ΑΠΡΟΡΡΗΤΟΝ!!!! ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΦΑΝΕΡΩΣΙΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑΣ Ή ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΛΥΝΔΙΑΣ ΑΘΝΗΑΣ ΡΟΔΟΣ Η ΑΛΛΗ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΟ ΜΑΤΣΙΟΥ ΠΙΤΣΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!!!! ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΝΕΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕΝ!!!!

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ

ΑΠΡΟΡΡΗΤΟΝ!!!! ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΦΑΝΕΡΩΣΙΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑΣ Ή ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Τι είναι η Δικαιοκρατία; Έναν πολίτευμαν το οποίον έχεις ως γνώμονα και σκοπόν την δικαιοσύνη και το οποίον θα είναι συνάμα δημοκρατικόν μόρφωμαν ήτοι και Δικαιοδημοκρατία.

Εις το πολίτευμαν αυτόν κυρίαρχον ρόλον θα έχει η δικαιοσύνη.

Η δικαιοσύνη αυτή δεν πρέπει ποτέ να είναι εναντίον της Πατρίδας, των ιερών της, των εθίμων της και των ηθών της εξ όλων των εποχών έστω και αν κάποιοι προτιμούσι τα μεν ή τα δε.

Δεν νοείται δίκαιον εντός κράτους όταν τινοί πυλώνες άμεσα ή έμμεσα στοχεύουν οικειοθελώς ή μη εναντίον της Πατρίδος.

Πατρίς είναι πρωτίστως οι νεκροί της αλλά εις το άκρον άωτον ο Θεός και κατόπιν οι ζώντες και βαθυστόχον θα έχουσι την ευημερία των εκγόνων υπό της ηθικής, της παράδοσης και της 

Θεοσέβειας προς Τον Θεόν και την Πατρίδα. Πρώτη αρετή θα πρέπει να είναι ο ηρωισμός και ακόλουθη η ανδρεία.

Ποίος είναι ο βασικός καθοριστικός γνώμονας και διαβήτης ακρίβειας δικαίου της Δικαιοκρατίας;

Ο πολίτης θα ψηφίζει φανερά διά νόμου βουλευτήν ή και πρόεδρον της επιλογής του αν και πρόεδρον δεν πρνοεί η γνήσια δημοκρατία και ως πρς τους υπόλοιπους της συνομοταξίας ή κόμματος του ή ακόμη και ως πρόεδρος ή πρωθυπουργός (εάν επιτραπεί) και έκαστος κατ’ επέκτασιν υπουργός και υψηλός αξιωματούχος.

Εάν ο ψηφισθές φανερώς εκ του έκαστου πολίτου αξιωματούχος όπως επί παραδείγματι ο πρόεδρος αποδειχθεί προδότης τότε όσοι τον ψήφισαν είναι συνυπεύθυνοι και εάν υπάρχουν ζημίες θα πρέπει να συνεισφέρουν και επωμιστούν τας συνέπειας εις χρήμα, φόρους, τέλη, περιορισμούς, περικοπές, απώλεια δικαιωμάτων και καθαρών μητρώων. Ενώ απαλλάσσονται οι μη ψηφίσαντες τον προδότη. Όστις δεν ψηφίσει κανέναν ή ψηφίσει άκυρον ή λευκόν ή δεν προσέλθει εις τας κάλπες τότε είναι συνυπεύθυνος προς οιονδήποτε πρόεδρον ή πρωθυπουργόν ή άλλον αξιωματούχον εκλεγεί και κριθεί προδότης. Η αδιαφορία του συνομολογεί συνενοχή προς οιανδήποτε προδοσία. Ειδικά όταν οι αντίπαλοι αναπτύξουν πριν την εκλογή τινός υποψήφιου συζήτηση ότι είναι προδότης και οι μετέπειτα προδοσίες του συμπίπτουν εν πολλοίς με τα όσα οι αντιπάλοι του ανάπτυξαν τότε η τιμωρρία προς τον ίδιον και τους ψηφοφόρους του όπου δεν παραδειγματίσθηκαν να είναι υπεραυστηρή.

Με την δικαιοκρατική πρόνοια ο πολίτης θα δειλιάζει και ψηφίσει ανάξιον και προδότην ή εκείνον όπου δεν του έχει πατριωτική εμπιστοσύνη αλλά υφ’ άλλων συνθηκών και μη τιμωρρητικής ρήτρας θα τον ψήφιζε από συμφέρον και ιδιοτέλεια, ενώ και ο υποψήφιος θα μετριάσει ή και εξουδετερώσει την συμφεροντολογική και ιδιοτελική του προθυμία διότι θα δικαστεί και θα καταδικαστεί αμέσως.

Δεν νοείται δημοκρατία και δικαιοκρατία άνευ επίστητης τακτικής δικαστικής κρίσης και διάκρισης ελέγχου προς τους εκάστοτε υψηλόβαθμους και χαμηλόβαθμους κυβερνόντες, ενώ καμμία ισχυρή θέση δεν πρέπει να είναι διορίσιμη αλλά ψηφισθέντα. Ως εκ τούτου, όπως ανά έτος εις την Αρχαία Αθήνα της Δημοκρατίας εγίνοντο εκλογές ανά έτος ή και ανά εξάμηνον και εις έκτακτες δυσάρεστες και κρίσιμες περιπτώσεις ανά τρίμηνον και ανά μήναν πρέπει να γίνεται ελεγκτική δικαστική εξέταση του έργου του εκάστοτε και έκαστου κυβερνήτη εις έκαστον πόστον και ειδικώς του υπερέχοντος ως προέδρου, πρωθυπουργού,αρχηγού κ.α.. Αυτός θα φέρει ευθύνη δι’ έκαστη ατασθαλία εις το κράτος είτε είχε γνώση είτε όχι. Όφειλε να είχε γνώση και ειδική εξεταστική επιτροπή με υποεπιτροπές τομέων καταρτισμένες μ’ επιστήμονες οίτινες να γνωρίζουσι το αντικείμενον το οποίον μελετούσι εκ σπουδής ή πολύχρονης πείρας και δοκιμασίας εύγνωστου κύρους.

Όπως εις έκαστη τράπεζα και άλλον μεγάλον οργανισμόν γίνεται εξέταση ανά μήνα και ανακοίνωση ανά εξαμήνον ούτως πρέπει να γίνεται και εις τας κυβερνήσεις και τα έθνη εξ αρχής αφού ταύτοι εισίν οι μέγιστοι των οργανισμών επί της Γης.

Ο αξιωματούχος θα τίθεται εις δικαστήριον ανοικτόν και ψηφοφορία ανοικτή ενώ εις και μόνον πολίτης θα δύναται να τον καταδικάσει εάν αποδείξει πως ολιγόρησε ή δειλιάσε, αδιαφόρησε ή πρόδοσε και αφού δεν έδωσε εξηγήσεις ως προς τις μειοδοτήσεις του και τας υποχωρήσεις του και να αποδειχθεί πως είχε δίκαιον. Θα μπορεί να σώσει τον αξιωματούχον εις και μόνον έστω άλλος πολίτης ή περισσότεροι εάν αποδείξουν πως δεν έσφαλλε ως προδότης αλλά με αποδείξεις μη ρητορικές ήτοι φιλοσοφικής τεκμηρίωσης περί του λόγου το αληθές.

Ο αξιωματούχος θα δικάζεται περί εκείνων όπου έκανε και δεν έπρεπε να κάνει, εκείνων όπου δεν έκανε και έπρεπε να κάνει, εκείνων όπου έπρεπε να κάνει και εκείνων όπου έπρεπε να κάνει. Ο ρόλος του αξιωματούχου θα είναι η υπόλογος και υπόδουλος εις την υπηρεσία του έθνους και του κράτους. Μόνον όταν ο αξιωματούχος θα είναι προσυσσφιγμένος και υπερπειθαρχημένος με δέος προς την δύναμη του κοπτερού νόμου δεν θα έχει περιθώρια προδοσίας. Αφήσατε τινήν βίδαν ασύσσφυκτην και αυτή θα λασκάρει και θα αποβιδώνεται ολοέναν ώσπου να εκτροχιαστεί, βεβαίως η υπεραυστηρότητα είναι ζημιογόνα εις πολίτευμα, οργανισμόν, κατάσταση νόμου, όπου είναι αδικοκρατικός, εγκληματικός και αυθερετος. Όταν η πολιτεία γίνει δικαιοκρατική οι θεσμικές βίδες πρέπει να είναι αρμονικώς και ισχυρώς συσσφηγμένες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις νομοκρατίας οι ποταποί άνθρωποι οίτινες δεν αγαπούσι το έθνος τους δεν θα αναλαμβάνουσι θέσεις εξουσίας και θα θεωρούν τους αναλαμβάνοντες ηλίθιους επειδή διακινδυνεύουσι διά χάριν μη ιδιοτελών συμφερόντων, θα τους ζηλοφθονούν και θα τους χλευάζουσι διά της φιλοηρωικής και φιλοπατριωτικής τους διάστασης, ενώ οι πράοι θα τους χειροκροτούσι και θα τους επισέβονται πολύ.

Δεν είναι σωστόν να επωμίζονται οι αθώοι την επιμονή επιψηφίσεως των άλλων αξιωματούχου όπου εφάνηκε ανάξιος. Ο καθείς ν’ αναλάβει τας ευθύνας του. Ελλάς και Κύπρος καταστρέφεται συσστηματικά από τους πολιτικούς τους και ενώ κάποιοι εκστασιάζοντο με την εκλογή τους άλλοι διά λόγους εθνικούς και σώφρονες λυπούντο και έκλαιγαν διατί πρέπει να πληρώσουσι τις «ναρκωτικές πολιτικάντικες εκστάσεις» των άλλων; Εκείνοι όπου εστοιχημάτιζαν με την ψήφον τους την αξία των επιλογών τους να πληρώνουσι με μειδίασμα αγάπης τον λογαριασμόν όσον βαρύς και αν είναι. Εις την Αρχαία Ελλάς κατά την εκδίκαση των πράξεων και μη πράξεων των πολιτικών εκαταδικάζοντο τακτικώς ακόμη και εις θάνατον διά λιθοβολίσεως, πνιγμού, σφαγής, ή εξορία, φυλάκιση και άλλων ποινών. Είναι πολύ υπερσημαντικόν θέμαν η ασφάλεια του έθνους και όστις δεν το ευπροσέχει αξίζει υπερπαραδειγματική τρομοκρατική τιμωρρία και ακόμη και τούτον αποτρέπεται όταν ο νόμος δεν αφήνει περιθώρια προδοσίας όπως ένας τοίχος άνευ παράθυρων και θύρων προαπροθυμεί την επιθυμία και πεποίθηση αποδράσεως του εγκλωβισμένου, αλλά ο νόμος πρέπει να είναι προαποτρεπτικός του κακού όχι κακόβουλος. Απειλώντας ινά μην κάνει ο πολίτης λάθος τον κάνεις σκλάβον και δούλον και τότε κάνει ό,τι σου αρέσει ακόμη και αν αυτόν είναι το έγκλημα και το βαπτίζεις εσύ ως τύραννος λειτούργημα.

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΕΚΑΣΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗ ΤΟΥΣ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΜΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΗΤΟΙ ΤΗΝ ΕΥΥΠΕΡΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ = ΕΥ+ΥΠΕΡ+ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ 

ΕΥΥΠΕΡΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑ = ΕΥ+ΥΠΕΡ+ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑ!!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΣΥΜΠΑΤΡΙΔΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΩΣ!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
πηγή

 Η άποψη της Σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτει με την άποψη του/της αρθρογράφου.