Mar

3

ΥΠΕΡΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η ΘΡΑΥΣΜΕΝΗ ΠΛΑΚΑ ΜΩΥΣΕΩΣ, ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ! Η ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑ! ΠΟΙΟΣ ΑΔΙΚΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΔΙΚΟΥΣ;

Τι να σημαίνει άραγε ο όφις εν Σταυρώ π.Χ.; Σημαίνει την Έλευση Του Χριστού και τον Ηλεκτρομαγνητοβαρυτισμόν του κηρυκείου του Ερμού του Τρισμέγιστου όπου ιερέας της θρησκείας του ήταν ό Μωυσής και αμφότεροι ιερείς του Ποιμάνδρη = ποιμένος άνδρος όπου είδε ο Ερμής εν όναρ ήτοι του βοσκού Χριστού αργότερα, άλλωστε ο Ποιμάνδρης είπε εις τον Ερμή διά Την Αγίαν Τριάδαν ήτοι Υιόν, Πατέρα και Νουν 9,000 έτη τουλάχιστον ή και μέχρι 50,000 έτη π.Χ. δι' άλλους. Ο όφιος αυτός είναι ο ίδιος όπου παρουσιάζει ο Ασκληπειός όπου κατά τους Ρωμαίους είναι ο ίδιος ο Ερμής ο Τρισμέγιστος και το ευρίσκω πολύ λογικόν. Εξ' άλλου διά της δοκιμασίας των φαρμάκων ιάσεως και συνάμα δηλητηριάσεως άγουμε μέσω δοκιμασίας εν Παραδείσω ή εν Κολλάσει. Το ίδιον φάρμακον αν ασθείς ιάθει αν όχι βλάπτει, αν είσαι καθαρός ωφελεί αν είσαι ασελγής βλάπτει. Επίσης ο ίδιος όφις ως αυτοβόρος ουροβόρος όφις ήτοι ο κύκλος της δοκιμασίας από την Λατρεία Του Χριστού έως την Δοκιμασία του Αντίχριστου, το καταλάβετε;;;;

.

ΥΠΕΡΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η ΘΡΑΥΣΜΕΝΗ ΠΛΑΚΑ ΜΩΥΣΕΩΣ, ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ! Η ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑ! ΠΟΙΟΣ ΑΔΙΚΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΔΙΚΟΥΣ;

 .

Ανεξαρτήτως θρησκείας ή αθεϊας τινός, ποίος δύναται, ποίος έχει το δικαίωμα και το δίκαιον να δικάσει την ρήση: «ΟΣΤΙΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΝ ΛΙΘΟΝ ΒΑΛΛΕΤΩ». Και ανεξαιρέτως ποίος είπε την ρήση ποίος δύναται να την καταδικάσει και να μην είναι άδικος του μεγίστου αμαρτήματος;

 .

Ποίος άκουσε δικαιότερη ρήση; Ποίος άκουσε αγαπότερη ρήση; Ποίος άκουσε λογικότερη ρήση; Πως είναι δυνατόν αυτός όπου είπε αυτήν την ρήση να μην είναι άγιος; Πως είναι δυνατόν αυτός όπου είπε αυτήν την ρήση να εμπνεύστηκε μέσω πονηριάς; Πως είναι δυνατόν αυτός οπού είπε αυτήν την ρήση και η ίδια η ρήση να μην είναι η βάση της ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑΣ;

 .

Την Δικαιοκρατία ως λέξη την εμπνεύστηκα μέσα από την αγανάκτηση μου εξ’ εκείνων όπου με την παγαποτιά τους διαστρεβλώνουν την αλήθεια όσες φορές δύναντε ανά πάσα λεπτόν εάν αυτόν τους συμφέρει ιδιοτελικώς.

 .

Τι είναι η Δημοκρατία χωρίς Δικαιοκρατία; Μία Οχλοκρατία και τι είναι η Οχλοκρατία δίχως την Δικακοκρατία; Μία Βαρβαροκρατία!

 .

Η απέχθεια των Πλάτωνος και Αριστοτέλη προς την Δημοκρατία ήταν πρόδηλη διά τους γίγαντες της σκέψεως. Αν έχουν όλοι δίκαιον τότε ο ένας έχει το μεγαλύτερον άδικον και αν οι πολλοί εισίν οι σωστότεροι τότε χίλιοι βλάκες εισίν χίλιες φορές ανώτεροι από έναν σοφόν και εκατόν καθυστερημένοι εκατόν φορές ορθότεροι από έναν σοφόν, μαθηματικόν, δικαιοκράτην! Ο Αριστοτέλης είπε ότι είναι αίσχος η ψήφος ενός σοφού να μετράει όσον η ψήφος ενός βλάκα! Εγώ θα προσθέσω πως η ψηφός ενός ανθρώπου ή ολάκερης της ανθρωπότητος δεν αξίζουν ούτε το απειρελάχιστον της ψήφου/θελήσεως Του Άκτιστου Θεού! Πως είναι δυνατόν έστω και έναν άπειρον θνητών ν’ αξίζουν ως γνώμες, ψήφοι, αξίες, όσον ο Κτίστης τους;

 .

Ο άνθρωπος έχασε τον θρησκευτικόν και δικαιοκρατικόν μέτρον όταν έθεσε ως κέντρον της ύπαρξης την ίδια την ύπαρξη του. Ο εγωισμός του τον ύψωσε (ψευδοϋψωσε) υπεράνω Του Θεού, τι ύβρις! Και τότε γεννήθηκε η πολυθεϊκα και η ποικιλοθεϊα, αυτές δεν εισίν ύβρεις εάν εννοούντε ως δυνάμεις κυττάρων Του Ενός Τριαδικόυ Άκτιστου Θεού! Κτίσθηκαν τότε τα κάλπικα μιαρά έθιμα κατά Του Θεού και της Δικαιοσύνης και μαζί με τα ευλαβικά και δικαικρατία έθιμα έγιναν «κούλλου μάτσα» ήτοι περιπολυπλεγμένα σφυκτώς κουβάρια! «Μαζί με τα χλωρά καίγοντε και τα κάτσαρα/φρύγανα».

 .

Τι θα ήταν καλύτερη, η Δημοκρατία ή η Δικαιοκρατία; Και τι είναι η πρώτη χωρίς την δεύτερη; Τι άλλον από μία πολυ αυθαιρεσία! Η μη δικαικρατική δημοκρατία δεν έχει άλλη επιλογή από το να είναι αδικοκρατική και πολυαδικοκρατική!

 .

Ποίος επιλέγει το δίκαιον όταν αυτόν δεν τον συμφέρει; Αυτός είναι δίκαιος! Ποίος επιλέγει ό,τι τον συμφέρει; Αυτός είναι άδικος ακόμη και αν λαγχαίνει αυτά όπου επιλέγει να είναι δίκαια! Ποίος αντέχει να πεινάει διά να μην είναι άδικος; Αυτός είναι υπερδίκαιος! Ποίος δεν αντέχει να πεινάει ή να χάσει τα ελάχιστα και ας κάνει τα αίσχιστα και ας χάσει την ψυχήν του; Αυτός είναι ο αδικότερος αξιολύπητος βλάκας (από το βλάβη εξού και βλαμμένος). Όστις πωλεί ψυχή διά χάριν βίου πωλεί χρυσόν διά χάριν τενεκέ!

 .

Ποίος άδικος δικαιούται να κρίνει τους άλλους άδικους; Με ποίον κριτήριον δικαιοσύνης; Υπάρχουν πολλά «δίκαια» αλλά ποίον αθανατότερον, απειρότερον και θείοτερον δίκαιον από την ρήση: «όστις αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλλέτω»; Ουσιαστικά ο Χριστός μας λέγει παύσατε πύρ όλοι μαζί είναι η καλύτερη επιλογή! Και είναι εφικτή ούτε παρά θηρίων ούτε παρα θηριάνθρωπων αλλά παρά αμνάνθρωπων, αγιάνθρωπων, δικαιάνθρωπων, αγαπάνθρωπων, πιστάνθρωπων, ειρηνάνθρωπων.

 .

Από τους καρπούς του καταλάβεις το δένδρον. Τι καρπούς έκανε και κάνει η Ελλάδα; Και τι δεν έκανε από τα καλύτερα έως τα χειρότερα! Άρα τε η Ελλάς δεν είναι μονόδενδρον αλλά πολύδενδρον. Την φυλήν μας την θαυμάζουν όλοι αλλά δεν την σέβεται κανένας επειδή αλληλοσκοτώνετο. Ποίος δύναται να αποδείξει ότι οι Έλληνες δεν εισίν ανάδελφον έθνος; Ακόμη και μία σύγκρουση είναι αναδελφία.

 .

Ποίος δικαιούται ν’ ανεβεί εις την έδραν και να δικάσει; Ποίος άλλος από τον ανάδικον/μη άδικον; Ποίος άλλος από τον αναμάρτητον/ανάστοχον; Ποίος άλλος από τον αχαιρέκακον και αχαιρέπραττον; Ποίον έγκλημαν έχει το δίκαιον να δικάσει έναν άλλον έγκλημαν; Ο άνθρωπος θεωρεί την λέξη ΔΙΚΑΙΩΜΑ ως αποκλειστικόν ΔΙΚΑΙΩΜΑ του! Εντούτοις, δεν είναι εφεύρεση του, δεν εφηύρε τίποτε τ’ οποίον να μην προϋπήρχε ως είδος ή δυνατότητα σύνθεσης και μορφής. Τ’ άλλα πλάσματα διά τον άνθρωπον δεν έχουν ίση αξία και ποίος είσαι άνθρωπε να καθορίζεις την αξία των άλλων θνητών ω θνητέ συ; Χώμα να δικάζει χώμα και μάλιστα άδικον χώμα να δικάζει χώμα και πολλάκις να άδικον χώμα να δικάζει δίκαιον χώμα;

 .

Ποίος έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ο Κτίστης ή το κτίσμα; Και μάλιστα το κτίσμα όπου δημιουργήθηκε από το μηδέν εκ Του Κτίστου! Θεωρούμε πως έχουμε απεριόριστον δικαίωμαν έναντι άλλων όντων και πραγμάτων, εμείς οι συν+θνητοί των άλλων όντων και πραγμάτων και μάλιστα πολλάκις με πολύ ολιγότερη επιζωία (μακροζωία). Και αν εμείς έχουμε δικαιώματα επί των άλλων κτισμάτων τότε δεν θα είναι ευ+δίκαιον ο Θεός να έχει ΑΠΕΙΡΟΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΝ έναντι ημών και των άλλων όντω και πραγμάτων;

 .

Εάν πτειάχεις μία εφεύρεση ή μία αγέλη ή έναν περιβόλιον και σου ανήκει πώς είναι δυνατόν ο Θεός να πτειάχνει την Κτήση και να μην Του ανήκει; Μπορεί η αδικία να είναι μονόδρομος διά να επιβιώσεις ενίοτε είτε συναπορρίπτεις δίκαιες οδούς είτε όχι, αλλά η Δικαιοσύνη είναι πάντοτε η Δικαιοσύνη! Όπου και αν ευρεθείς σε όποια δύσκολη θέση η Δικαιοσύνη ίσως βλάπτει την επιβίωση και την επίγεια πρόοδο αλλά πάντοτε ωφελεί την ψυχή. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!!!!

 .

Όστις δέχεται να αυτοθέσει τον εαυτόν του εις το εδώλιον του κατηγορουμένου χωρίς αντίρρηση επάξια κερδίζει την θέση του εισαγγελέα και του δικαστού! Αλλά πρωτίστως να κριθεί και αυτοκριθεί και να καταδικαστεί και αυτοκαταδικαστεί εν δικαίω. Μπορεί να μην αντέχουμε τα βασανιστήρια και να μην είναι ευσπλαγχνικόν και παρά+δίκαιον να μην απαλλακτούμε αλλά η Δικαιοσύνη έχει άλλη όψη αν και η Ελεημοσύνη είναι το έναν άκρον άωτον της Δικαιοσύνης, το άλλον άκρον άωτον είναι η Παραδειγματιστική Τιμμωρία, το άλλον η Κολασμένη Αυτοκαταδίκη μέσω των επιλογών μας και το τέταρτον της εν λόγω διασταύρωσης το ανάμεικτον αυτών βάσει του Νόμου της Τετραπιθανότητος.

 .

Είναι καλύτερα ν’ αδικείς ή ν’ αδικείσαι; Εξαρτάται ποίον θέλεις να ευνοήσεις. Αν θέλεις να ευνοήσεις την ψυχήν προτιμάεις να αδικηθείς παρά ν’ αδικήσεις επειδή άμα αδικήσεις αδικείς την ψυχήν επειδή την βλάπτεις και την καταδικάζεις. Αν θέλεις να ευνοήσεις τον επίγειον βίον προτιμάεις ν’ αδικήσεις παρά ν’ αδικηθείς, να βλάψεις παρά να βλαπτείς, κερδίσεις ανέντιμα παρά να χάσεις έντιμα. Διότι εάν έχεις προτεραιότητα την ψυχήν είναι διαφορετική η πραγματικότητα από το να έχεις σε προτεραιότετη το βιοσώμα = ορμονολογικόν οργανισμόν. Απιστούμε και αμαρτάνουμε επειδή δεν βλέπουμε Τον Θεόν όπως είναι μέσα από τα πάντα ως πανταχού Παρών και τα πάντα Πληρών αλλά όπως μας αρέσει να είναι! Τι ύβρις!

 .

Θα προτιμούσες ν’ αδικήσεις κάποιον ή να σ’ αδικήσει διά να μην αδικηθείς; Αυτόν είναι περίπλοκον, διότι αν δεν αδικήσεις αφήνοντας ν’΄αδικηθείς αδικείς την ψυχήν σου επειδή άφησες τον δράστην να δράσει εναντίον του σώματος και της ψυχής σου. Συνεπώς αν με το να αδικείσαι χάνει το δικαίωμαν του εις τον Παράδεισον της Δικαιοσύνης ο αντίπαλος σου, καλύτερα ούτε συ ν’ αδικήσεις αλλά να εύρεις την λεπτότερη ανάμεση λύση.

 .

Η δικαιοσύνη μέσα από την ρήση: «αν σε ραπίσουν από την μία παρεία/μάγουλον να γυρίσεις και την άλλη» είναι η αγάπη. Εάν βλέπεις κάποιον να χαίρεται επειδή σε κτυπάει συμβαίνει από αγάπη να τον αφήσεις να σε κατασκοτώσει διά να μην τον δυσαρεστήσεις. Αλλά ευχαριστώντας τον ραπιστήν χάνει βαθμούς σωτηρίας η ψυχή του, ως εκ τούτου δεν πρέπει ν’ αφήνουμε τους άλλους να μας ραπίζουν εκτός αν υπάρχει άλλη ιερή αιτία. Ν’ αποφεύγεις τον καυγάν διά να μην κολάζεσαι και να μην κολάζεται ο αντίπαλος σου σημαίνει σοφή ευ+υπεραγάπη! Εάν δεν έχεις άλλη επιλογή επέλεξε ό,τι συμφέρει εις την ψυχήν και την ατελεύτητην ζωήν της ψυχής όχι ό,τι συμφέρει εις ματαιόδοξην θνησιγενές βιωτική ζωή. Θα επένδυες σε μία επιχείρηση όπου θα κέρδιζε το μέγιστον μερικές δεκαετίς ή σε μία επιχείρηση με αιώνια και προσαυξανόνμενα κέρδη και δη ΠΝΕΥΜΑΤΟΨΥΧΙΚΑ! ΨΥΧΌΕΠΕΝΔΥΣΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΌΧΙ ΔΕΝ ΜΙΑΡΩ ΚΑΙ ΒΛΑΠΤΙΚΩ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ!!!!

 .

Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΜΑΖΙΝ ΜΑΣ!!!!!

 .

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ

Δημοσιεύτηκε 1 minute ago από τον χρήστη Panayiotis Yerimos