ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ
ΣΟΔΟΜΑ/ΓΟΜΜΟΡΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΗΣΗ
.
Σε πρόσφατη μου επίσκεψη εις
την Αρχαία Κόρινθον σ’ ένα κέντρον ένας ταξιτζιής μου είπε ότι εις την Κόρινθον
της αρχαιότητος υπήρχαν 15,000 πουττάνες. Παρεπιπτόντως η λέξη πουττάνα
(καθαρευουσιάνικως και δημοτικώς ύστερα πουτάνα) προέρχεται από την αρχαία
κυπριακή διάλεκτον όπου το μουνί καλείται πούττος/πούττα εξού και η λέξη πίττα
όπου έγινε πίζζα = πίτσα πίσσα επειδή η πίτσα είναι πηκτή ζύμη = πίσσα ζύμης
και πίττα) ιταλιστί διά την πίττα πλακούντας της Αρχαίας Ελλάδος Μεγάλης και
Μητροπολιτικής. Συνάμα το πούτσος = το αρρέν του πόυττα και ήτοι αυτόν όπου
εισβαίνει εντός του πούττου. Λέξεις με το στ, ττ, τσ και στ ίδιες, επί
παραδείγματι, θάλασσα, θάλαττα, θάλατσα, θάλαστα, ή εστί = έγινε έτσι, ή αστός
= άσσος = ατσός/ατσάς = αστά = αστύν εξού και αττική = ο τόπος όπου γεννήθηκε
το αστύν αλλά και οι πρωτοπόροι = άσσοι και πατήρ = αττάς = αττικός = Ατταλός =
πάστωρ+ας = πάττωρας = πάτσωρας = πάττωρας. Αστείος, Αστάνα, Χετταίοι = Ετταίοι
= Ατταίοι = Αττικαίοι = Εσταίοι = estate/real estate επειδή οι Εσταίοι = Αττικαίοι ήσαν κτήτορες μεγαλεπίβολων πολιτισμών,
Εστία = Εττία = Εσσία = Ετσία και Εσταίοι = Εσσαίοι ή Ετταίοι ή Ετσαίοι.
Ασσύριοι = Αττύριοι = Ατσύριοι = Αστύριοι κ.ο.κ..
.
Πουττάνα = πούττα να = προσφέρω
πούττον ή χουβαρτού (πουττοχουβαρτού) όπως λέγουμε χαριτολογώντας εν Κύπρω και
ληξού δηλαδή εκείνη όπου ληξεύεται = γλυκορέγεται λαγνεία ηδονής. Προχωρούμε εις
το νόημαν.
.
Ο Διογένης περιδιάβαινε εις την
πόλιν της Κορίνθου βαστώντας έναν φανόν ψάχνωντας διά άνθρωπον (ανθρωπιά). Η Κόρινθος
τότες ήταν άνδρον της ακολασίας, Σόδομα και Γόμμορα της Ελλάδος. Την ίδια
διαπίστωση έκανε και ο Απόστολος Παύλος αργότερα ο οποίος ήταν ο μ.Χ. Διογένης
και ο Διογένης ο π.Χ. Απόστολος Παύλος και Πρωτοχριστιανός Μοναχός π.Χ. και
μάλιστα εν μέσω των πειρασμών όχι εις τον λιμήν του απόμακρου Μοναστηρίου.
.
Λέγεται πως όταν η πόλις των
Αθηναίων του αγόρασαν καινουργή ενδύματα τα έσχισε και έτρεξε να τα δείξει εις
τον Σωκράτη ο οποίος του είπε: «από την τρύπα του υποκαμίσου εις την κοιλιακή
χώρα τρέχει ο εγωισμός σου Διογένη». Εντούτοις, ο χρόνος όπου έζησαν είναι
ασυμβίβαστος και άγνωστος ειδικώς διά τον Διογένη, λέγεται ότι γεννήθηκε εν
έτει 399 π.Χ. την ημέρα όπου απόθανε ο Σωκράτης αλλά δεν είναι βέβαιον.
.
Ο Σωκράτης συνσκίρτηζε
(ταραχοπίεζε) τους συμπατριώτες του με τις ανελέητες ερωτήσεις του. Ερωτούσε με
αδιακρισία όπως ένας αγαθός άνθρωπος από την Αγία Νάπα. Η ανελέητη ερωτολογία
υπό τον φακόν του Νόμου της Τετραπιθανότητος επιδρά ως εξής ή κρίνεται ωσαύτως:
α) ανελέητες ερωτήσεις από αγάπη και αγαθότητα β) ανελέητες ερωτήσεις από
κακεντρεχεία και κακία γ) ένεκα ανάγκης ανακρίσεως ή καταθέσεως δ) το
ανάμεικτον αυτών. Συνεπώς πρέπει να γνωρίζεις πού και πότε κάνεις ανελέητες
ερωτήσεις, δεν πρέπει να πιέζεις έναν άνθρωπον με προσβλητικές ερωτήσεις διά
θέματα όπου έχει μετανοήσει και δεν το γνωρίζεις, δεν ελέγχει πλήρως ή δεν
γνωρίζεις το πλήρες ιστορικόν ώστε να τον θεωρείς πταίκτη ή ανεύθυνον και ενώ
δεν είναι ή δεν είναι όσον νομίζεις, τα φαινόμενα απατούν. Κάνεις ανελέητες
ερωτήσεις εις τους άγνοιους, αφελείς, επιπόλαιους και δη όσους πρέπει να
διδακτούν αλλά με τρόπον τινά ώστε να μην αποβεί η μέθοδος επιβλαβής αντί
επωφελής και να κάνει τον ερωτούμενον να σχηματίσει συναισθήματα μίσους,
απέχθειας, εκδίκησις και περαιτέρω εκκακοποιήσεως. Πρέπει να κάνεις ανελέητες
ερωτήσεις εις τους συνειδητοποιημένους κακούργους, συμμορίτες, εγκληματίες όπου
θεωρούν την ηθικήν ως ψεύδος, κάλπην και ασημαντότητα των βλάκων διά να τους
σταματήσεις από το νά κάμουν κακόν εις εαυτούς και εις αλλήλους. Ή αν δεν
καταλάβουν σταματάς να τους λές ο,τιδήποτε και ενισχύεις τους άλλους με αντισώματα
ούτως ώστε να μην δελεάζοντε από την χλιδήν, την άνεσιν και τα πονηρά άδικα
κέρδη. Το τι έκανε ο Σωκράτης και πως το έκανε δεν γνωρίζουμε επακριβώς, ειδικά
αν έκανε ανελέητες ερωτήσεις σ’ ανθρώπους κακόμοιρους και παρεξηγημένους
οίτινες μάχονταν να επιβιώσουν με τα ελάχιστα και χωρίς να κάνουν μεγάλα κακά. Πάντως
ο Σωκράτης έκανε επανάσταση εις την Αθήνα και την κέρδισε μόνον τους με έναν
μόνον θύμα τον ίδιον, χωρίς καν να το καταλάβουν οι εχθροί του. Έκρινε με
θάρρος διά να διορθώσει την πόλιν γνωρίζοντας πως μία ημέρα θα τον σκοτώσουν,
αλλά αν δεν το έκανε όλη η Αθήνα θα ήταν θύματα, αυτοθυσιάστηκε ένας διά να
σωθεί το σύνολον, ήταν ο μεγαλύτερος πατριώτης, ο μεγαλύτερος αντάρτης «ημέρα
μεσημέρι» και ώσπου να το καταλάβουν οι εχθροί της Αθήνας κέρδισε όχι έναν
παναθηναίον αλλά έναν παγκόσμιον αγώνα. Ήταν ο μεγαλύτερος πολιτικός χωρίς να
κατέχει αξίωμα (επίσημον, το επίσημον αξίωμα είναι φίτσιο/βίτσιο =
ματαιοδοξία), ο μεγαλύτερος ανθρωπιστής χωρίς να το δηλώνει, ο μεγαλύτερος
αγαπάνθρωπος μέσω της κριτικής, ο μεγαλύτερος πανεπιστημιακός καθηγήτης όχι
εντός αίθουσας αλλά εκεί έξω εις τον δρόμον όπως αργότερα ο Χριστός πριν ο
Βούδας και ύστερα ο Απόστολος Παύλος. Δεν είχε επίσημα πανεπιστημιακά
διπλόματα, διαπιστευτήρια και βραβεία επειδή τούτα εισίν της ματαιοδοξίας
κολακεύματα εν πολλοίς. Ακόμη μεγαλύτερος του ίσως ο Διογένης ο π.Χ. Χριστιανός
και ο Αίσωπος ο π.Χ. Χριστός ο οποίος φονεύθηκε εις τους Δελφούς επειδή
κατηγόρησε τους ιερείς ότι εξαπατούν τους ανθρώπους (κατά καιρούς έστω όπως σε
κάθε εποχή, θρησκεία και ιδεολογία επειδή παρυσφρείουν ανάξιοι ή προσπίπτουν σε
δέλεαρ πειρασμών αργότερα, Θεός φυλάξοι).
.
Τίποτε τυχαίον, όπως ο Χριστός
θυσιάστηκε εις τα Ιεροσόλυμα = ιερόν των Σολυμών (από την Μικρασσία Ελλήνων =
αργότερα Ιουδαίων) ο Αίσωπος θυσιάστηκε εις τα π.Χ. ελλαδίτικα Ιεροσόλυμα ήτοι
τους Δελφούς, επειδή τα αμνία θυσιάζοντε εις τους ιερούς βωμούς και οι ιεροί
βωμοί ήσαν εν Δελφοίς και εν Ιεροσόλυμα και ο νοών νοείτο! Η αλήθεια δεν έχει
προκατάλαψεις, τα δόγματα εκδογματίζουν την αλήθεια εντός του δόγματος. Ο Χριστός
είπε ότι καμμία θρησκεία δεν είναι ανώτερη από την αλήθεια. Δηλαδή ως να μας
έλεγε η θρησκεία σας να είναι η αλήθεια όποια και αν είναι εις έκαστην
περίπτωσιν επειδή η αλήθεια είναι ο Ίδιος ο Υιός Του Τριαδικού Θεού. Υιός =
υ+ιός.
.
Ο Διογένης έκθετε την
παλειανθρωπιά και τη σήψη της ηθικής εν Κορίνθω με τον φανό του. ο Σωκράτης
έκρινε τους πάντες. Ο Απόστολος Παύλος έκανε ό,τι και ο Διογένης με
προσυλιτισμόν εις Τον Χριστόν και ενώ είχε προξενήσει την Πρωτομάρτυρα Του
Χριστού διάκονο Στέφανο πριν γίνει Χριστιανός. Ο Διογένης απαξιούσε τους
αρχαίους θεούς ή τους πιστούς τους και ζούσε έναν βίον χριστιανικότερον δηλαδή
ενηθικότατον. Εάν κρίνετε ότι κρίνω πρέπει και εσείς να δεκτείτε να κριθείτε
μάγκες!
.
Όστις κρίνει τους κρίνοντες
πρέπει να δεκτεί να κριθεί. Όστις δεν κρίνει δεν είναι δίκαιον να κριθεί και
δεν θα κριθεί. Όστις κρίνει πρέπει να κριθεί και κρίναι η καλοπιστία, η
κακοπιστία, η ουδετεροπιστία και η αναμεικτοπιστία της κατακρίσεως του βάσει
του Νόμου της Τετραπιθανότητος.
.
Το δικαίωμα της κρίσης είναι
δίκοπη μάχαιρα. Έκρινες; Θα κριθείς! Μάχαιραν έδωκες μάχαιραν θα πάρεις. Αν παραιτηθείς
από το δικαίωμα της κρίσης παραιτήσε τόσον από το δικαίωμα του δικαστού όσον
και από την υποχρέωση του κατηγορούμενου = «....και άφες ημίν τα οφειλήματα
ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών....», δηλαδή διάδραση με
ισοζυγία (ένας σου έναν μου την ίδια στιγμή). Η κρίση είναι το χαρτοπαίγνιον
της αλήθειας. Διά να διακριθεί αν η κρίση τινός είναι δίκαιη πρέπει να κριθεί η
κρίση του. Αν δεν κρίνει κανέναν τότε δεν έχει, δεν εκφράζει και δηλώνει κρίση
και δεν θα κριθεί η ανύπαρκτη κρίση.
.
Ο δικαστής πρέπει να είναι
αναμάρτητος διά να είναι δίκαιος αλλά όχι να είναι αναμάρτητος επειδή δεν του
δόθηκε η ευκαιρία να αμαρτήσει αλλά επειδή του δόθηκε η ευκαιρία να αμαρτήσεις
και αρνήθηκε αγαπώντας την μαρτυρία της αλήθειας, της ηθικής και της
δικαιοσύνης. Αν δεν του δοθεί η ευκαιρία ν’ αμαρτήσει ομοιάζει με τον κύνα όπου
δεν του δόθηκε η ευκαιρία να δαγκώσει και θεωρείται «καλό κουτάβι».
.
Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙΝ ΜΑΣ!!!!
.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
Δημοσιεύτηκε 1 minute ago από τον χρήστη Panayiotis Yerimos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου