως ελεύθερο! Αλλά, από πότε σας ένοιαξε εσάς για τους τουρίστες;
Ή μήπως σας νοιάζει η τσέπη των καταστηματαρχών; Τους ρωτήσατε τι ακριβώς θέλουν ή απλά είδατε τι είπαν στις ειδήσεις τα καθεστωτικά ΜΜΕ; Είδατε μήπως τις στημένες συνεντεύξεις με τους δήθεν ευχαριστημένους καταστηματάρχες από την κυριακάτικη κίνηση; Μιλήσατε ποτέ με κανέναν να σας πει αν είδε το ταμείο του να εισπράττει εβδομαδιαίως παραπάνω χρήματα; Ή μήπως είδατε τις στημένες κυρίες του Κολωνακίου, με μία τσάντα στο χέρι, να μας λένε ότι τους εξυπηρετούν οι Κυριακές; Δηλαδή, αυτές που έκαναν μερικά ψώνια την Κυριακή, θα πάνε και την Δευτέρα να ψωνίσουν ή αυτό που θα ψώνιζαν την Δευτέρα το πήραν την Κυριακή;
Θεωρείτε δηλαδή ότι επειδή λειτουργούν τα καταστήματα την Κυριακή θα αυξηθεί ο τζίρος τους κατά 1/6; Δηλαδή αυτό που λείπει από την αγορά είναι ο χρόνος και όχι το χρήμα;;;
Αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα;;; Ο χρόνος;
Αυτό που στην ουσία θα γίνει είναι μία ακόμη ημέρα για να μοιραστεί ο ίδιος τζίρος! Συν τα επιπλέον μεροκάματα, συν την αύξηση κατά 1/6 του λογαριασμού της ΔΕΗ!
Αυτό θέλετε;
Τι είδους παραλογισμός είναι αυτός;
Η επιμήκυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων είναι σαν να αγοράζουμε παντελόνια με μεγαλύτερες τσέπες, ενώ ο μισθός μας μειώνεται… Είναι σαν να κάνεις δώρο ένα πορτοφόλι στον υπάλληλο που απολύεις!
Το ζητούμενο είναι αν τελικά είμαστε εντός πραγματικότητας ή αν ζούμε μέσα από αυτά που μας σερβίρουν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Αν τελικά γινόμαστε αμερικανάκια ή αν θα καταφέρουμε να εκτοπίσουμε τα αμερικανάκια, τους νεοραγιάδες, τους νεοφιλελεύθερους, τους κρατικοδίαιτους από την ζωή μας και από τον τόπο μας. Εδώ είναι Ελλάδα κύριοι και όχι αμέρικα. Εδώ είναι Ελλάδα και δεν θα επιτρέψουμε στον ιμπεριαλισμό να μας μετατρέψει σε Νιγηρία.
Ας ακολουθήσουμε όλοι το παράδειγμα μίας Ελληνικής και, γενικώς ομολογουμένως, σοβαρής επιχείρησης… Ο Σκλαβενίτης είναι ηλίθιος που δεν ανοίγει τις Κυριακές; Είναι ηλίθιος και δεν θέλει να έχει κέρδος; Είναι ηλίθιος και δεν υποτάσσεται στις επιταγές των εβραίων;
Αλλά στην τελική, τι να μας πει ο “γραφικός” Σκλαβενίτης… ε;
Οι νεοφιλελεύθεροι και οι κρατικοδίαιτοι θα συνεχίζουν να ενισχύουν τα Carrefour, τα Lidl, τα Jumbo, τους γάλλους, τους γερμανούς, τους εβραίους! Έτσι δεν κάνουν και τα αμερικανάκια;;; Νεοέλληνες, νεοφιλελεύθεροι και νεοραγιάδες δεν είσαστε;;;
Θέλετε τον θάνατο του εμποράκου για να συνεχίζετε να ψωνίζετε από τις πολυεθνικές και από τα μεγάλα καταστήματα και να μην νοιώθετε ενοχές που δεν στηρίζετε τις Ελληνικές επιχειρήσεις. Στην ουσία ξεπουλιέστε για λίγα ευρώ στην τσέπη χωρίς αντίστοιχο αντίκρυσμα στην ποιότητα.
Αυτό θέλετε! Αυτοί είσαστε!
Διαλέξτε όμως πώς θα λέγεστε και τι θα είστε… Έλληνες ή νεοφιλελεύθεροι;
Θα στηρίξουμε την Ελληνική οικονομία ή θα επιτρέψουμε στο φθοροποιό κεφάλαιο να μας ισοπεδώσει;
Ανδρέας Χαϊκάλης
Τελικά, οι νεοφιλελεύθεροι είναι Πατριώτες ή νεοταξίτες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου