Οι ειδήσεις που φτάνουν τις τελευταίες ημέρες από την κορεατική χερσόνησο
είναι ανησυχητικές, αλλά και αντιφατικές. Από τη μία πλευρά, η ένταση
κλιμακώνεται. Οι αρκετά σκληρές ανακοινώσεις της Πιονγκγιάνγκ και της Σεούλ ότι
«θα αφανίσουν» η μια την άλλη δεν σταματούν.
Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία
εκρηκτικής κατάστασης, ανάλογης με την κρίση του 1968, όταν η Βόρεια Κορέα είχε
«πιάσει» το αμερικανικό κατασκοπευτικό πλοίο, Pueblo.Από την άλλη πλευρά, στη διάρκεια της ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του Εργατικού Κόμματος της Κορέας, στις 31 Μαρτίου, υιοθετήθηκε η πολιτική της παράλληλης ανάπτυξης της οικονομίας και της δημιουργίας πυρηνικών δυνάμεων, ενώ στη συνεδρίαση της Ανώτατης Εθνοσυνέλευσης που ακολούθησε, πρωθυπουργός χρήστηκε ο Πακ Πονγκ Τζου, γνωστός ως υπέρμαχος των οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Οι εξελίξεις αυτές υποδηλώνουν ότι η Πιονγκγιάνγκ δεν σχεδιάζει να ξεκινήσει έναν πόλεμο, αλλά να ασχοληθεί με την κατάσταση της οικονομίας της. Σημαντικό είναι επίσης ότι και στις δυο Κορέες δεν έχουν αλλάξει οι συνηθισμένοι ειρηνικοί ρυθμοί στην καθημερινή ζωή.
Αναλύοντας τη σημερινή κρίση στην κορεατική εξίσωση, θα πρέπει να καταχωρήσουμε σαν σημαντικό γεγονός την έξοδο της Β. Κορέας, στις 8 Μαρτίου, από τη Συμφωνία ανακωχής του 1953, καθώς και από άλλες σχετικές συμφωνίες με τη Νότια Κορέα, καθώς και την κατάργηση της «κόκκινης γραμμής επικοινωνίας» μεταξύ των υπουργείων Άμυνας Β. Κορέας και ΗΠΑ, Πιονγκγιάνγκ και Σεούλ. Την ίδια ώρα, τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εστιάζουν κυρίως την προσοχή τους στις διαδοχικές απειλητικές ανακοινώσεις της Πιονγκγιάνγκ ότι έχει δοθεί ήδη εντολή για πυρηνικά πλήγματα σε στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ σε διάφορα μέρη του κόσμου, ότι η Β. Κορέα θεωρεί πως βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Ν. Κορέα κλπ. Ειδήσεις που δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο
Στην αναμπουμπούλα
χαίρονται οι ΗΠΑ
Αν επιχειρήσουμε όμως να απομονώσουμε τα
συναισθηματικές αντιδράσεις, και να προσεγγίσουμε προσεκτικά την πορεία των
τελευταίων γεγονότων στη χερσόνησο, αλλά και τις βορειοκορεατικές ανακοινώσεις,
θα οδηγηθούμε σε κάποια άλλα συμπεράσματα. Πρώτον. Οπως και στις παλαιότερες διακηρύξεις της Β.Κορέας, περιέχονται σαφείς αναφορές ότι όλα τα ενδεχόμενα πλήγματα θα αποτελούν απάντηση σε περίπτωση που η χώρα τους δεχθεί επίθεση. Δηλαδή, υπάρχουν βάσιμες αιτίες να εκληφθούν αυτές οι δημόσιες δηλώσεις ως απειλητική προειδοποίηση προς τους αντιπάλους τους να μην περάσουν το τελευταίο όριο, την κόκκινη γραμμή. Επομένως, οι Βόρειοι δεν έχουν σκοπό να επιτεθούν πρώτοι στους πιθανούς αντιπάλους τους.
