Προσπαθούν διακαώς τα εν Ελλάδι ενεργούμενα των διεθνών τοκογλύφων σε κανάλια και εφημερίδες να παρουσιάσουν μία ψευδεπίγραφη εικόνα σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία, ώστε να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, να δικαιολογήσουν την ενδοτική τακτική της ελληνικής κυβερνήσεως και να πλήξουν την Χρυσή Αυγή.
Προσπαθούν να παρουσιάσουν την κατάσταση ως έναν εθνικοαπελευθερωτικό – ιδεολογικό αγώνα, προσπαθώντας να αποσείσουν τις ευθύνες των αμερικανοσιωνιστών και παραλλήλως να συνδέσουν την Χρυσή Αυγή με τα κακώς κείμενα των τεκταινομένων.
Βεβαίως τα παραπάνω μόνο γέλωτα μπορούν να προκαλέσουν στον μέσο σκεπτόμενο Έλληνα πολίτη, αφού η εικόνα του Βενιζέλου να συναντάται σε άψογο κλίμα με τον πρωθυπουργό της «νεοναζιστικής» κυβέρνησης, προκάλεσε θυμηδία και προκάλεσε την μετά κρότου κατάρρευση του παραμυθιού των ΜΜΕ. Την όλη γελοιότητα ήρθε να συμπληρώσει η εικόνα του «ναζιστοφάγου» Βορίδη να στηρίζει ανεπιφύλακτα την ίδια κυβέρνηση.
Μέσα σε όλο αυτόν τον ορυμαγδό του ψεύδους και της προπαγάνδας, αξίζει να κάνουμε μία εν συντομία ανασκόπηση στα συμφέροντα που συμπυκνώνονται στην συγκεκριμένη περιοχή της υδρογείου. Αυτά τα συμφέροντα και μόνο αυτά αποτελούν το αίτιο για ό,τι εκτυλίσσεται στην περιοχή, ενώ η ανάλυση τους καθιστά σαφές ακόμα και στον πιο αδαή για την προέλευση των διαδηλώσεων. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να είναι απόλυτο, αφού τα συγκεκριμένα συμφέροντα πέραν των πρακτόρων, επιστράτευσαν και πολλούς ανυποψίαστους πολίτες, εκμεταλλευόμενο τον φυσικό αντικομμουνισμό τους και το μίσος τους για οτιδήποτε σοβιετικό – ρωσικό.
Γεωπολιτικά κομβικό σημείο η Ουκρανία
Το όλο γεωπολιτικό παίγνιο, το έχουμε ξαναπεί, γίνεται για την περικύκλωση της Ρωσίας και την «αμερικανοποίηση» κρίσιμων περιοχών, όπως είναι το Αζερμπαΐτζάν και το Ουζμπεκιστάν. Από την άλλη μεριά είναι κρίσιμο σημείο για την Ρωσία η απόκτηση διαδρόμου προς τις θερμές θάλασσες. Η Ουκρανία βρίσκεται στο μεταίχμιο και των δύο αντιδιαμετρικών επιδιώξεων των δύο μεγάλων δυνάμεων.
Αν η Ουκρανία περάσει στην αμερικανική σφαίρα επιρροής και παραλλήλως εγκαταστήσει και την περιβόητη αντιπυραυλική ομπρέλα του ΝΑΤΟ, θα έχει τοποθετηθεί μία ισχυρότατη αμερικανική βάση στην εξώπορτα της Ρωσίας. Αν παραμείνει στην ρωσική σφαίρα επιρροής, τότε η Ρωσία θα έχει μία χώρα «μαξιλάρι ασφαλείας», ανάμεσα σε αυτήν και την Δύση.
Οι επιλογές που έχουν τα ρωσικά σκάφη για να περάσουν στα θερμά νερά του νότου είναι δύο. Είτε μέσω του λιμανιού της Κριμαίας να εξέλθουν από τα στενά στο Αιγαίο, είτε κάνοντας τον κύκλο από τις βόρειες θάλασσες και φτάνοντας στην Μεσόγειο, μέσω των Ηράκλειων Στηλών. Έχουμε, λοιπόν, από τη μία ένα ασύμφορο και μακροχρόνιο ταξίδι και από την άλλη μία σχετικώς μικρή διαδρομή που επιτρέπει στην Ρωσία να διαδραματίσει καίριο ρόλο στην αμερικανική επεκτατική πολιτική που διεξάγεται μέσω της «Αραβικής Άνοιξης». Είδαμε όλοι, άλλωστε, την επίδραση που είχε στο όλο δρώμενο της Συρία ο κατάπλους του «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» και του ρωσικού στόλου στην ευρύτερη περιοχή. Καθίσταται, λοιπόν, σαφές η σημαντικότητα του λιμανιού της Κριμαίας και για τις δύο υπερδυνάμεις.
Οικονομικά συμφέροντα
Η Ουκρανία, όπως φαίνεται και από τον χάρτη, είναι η κυριότερη έξοδος για το ρωσικό φυσικό αέριο προς τη Δύση. Ο έλεγχος του περάσματος αυτού είναι κεφαλαιώδους σημασίας τόσο για τις ΗΠΑ, όσο και για τις πολυεθνικές εταιρίες που αυτοί πρεσβεύουν. Πρόκειται για τον έλεγχο του περάσματος φυσικού αερίου αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων και την εξασφάλιση μίας θέσης μεσάζοντα σε μία τόσο επικερδή επιχείρηση.
Παρότι η εγχώρια παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου θεωρείται εν πολλοίς εξαντλημένη, η χώρα έχει πολύ ισχυρή εγχώρια παραγωγή σε ατσάλι, σίδηρο, κάρβουνο, αλλά και μία αγροτική παραγωγή εξαιρετικά μεγάλη. Αυτό εξηγεί και την «κάψα» του Βενιζέλου να πάει εκτάκτως στην Ουκρανία, προκειμένου να δράσει ως «ενδιάμεσος» για την επέμβαση του ΔΝΤ στην χώρα και συνεπώς την ιδιωτικοποίηση των πάντων.
Τελευταίες εξελίξεις
Ύστερα από την αναίμακτη κατάληψη της Κριμαίας από την Ρωσία, οι ΗΠΑ απείλησαν την Ρωσία με επιβολή οικονομικών κυρώσεων. Ο Πούτιν από την πλευρά του παραμένει ανυποχώρητος και δήλωσε: «Οι ενέργειές μας συχνά κρίνονται παράνομες από τη Δύση, αλλά δείτε τις αμερικανικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη. Οι δικές μας ενέργειες είναι σύννομες με το διεθνές δίκαιο, διότι ο νόμιμος πρόεδρος της Ουκρανίας μας ζήτησε βοήθεια. Η υπεράσπιση αυτών των ανθρώπων είναι προς το συμφέρον μας, είναι μία ανθρωπιστική αποστολή, δεν θέλουμε να υποδουλώσουμε κανέναν».
Από την πλευρά τους οι αμερικανοί διστάζουν, για άλλη μία φορά να προβούν σε στρατιωτική λύση του αδιεξόδου, περιοριζόμενοι στα έτσι και αλλιώς παντελώς άχρηστα οικονομικά μέτρα. Το πεντάγωνο είπε όχι σε ενδεχόμενη παρέμβαση, ενώ ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου υποναύαρχος Τζον Κίρμπι, δήλωσε: «Καλούμε τη Ρωσία να αποκλιμακώσει την κρίση στην Ουκρανία και οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις που είναι στην Κριμαία να επιστρέψουν στις βάσεις τους, όπως απαιτείται στο πλαίσιο των συμφωνιών που διέπουν τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας»
Η Θέση των Ελληνικών Συμφερόντων
Σύμφωνα με την επιστήμη της γεωπολιτικής η Ελλάδα ως «θαλάσσια δύναμη», είναι μοιραίο και πρέπει να συνασπιστεί με μία «χερσαία δύναμη», ίδιας ή μεγαλύτερης ισχύος. Αυτή στην παρούσα φάση είναι η Ρωσία. Οι σχέσεις μας με τους αμερικανούς μοιραία μας τοποθετούν σε δεύτερη μοίρα, αφού τα συμφέροντα τους είναι ανταγωνιστικά προς τα δικά μας.
Με την σημερινή κατάσταση η Μόσχα φαίνεται να βλέπει ξανά μια ευκαιρία για την γεωστρατηγική της παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο, που είναι και ο διακαής πόθος αυτής της χερσαίας, από πλευράς γεωπολιτικής, δύναμης. Ο σκοπός είναι εμφανής. Η Ρωσία θέλει τουλάχιστον να ανακτήσει την γεωστρατηγική θέση που είχε στην Ανατολική Μεσόγειο πριν την διάλυση της ΕΣΣΔ. Ο απώτερος στόχος είναι αυτός που είχε και η τσαρική Ρωσία, ήτοι να βρει διέξοδο στην Μεσόγειο και να δημιουργήσει μία συμμαχία, σε συνεργασία πλέον σήμερα με το Ιράν και την Συρία, που θα υποσκάψει και θα ακυρώσει τον ρόλο της Τουρκίας και κατ’επέκταση των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο. Εάν αυτή η γεωστρατηγική της Ρωσίας έχει θετικό αποτέλεσμα τότε οι ΗΠΑ και οι Αμερικανοσιωνιστές θα απολέσουν την κυριαρχία τους στην περιοχή. Η απώλεια αυτή θα έχει επακόλουθο και την μείωση της επιρροής των ΗΠΑ συνολικά στην Ευρώπη. Σε μια τέτοια περίπτωση η Ρωσία όχι μόνον θα επικρατούσε στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά θα επέβαλλε και γεωπολιτικές απαιτήσεις στους Ευρωπαίους.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Σαμαράς συνεχίζει την πολιτική της απόλυτης υποταγής στις ΗΠΑ, η οποία είναι επιβλαβής για την Ελλάδα, διότι την προσδένει σε ένα γεωπολιτικό σχήμα, που επιθυμεί την διχοτόμηση του Αιγαίου και την προώθηση των τουρκικών διπλωματικών θέσεων. Η συγκυβέρνηση του μνημονίου θέλει μια Ελλάδα προτεκτοράτο των Αμερικανοσιωνιστών. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αγωνίζεται για μια Πατρίδα ελεύθερη και ισχυρή που θα διεκδικήσει τα εθνικά της δίκαια επιλέγοντας τους συμμάχους που θα προωθήσουν τα ιστορικά αυτονόητα εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού στο Αιγαίο, στην Ιωνία και την Κύπρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου