Feb

13

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ! Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ/ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ!

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ! Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ/ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ!

Η Μεταμόρφωση του Θείου, ποίος δύναται να την αμφισβητήσει και συνάμα είναι βέβαιος περί της μη βλακείας του;

.

Το μεγαλύτερον Μυστικόν της Αλήθειας δεν είναι καινούργιον διά τη σκέψη μου, το παρουσιάζω ακόμη μία φορά με διαφορετικόν σκηνικόν, η ουσία ιδία!
.

Εκεί όπου τελειώνει η λογική αρχίζει το θαύμα! Ειπώθηκε απροσμέτρητες φορές αλλά ουδέποτε επεξηγηθήκε επειδή ουδέποτε συνειδητοποιήθηκε επαρκώς. Η εξήγηση ακολουθεί. Ο άνθρωπος ό,τι συνειδητοποιεί, καταλάβει, αντιλαμβάνεται το θεωρεί λογικήν και ό,τι δεν συενειδητοποεί, δεν καταλάβει και δεν αντιλαμβάνεται το θεωρεί: α) άλογον β) θαύμαν και γ) ψεύδος βάσει του Νόμου της Τετραπιθανότητος με την ανάμεικτην τέταρτην πιθανότηταν/δ) να θεωρεί την σύσμειξην δύο ή και των τριών εκ των ανωτέρω. Όταν η ανθρωπότητα μάθει να σκέπτεται με τον προτεκμηριωτικόν τρόπον του Νόμου της Τετραπιθανότητος θα λύσει όλα της τα προβλήματα, απορίες και προοπτικές.

.

Ό,τι λοιπόν, ο άνθρωπος θεωρούσε κατανοητόν/λογικόν το ένεντασσε εις την ομάδα/ομοταξία ή συνομοταξία της Λογικής και ό,τι θεωρούσε έναν από τα 4 ανωτέρω του Νόμου της Τετραπιθανότητος το ενέντασσε εις την συνομοταξία του μεταφυσικού, μετευπαρξικού, θαύματος, ψευδαίσθησης ή του ανάμεικτου δύο ή και των τριών αυτών πάλαι βάσει του Νόμου της Τετραπιθανότητος. Ας ειπωθέσουμε πως ό,τι δεν είναι ψεύδος και συνάμα μη κατανοητόν από τον άνθρωπον τ’ ονομάζουμε θαύμαν, σημαίνει πως εκεί όπου τελειώνει η λογική αρχίζει το θαύμαν, έστω και αν αυτόν το θαύμαν πότε είναι θαύμαν, πότε ψεύδος, πότε παράλογη λογική ή το ανάμεικτον αυτών βάσει του Νόμου της Τετραπιθανότητος.

.

Συνεπώς ό,τι δεν καταλαβαίνει ο εκάστοτε άνθρωπος το θεωρεί θαύμα ή «θαύμα». Ο υπερεξελιγμένος άνθρωπος γνωρίζει ότι υπάρχει εξήγηση πέραν της κατανοήσεως του, ο εγωιστής υπερήφανος άνθρωπος ταπεινώνεται από την ίδια την μεγαλοϊδεατή εικόνα περί του εαυτού του, είτε την έχει συνειδητώς είτε ασυνειδήτως, ώστε να θεωρεί μη υπαρκτόν και μη αληθινόν ό,τι δεν καταλάβει και ερωτώ: «υπάρχει λογική πέραν της λογικής μας; υπάρχει νόημαν πέραν του νοήματος μας; υπάρχει ύπαρξη πέραν της ύπαρξης μας; υπάρχει αντίληψη πέραν της αντίληψης μας ή η ανθρώπινη αντίληψη είναι η ανώτερη της ύπαρξης;» Πόσον λυπάμαι δι’ όσους συντηρούν την δυνατότητα μέσα εις τα προσωπικά τους μέτρα ενώ συνάμα θεωρούν την εγωιστική αυτή ταυτότητα τους ως προοδευτική! Εάν ο άνθρωπος ήταν η κωρωνίδα της ύπαρξης θα ήταν ο δημιουργός της ύπαρξης και όχι ένας επαίτης/ζητιάνος εξερευνητής, ένας θνητός, έναν όν όπου φάσκει και αντιφάσκει με τις γνώμες όπου έχει ανά καιρούς ή και εις το ίδιον δευτερόλεπτον και με τους ανθρώπους να έχουν χιλιάδες διαφορετικές απόψεις έκαστος εν σχέσει με τα πράγματα πέριξ των περί όλων των θεμάτων. Εάν ο άνθρωπος ήταν ο δημιουργός της ύπαρξης θα ήταν παντογνώστης και όχι ένας αιώνιος ημιμαθής μαθητής.

.

Έχουμε δημιουργήσει έναν νέον είδος φιλοσοφίας και τηλεφιλοσοφίας, την αρθρογραφική φιλοσοφία και τηλεφιλοσοφία. Άλλοι θα μας αγαπήσουν και άλλοι θα μας μισήσουν ένεκα ζηλοφθονίας.

.

Η θεωρία μας

.

Έαν κατανοήσουμε ότι εκεί όπου βάζουμε σύνορα εις την λογικήν είναι τα σύνορα της προσωπικής μας λογικής και της προσωπικής ικανότητος αντίληψης, τότε ανοίγουμε όλον το άπειρον φάσμαν της αληθούς λογικής. Την έκταση της άλειπτης σοφίας. Το θαύμα και η λογική συγχωνεύοντε και δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή, μία αληθινή πραγματική Απειροκρατική Απεριόριστη Προπαγκοσμιοποίηση δηλαδή της προϋπάρχοσας ούτως ή άλλως Παγκοσμιοκρατίας του Άπειρου Κόσμου. Αν το καταλάβαμε τούτον άγουμε πάρακατω.
.

Σύνορα εις την λογικήν και δη εις την δυνατότητα της λογικής βάζουν οι στενόμυαλοι, οι φανατικοί, οι κομματικοί, οι ιδεοπλαισιοσυμπεκτικοί, οι οπαδοί, ή άλλου είδους βλάκες. Όταν όμως αποσύρουμε τις παρωπίδες, τους ιδιαίτερους χρωματοφακούς, τους ιδιαίτερους ιδεολογικούς φάκους, τα ιδιαίτερα κομματικά και θρησκευτικοκομματικά σύνορα όπου βάζουμε εμπρός από την δυνατότητα του πνεύματος μας, εξανοίγεται η ΑΛΗΘΕΙΑ. Έναν δέος απροσπέλαστου απέραντου τόπου ηθών, αρχών, πραγμάτων και αναθεωρήσεων βάσει του Νόμου της Τετραπιθανότητος. Εις το βάθος αυτής της ευ+αντίληψης ο νους με ευ+ανοικτές τις πνευματικές κεραίες συλλαμβάνει την Πρωταρχικήν Άπειρην Δυνατότηταν ήτοι την Μεταμόρφωση του Θεού, την Μεταμόρφωση των Πάντων Ηθών, Αρχών, Πραγμάτων και Αναθεωρήσεων, χωρίς να αλλάσσει ή ν’ αναθεωρείται η Ιερότητα της Θείας Υπάρξης και Θέλησης.

.

Βλέπουμε έναν θρησκευτικόν φανατισμόν σε διάφορες θρησκείες, έθνη, φύλα, οικογένειες, εποχές, ανά άτομον της ίδιας θρησκείας ακόμη και την ίδια ημέρα, τι σημαίνει τούτον; Πολλές από τις πεποιθήσεις όλων αυτών φαίνοντε σωστές ή εισίν σωστές! Το Θέλημα του Θείου κατακερματίζεται σε άτομα, αδελφότητες, εποχές κ.α., αναλόγως του Σχεδίου του. Απ’ εμένα θέλει το μεν και απ’ εσένα το δε, ή επειδή εσύ θέλεις το μεν σ’ εμένα επιβάλλει ή εμπνέει το δε διά ν’ ανακόψω το μεν ή το δε, ή να βοηθήσω το άλλον τρίτον. Αυτή είναι η απλοϊκότερη διάδραση του.

Εκεί όπου οι οπαδοί διαφόρων θρησκειών διαφωνούν και θεωρούν παράλογες τις απαιτήσεις, τις αξιώσεις και τα θαύματα οι μεν των δεν και αντιστρόφων, εκεί υπάρχει η λογική/θαυμαστή εξήγηση να είναι όλα αυτά θελήματα Του Θεού.

.

Τα όσα παράλογα αναφέρουν οι αρχαιοελληνικοί και άλλοι αρχαίοι μύθοι πιθανόν να ήσαν κυριολεκτικές πράξεις της Μεταμορφωτικής Πεποίθησης του Θείου σ’ άλλες εποχές, παρόμοιες με τις αληθινές αναφορές του Χριστιανισμού διά Τον Χριστόν, τις προφητείες διά το πρόσωπον Του και τις πράξεις Του.

.

Υπάρχοντας και έχοντας Έναν Άπειρον Θεόν, κάθε θαύμαν/παραλογή της Αρχαιότητος εν Ελλάδι, εν Χετταία, εν Ενδία, εν Περσία, εν Ρώμει, εν Σουμερία κ.ο.κ. θα ήταν δυνατόν από Μέρους Του εάν ήταν Επιθυμητόν από Μέρους Του! Το κραυγαλεότερον δι’ όσους αυτοπροσχηματίζοντε ως προοδεευτικοί ενώ αυτοσυντηρούντε σ’ έναν περιορισμένον χώρον αντίληψης, είναι η αλήθεια πως, ένας ψευδής μύθος ειπωμένος από έναν ψεύτη άνθρωπον ος είναι ηθικολόγος και επιθυμεί την κυριαρχία της αγαθότητος επί γής και του Θείου Θελήματος ή ας το ειπούμε απλούστερα ότι είναι ψεύτης αλλά αρέσει εις Το ΘείονΘεόν το ψεύδος του, τότε ο Θεός, το Θείον δύναται να ευ+μεταμορφώσει το ψεύδος σε αλήθεια μεταγενέστερα αφού τίποτε αδύνατον εκ Του Απειροδύνατου Θεού/Θείου. Π.χ. ένας μύθος Αναστάσεως μεταμορφώνεται σε αλήθεια από Τον Θεόν. Ένας μύθος πιθανής Αναστάσεως είναι η μεταφορά από το ψεύδος εις την πιθανότητα του αγνωστικισμού της παμπιθανατοποιήσεως (παν+πιθανατοποιήσεως) και μία δυνατότητα Αναστάσεως είναι μία δυνατότητα Αλήθειας και μία πιθανότητα Αλήθειας είναι Ύπαρξη Αλήθειας, καθότι, ό,τι δύναται να γίγνει ήδη υπάρχει!!!! Κατά συνέπεια, αν γίγνεται να γίγνει Ανάσταση και ένας ψεύτης ειπεί μία Ιστορία Ανάστασης όπως αυτή κατά τύχην θα ήταν δυνατή, επιθυμητή, αρεστή και ηθική εκ μέρους Του Άπειρου Θείου/Θεού, τότε ο ψεύτης αυτός είπε την μεγαλύτερη Αλήθεια, ενώ ένας αληθολογικός όπου αποδεικνύει την ψευδότητα του ψεύτη και του μύθου του να πείθει τους πάντες περί της αληθοποιίας του η οποία είναι αληθοφάνεια (ψευδαληθοφάνεια = έναν αληθνόν ψεύδος όπου φαντάζει αλήθεια).

.

Η Θεία Μεταμόρφωση δύναται να μετασχηματίζεται σε οιανδήποτε θεότητα και να απορρίπτει οιανδήποτε θεότητα ακόμη και εκείνη ήτις συνάμα ήταν ή προήταν ή είναι ακόμη σε άλλες περιπτώσεις, σε άλλα μυαλά, σε άλλες εποχές, πόλεις, οργανισμούς, επιστήμες, τέχνες κ.ο.κ., αλλά πάντοτε χωρίς να καταργείται το βασικόν της χαρακτηριστικόν η ίδια της η Κατοικία = το Ήθος. Τουτέστιν, αν δεν αλλάζει η Ηθική και αλλάζουν οι μύθοι, αι θεότηται, τα χαρακτηριστικά, τα χρώματα, αι εικόνες, δεν αλλάσσει `το Ήθος. Καταλάβουμε εάν άλλαξε το Ήθος από την ηθική ποιότητα των μύθων, των θεοτήτων, των χαρακτηριστικών, των χρωμάτων, των εικόων κ.ο.κ.. Δι’ αυτού ο Χριστός είπε εις τους εχθρούς του Ιουδαίους, όσους ήταν εχθροί του τέλος πάντων, «μην πιστεύσετε σ’ εμένα αλλά πιστεύετε εις τα λόγια μου». ουσιαστικά τους έλεγε πιστεύετε εις την ουσία της Ύπαρξης, διότι τι σημασία έχει να πιστεύεις σ’ έναν όν αλλά να μην πιστεύεις εις τα λόγια του ή να παρερμηνεύεις τα λόγια του όπως συμβαίνει με εκαντοντάδες διδασκάλους από τους ψευδομαθητές και παραμαθητές του.

.

Πιστεύοντας εις τα λίγια Του Χριστού πιστεύεις εις το Θέλημα Του Χριστού και ας δεν πιστεύεις εις Τον Ίδιον, ομοίος και με κάθ’ άλλον διδάσκαλον ή καθηγητήν.

.

Κάποιοι ανθρώποι θα σωθούν επειδή πιστεύουν εις Τον Χριστόν και κάποιοι επειδή πιστεύουν εις τα λόγια Του Χριστού. Ο Χριστός δεν σκότωσε κανέναν, αν κάποιος σκότωσε επ’ ονόματι Του δεν θα σωθεί επειδή άρεσε ο φόνος εις Τον Χριστόν αλλά επειδή είχε πίστην εις Τον Χριστόν και δεν σημαίνει ότι πρέπει να σκοτώσει διά να δείξει την πίστην του. Άλλοι πάλαι σώζοντε επειδή τηρούν τα λόγια Του Χριστού χωρίς να γνωρίζουν ότι επηρεάστηκαν απ’ Αυτόν άμεσα ή μέσω των διδασκάλων τους, του βαπτίσματος και άλλων ευλογιών. Όπου έστησε παγίδα απώλειας ο Διάβολος υπερέκτισε παγίδα σωτηρία ο Χριστός π.Χ. και μ.Χ. αφού είναι η Ενσάρκωση Της Θείας Μεταμόρφωσης.

.

Ένας ηθικός Απόλλων είναι Χριστός. Ένας ανήθικος Διόνυσος και πολεμοχαρχής Άρης είναι Διάβολος. Ένας Άρης υπερμάχων του Ήθους είναι Θεόφιλος και Θεάρεστος στρατηγός και ένας Διόνυσος της μέθης και της έκστασης των Θείων Αγαθών Μυστηρίων είναι Θεόφιλος και Θεάρεστος Άγιος, Φιλαληθής και Αληθολέγων Σοφός ή και ο Ίδιος ο Ενσαρκωμένος Χριστός. Υπάρχει δηλαδή η σφάλλουσα εν πτώσει μορφή και η  αληθεύουσα εν ανώσει μορφή έκαστου προσώπου και αυτή της ουδετερότητος και αυτή της ανάμειξης δύο ή και των τριών ανωτέρων περιπτώσεων βάσει του Νόμου της Τετραπιθανότητος, επειδή ο Θεός είναι πανταχού Παρών και τα πάντα Πληρών ακόμη και το κακόν, τις ακαθαρσίες, τις αρρώστιες, αλλά πάντοτε με την Γνήσια Του Προσωπικότητα δηλαδή την Θεία Μεταμορφωτική Αγαθότητα Παντός Σχήματος και Είδους. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΡΙΤΗΣ ΜΟΥ Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΘΑΥΜΑΖΩ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΟΝ ΤΡΙΑΔΙΚΟΝ ΘΕΟΝ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΜΕ ΟΣΗΝ ΑΓΑΘΟΤΗΤΑΝ ΑΞΙΩΝΕΙ Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑ ΜΟΥ!!!! ΚΑΙ ΤΟΥΤΟΝ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΜΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΘΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΦΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

.

Η αλήθεια είναι πληθωρική αλλά πάντοτε η ίδια. Κάθε μορφή πρέπει να είναι μορφή αλήθεια και όχι η αλήθεια μονομορφική! Η αλήθεια είναι απειρομορφική εφόσον πιστέυουμε εντός έκαστης μορφή Τον Τριαδικόν Θεόν (Τα Ύψος, Πλάτος και Μήκος Της Άϋλης και Ύλικής Γεω+Μετρίας).

.

Υπάρχουν ανθρώποι όπου σε κάθε θεόν πιστεύουν το ψεύδος, το κακόν, το αίσχος και ανθρώποι όπου σε κάθε θεόν πιστεύουν την αλήθεια, το αγαθόν, το ευλαβές. Άρα τε, δεν ισχύει το: «ειπές μου ποίον θεόν πιστεύεις να σου ειπώ ποίος είσαι» αλλά το « ειπές μου πως πιστεύεις έκαστον θεόν να σου ειπώ ποίος είσαι». Ο Υπερχριστιανός πιστεύει κάθε θεόν με το Φρόνημαν Της Ηθικής Τριαδικής Θεότητος. Ο Χριστός είπε να μην μισούμε αλλά ν’ αγαπούμε αλλήλους και εγώ δεν μισώ καμμία θεότητα εάν υπάρχει προϋπόθεση να την λατρεύω ως εικόνα Θεού Αληθείας. Εξού και το ότι έκαστος άνθρωπος έγινε καθ’ εικόνα και κατ’ ομοίωσιν Θεού και προσωπικά κατ’ εξακολουθηση κατ’ επαναλήψεως σε άρθρα μου, συγγράμματα και προφορικές ομολογίες έλεγα τα εξής: «Δεν έγινε μόνον ο άνθρωπος καθ’ εικόναν και κατ’ ομοίωσιν Θεού αλλά τα πάντα όσα υπάρχουν εις την ύπαρξιν, επιβεβαιώνεται από το γεγονός της πανταχού Παρουσίας και πανταχού Πληρότητος Του Τριαδικού Θεού, δηλαδή δεν υπάρχει τίποτε άλλον ουσιαστικώς παρά μόνον ο Θεός. Επίσης η δήλωση καθ’ εικόνα και κατ’ ομοίωσιν σημαίνει κάθε εικόνα είναι εικόνα Τριαδικού Θεού και έγινε διά να Του Ομοιάζει, άρα τε, κάθε είδωλον και πράγμαν έγινε ή πρέπει να γίνεται διά ν’ αφιερούται, θυμίζει και δι’ αυτού λατρεύεται ο Τριαδικός Θεός, συμπεριλαμβανομένων των μύθων, των θεοτήτων, των κατασκευών, των όλων πράξεων εκτός από τις πράξεις όπου ουδέποτε θα ήσαν αρεστές και ανταποκριτικές Του Θείου Τριαδικού Θείου».

.

Κατά συνέπεια, πρέπει να υπάρχει ένας κατάλογος ανηθικότητος. Αι δέκα εντολαί συμφωνούν με τα 147 παραγγέλματα των Δελφών, εκείνοι όπου αν πρώτος παρουσιάσε τινές εκ των ηθικών αρχών ο Μωυσής ή ο Δελφός κενοδοξούν και προσωπικοδοξούν. Διότι αυτοί δεν εφαρμόζουν ούτε τις 10 Εντολές ούτε τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα, διότι αν τηρούσαν την ηθικήν δεν θα φιλονικούσαν ποίος είπε πρώτος την μεν ή την δε ηθική εντολή αλλά ποίος την τηρεί! Και άμα αποθάνουν εις το Αυτόματον Δικαστήριον της Ηθικής δεν θα καταδικαστούν εκείνοι όπου πίστευαν τις Ηθικές Εντολές εις τ’ Όνομαν Του Χριστού ή του Απόλλων ή του οιουνδήποτε άλλου θεού ή και όνόματος Του Θεού και Του Χριστού (Του Έχοντος Το Χρίσμαν της Ενσάρκωσης Του Υιού Της Αγίας Τριάδος), ή ακόμη και της αθεϊας, αλλά αν τηρούσαν τις ηθικές αρχές, δι’ αυτού ο Χριστός είπεν εις τους Ιουδαίους μην πιστεύσετε σ’ Εμένα αλλά πιστεύσετε εις τους λόγους μου.

.

Μην ερίζετε αν έγινε πρωτίστως η όρνιθα ή το ωόν αλλά καταλάβετε πως έγιναν από Τον Θεόν. Μην μαλώνετε αν εκείνος όπου είπε την μεν ή δε ηθική ρήση ήταν Έλλην ή Ευραίος (ευ+ροή = ροή προς τον αγαθόν = άγιον  ανεξαρτήτου εθνικότητος και μετά έγινε εβραίος) ή Ινδός ή Ιταλός κ.α. αλλά ερίζετε αν είναι αλήθεια, τι είναι αλήθεια και το κυριότερον πόσην ηθικήν αλήθειαν εφαρμόζουμε έκαστος διά της ρήσεως «γνώσθι σεαυτόν», πόσον γνωρίζεις τον εαυτόν σου αν δεν γνωρίζεις τις αμαρτίες σου. Διότι αν δεν γνωρίζεις τις ευστοχίες σου δεν έγινε κάτι κακόν αφού είναι ως να μην γνωρίζεις την υγείαν σου ενώ την έχεις, όμως αν δεν γνωρίζεις την ασθένεια σου θα σε βλάψει όπως και αν δεν γνωρίζεις τι σε βλάπτει, πόσον σε βλάπτει, πότε σε βλάπτει και πως να μην σε βλάπτει το καθετί!!!!

.

Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΜΑΖΙΝ ΜΑΣ!!!!

.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ

Δημοσιεύτηκε 3 minutes ago από τον χρήστη Panayiotis Yerimos