Δεύτερον. Εξετάζοντας αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι στην «κόψη του ξυραφιού», το οποίο οδηγεί όλο και πιο κοντά σήμερα στο χείλος του πολέμου, είναι απαραίτητο να δούμε τον ρόλο και τη συμβολή όλων των μετεχόντων σε αυτό. Την ίδια θέρμη με την Πιονγκγιάνγκ σε αυτό το παιχνίδι με τη φωτιά, επιδεικνύουν τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ν. Κορέα. Ενώ μάλιστα, από την πλευρά της Β. Κορέας ο καθαρά πολεμικός τόνος περιορίζεται προς το παρόν μόνο σε φραστικό επίπεδο, από το αντίπαλο στρατόπεδο πραγματοποιούνται ενέργειες που οδηγούν σε κατακόρυφη κλιμάκωση της διένεξης.
Η απόφαση για ανάπτυξη επιπρόσθετων αντιβαλλιστικών πυραύλων στην Αλάσκα οι οποίοι είναι στραμμένοι προς την κατεύθυνση της Β. Κορέας, η επαναφορά στο προσκήνιο για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια των στρατηγικών βομβαρδιστικών Β-52 που μπορούν να φέρουν πυρηνικά όπλα, όπως και των stealth αεροσκαφών Β-2 στις στρατιωτικές ασκήσεις ΗΠΑ και Ν. Κορέας Key Resolve και Foal Eagle, κατά τις οποίες εκτελούν σενάρια πυρηνικών πληγμάτων κατά της Βόρειας Κορέας με εικονικές βόμβες, δεν είναι απλή ρητορική, αλλά ουσιαστικά στρατιωτικές ενέργειες που έχουν ως στόχο μεταξύ άλλων να φοβίσουν και να αποθαρρύνουν τον αντίπαλο. Ανάλογες ενέργειες οποιοδήποτε κράτος θα τις εκλάμβανε ως προβοκατόρικες και θα αντιδρούσε πολύ έντονα.
Επιπλέον, Ουάσιγκτον και Σεούλ ανακοίνωσαν προ ημερών τη διεξαγωγή μιας ακόμη -της τρίτης κατά τους τελευταίους δυο μήνες- άσκησης, η οποία θα διαρκέσει σχεδόν όλο τον Απρίλιο. Αυτή θα αφορά την εκπαίδευση των πεζοναυτών. Το μέρος που επιλέχθηκε για την πραγματοποίησή της βρίσκεται στα σύνορα ανάμεσα στις δυο Κορέες, στη διαφιλονικούμενη ζώνη της Κίτρινης Θάλασσας. Είναι σχεδόν οι περιοχές εκείνες όπου το 2010 η Β.Κορέα είχε βομβαρδίσει το νοτιοκορεατικό νησί Γεοπγεόνγκ στη διάρκεια ανταλλαγής πυρών πυροβολικού, η οποία είχε επίσης γίνει σε εποχή νοτιοκορεατικών ασκήσεων.
Αναγκαία, η άμεση
διεθνής παρέμβαση
Στη διαμορφωθείσα κατάσταση, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα στην
Κορεατική χερσόνησο, η διεθνής κοινότητα πρέπει να στείλει το συντομότερο
δυνατό ένα σαφές μήνυμα σε όλα ανεξαιρέτως τα εμπλεκόμενα στη διένεξη μέρη να
επιδείξουν τη μέγιστη αυτοσυγκράτηση και να αναλογιστούν τις συνέπειες που
μπορεί να έχουν τα βήματά τους. Η Ρωσία, η οποία ιστορικά έχει συμφέροντα στην κορεατική χερσόνησο και διαθέτει πλούσια πείρα διαμεσολαβητικού ρόλου, προχώρησε ήδη στις ενέργειες εκείνες οι οποίες αποσκοπούν στη διατήρηση της ειρήνης. Θα είχε νόημα πιθανόν, οι ενέργειες αυτές να συνοδευτούν από ανάλογες προσπάθειες εκ μέρους της Κίνας.
Αλεξάντρ Βοροντσόφ
Ο Αλεξάντρ Βοροντσόφ είναι επικεφαλής του τμήματος Κορέας και Μογγολίας, του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου