ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΑΦΕΛΕΙΣ, ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΜΥΑΛΟ
Ιστορία και συμπεράσματα
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΚΡΑΧ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ Ν. ΥΟΡΚΗΣ
Ενα πρωινό του 1929 ο Τζόζεφ Κένεντι, πατέρας του δολοφονηθέντος
προέδρου Τζον Φ.Κένεντι, άκουσε με έκπληξη τον λούστρο που του γυάλιζε
τα παπούτσια να του δίνει μια«εμπιστευτική πληροφορία» για το
χρηματιστήριο. Ο Κένεντι σκέφτηκε: «Αν ο λούστρος μου γνωρίζει
περισσότερα από εμένα, κάτι δεν πάει καλά στη χρηματιστηριακή αγορά».
Την ίδια ημέρα πούλησε όλες τις μετοχές του και έτσι απέφυγε τη
χρεοκοπία στο περίφημο κραχ που ακολούθησε λίγο αργότερα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1ο : Ο ΚΕΝΕΝΤΙ ΑΓΝΟΟΥΣΕ ΟΤΙ ΛΟΥΤΡΟΙ , ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΙ, ΟΔΗΓΟΙ,
ΕΡΓΑΖΟΜΕΜΟΙ ΣΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ (βλέπε Αριστοτέλης Ωνάσης) ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ ΚΛΠ, ΕΙΧΑΝ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙ ΑΓΟΡΑΖΑΝ
Ο Ισαάκ Νεύτων προέβλεψε το 1720 ότι θα έσπαγε η «φούσκα» της
Εταιρείας της Νότιας Θάλασσας (South Sea Company) και πούλησε εγκαίρως
τις μετοχές του αποκομίζοντας το σημαντικό για την εποχή κέρδος των
7.000 στερλινών. Σύντομα επανατοποθέτησε τα χρήματά του στις ίδιες
μετοχές. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει 20.000 στερλίνες όταν τελικώς η
«φούσκα» έσκασε….
Η Εταιρεία της Νότιας Θάλασσας ιδρύθηκε το 1711
για να επιδοθεί στο εμπόριο, σκλάβων, με τη Λατινική Αμερική. Οι μετοχές
τηςέγιναν ανάρπαστες επειδή οι επενδυτές πίστευαν ότι η εταιρεία θα
εξασφάλιζε το μονοπώλιο. Τελικώς η συμφωνία που υπεγράφη με την Ισπανία,
ήταν λιγότερο ευνοϊκή από τις προσδοκίες: η Μαδρίτη επέβαλε φόρο στο
εμπόριο σκλάβων!!!!!!!!!! και επέτρεψε στην εταιρεία να στέλνει μόνο ένα
πλοίο τον χρόνο στη Λατινική Αμερική. Η επιτυχία του πρώτου ταξιδιού,
το 1717, ήταν μέτρια αλλά η εμπιστοσύνη προς την εταιρεία ενισχύθηκε
όταν την ανέλαβε προσωπικά ο βασιλιάςΓεώργιος Α' της Βρετανίας.
Η
αξία των μετοχών της συνέχισε να ανεβαίνει και η επιτυχία της γέννησε
άλλες 100 εταιρείες, οι οποίες ήλπιζαν ότι θα επωφελούνταν από την
ανοδική πορεία των τιμών. Πολλές από τις εταιρείες αυτές πουλούσαν «αέρα
κοπανιστό» ¬ ήταν λ.χ. εταιρείες ασφάλισης αλόγων ή κατασκευής
νοσοκομείων για την ανατροφή νόθων παιδιών. Το 1720 η κυβέρνηση ψήφισε
τον «Νόμο της Φούσκας» προκειμένου να βάλει τέρμα σε αυτή την κατάσταση,
όχι τόσο για να προστατεύσει τους αφελείς όσο για να εξασφαλίσει το
κερδοσκοπικό μονοπώλιο της Εταιρείας της Νότιας Θάλασσας. Οι μετοχές της
τελευταίας συνέχισαν να ανεβαίνουν: από τις 128 στερλίνες τον Ιανουάριο
του 1720 ξεπέρασαν τις 1.000 στερλίνες τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς.
Το τέλος δεν άργησε να έρθει. Άρχισε όταν τα ανώτατα στελέχη της
εταιρείας πούλησαν τις μετοχές τους για να εκταμιεύσουν τα κέρδη τους
και κορυφώθηκε στο τέλος του 1720, όταν οι μετοχές άξιζαν μόλις 124
στερλίνες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2ο : Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ
Το κόλπο του «Μισισιπή»
Το 1716 ο Σκωτσέζος Τζον Λο εξασφάλισε από το παλάτι της Γαλλίας την
έγκριση να ιδρύσει μια τράπεζα και να εκδίδει τραπεζογραμμάτια. Το μόνο
που έλειπε ήταν μια πηγή εσόδων σε σκληρό νόμισμα η οποία θα στήριζε την
έκδοση των τραπεζογραμματίων.
Η πηγή βρέθηκε και ήταν η εταιρεία
Mississippi, που αργότερα μετονομάστηκε σε Compagnie des Indes. Η
εταιρεία αυτή υποτίθεται ότι θα αποκτούσε τα αποθέματα χρυσού που
υπήρχαν στην αμερικανική Πολιτεία της Λουιζιάνας. Αποδείξεις για την
ύπαρξη χρυσού δεν υπήρχαν (ούτε έχει βρεθεί χρυσός ως σήμερα στη
Λουιζιάνα), αλλά αυτά ήταν ψιλά γράμματα για τους φρενιασμένους
επενδυτές εκείνης της εποχής. Όταν η εταιρεία εξέδωσε μετοχές, η
ανταπόκριση ήταν τεράστια. Σκηνές αλλοφροσύνης διαδραματίζονταν στον
δρόμο του Παρισιού όπου βρισκόταν το χρηματιστήριο και λέγεται ότι
γυναίκες πουλούσαν ακόμη και το κορμί τους για να αποκτήσουν χρήματα για
την αγορά μετοχών. Κανείς δεν φαινόταν να απασχολείται με το γεγονός
ότι τα τραπεζογραμμάτια που εξέδιδε η τράπεζα στην οποία ανήκε η
εταιρεία δεν υποστηρίζονταν από χρυσό αντίστοιχης αξίας. Τον Ιανουάριο
του 1720 οι μετοχές της εταιρείας άξιζαν 36 φορές περισσότερο από την
αρχική αξία τους, παρ' ότι ούτε κόκκος χρυσού δεν είχε βρεθεί στη
Λουιζιάνα.
Τον καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, ήρθε το αναπόφευκτο
τέλος στη Γαλλία. Λέγεται ότι όλα ξεκίνησαν όταν ο πρίγκιπας Ντε Κοντί
αποφάσισε να στείλει τα τραπεζογραμμάτιά του στην τράπεζα για να τα
εξαργυρώσει σε χρυσό. Για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών, η
τράπεζα μοίρασε φτυάρια σε ζητιάνους για να περιφέρονται στους δρόμους
του Παρισιού παριστάνοντας ότι αναχωρούσαν για τη Λουιζιάνα για την
εξόρυξη χρυσού. Οταν ο κόσμος αντιλήφθηκε ότι οι χρυσοθήρες αυτοί
παρέμειναν ζητιάνοι στο Παρίσι, ένα αγανακτισμένο πλήθος συγκεντρώθηκε
έξω από τα γραφεία της τράπεζας. Δεκαπέντε άτομα έχασαν τη ζωή τους στις
συμπλοκές που ξέσπασαν τον Ιούλιο του 1720. Άνθρωποι που πίστευαν ότι
είχαν γίνει εκατομμυριούχοι βρέθηκαν ξαφνικά πάμφτωχοι.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 3ο : ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ
Τουλιπομανία
Οι Γάλλοι και οι Βρετανοί δεν είχαν πάρει κανένα μάθημα από το πάθημα
των Ολλανδών έναν αιώνα νωρίτερα, όταν η τιμή του βολβού της τουλίπας
ανέβηκε στα ύψη, για να καταρρεύσει παρασύροντας μαζί της πολλές
περιουσίες. Οι τουλίπες εισήχθησαν στην Ευρώπη από την Τουρκία γύρω στο
1550 και σύντομα αναδείχθηκαν σε δημοφιλές, αν και ακριβό, λουλούδι. Η
ζήτηση για τουλίπες διαφόρων χρωμάτων ξεπέρασε την προσφορά και οι τιμές
των βολβών σπάνιων ποικιλιών εκτινάχθηκαν στα ύψη.
Ως το 1610 ένας
και μοναδικός βολβός κάποιας νέας ποικιλίας τουλίπας ήταν αρκετός για να
προικίσει μια νύφη. Βολβοί λέγεται ότι ανταλλάχθηκαν με άμαξες, ακόμη
και με μια ολόκληρη ανθηρή ζυθοποιία.
Σπίτια, κτήματα και
επιχειρήσεις πουλήθηκαν ή υποθηκεύτηκαν προκειμένου οι ιδιοκτήτες τους
να εξοικονομήσουν χρήματα για να αγοράσουν βολβούς οι οποίοι μπορούσαν
εύκολα να καλλιεργηθούν και να προσφέρουν ακόμη περισσότερους πολύτιμους
βολβούς. Οι βολβοί αγοράζονταν και πωλούνταν αμέσως σε ακριβότερη τιμή,
ξανά και ξανά, χωρίς καν να έχουν ξεμυτίσει από το χώμα. Το 1636 ένας
βολβός τουλίπας κόστιζε ως και 4.600 φιορίνια, ενώ ένα πρόβατο μόλις 10
φιορίνια.
Το αναπόφευκτο κραχ σημειώθηκε τον Φεβρουάριο του 1637,
όταν εκφράστηκαν οι πρώτες αμφιβολίες για το αν η τιμή των βολβών θα
συνέχιζε να αυξάνεται. Σχεδόν εν μια νυκτί η τιμή τους κατέρρευσε, γιατί
ξαφνικά όλοι ήθελαν να πουλήσουν και κανείς να αγοράσει.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 4ο : ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΟΥ.
Η Μαύρη Δευτέρα
Το καλοκαίρι του 1987 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν όρισε τον
Αλαν Γκρίνσπαν διοικητή της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ. Μόλις δύο μήνες
αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του, το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης έπεσε
23% και η 29η Οκτωβρίου 1987 έμεινε στην Ιστορία ως «Μαύρη Δευτέρα».
Περιουσίες εξαφανίστηκαν και επαναλήφθηκαν οι σκηνές που σημειώνονται
έξω από κάθε χαμένο χρηματιστήριο, μη εξαιρουμένης της Σοφοκλέους.
Η
διαφορά μεταξύ της «Μαύρης Δευτέρας» και του Μεγάλου Κραχ ήταν ότι στη
δεκαετία του '80 η αμερικανική οικονομία αναπτυσσόταν ενώ στη δεκαετία
του '20 συρρικνωνόταν. Μόλις δύο χρόνια χρειάστηκαν για να καλύψουν οι
περισσότεροι επενδυτές τις ζημιές τους. Στην πραγματικότητα η «Μαύρη
Δευτέρα» είχε προβολή δυσανάλογη με τον πόνο που προκάλεσε.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 5ο : Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΛΟΥΣΤΡΟΥΣ
Οι τίγρεις της ΝΑ Ασίας
Η οικονομική κρίση της Νοτιοανατολικής Ασίας άρχισε τον Ιούλιο του 1997
με την υποτίμηση του μπατ, του νομίσματος της Ταϊλάνδης. Μετά την
Ταϊλάνδη, οι λεγόμενες «ασιατικές τίγρεις», δηλαδή οι χώρες των οποίων
οι οικονομίες ήταν ως τότε εξαιρετικά δυναμικές, άρχισαν να υποκύπτουν η
μία μετά την άλλη. Μέσα σε έναν χρόνο τίποτε δεν είχε μείνει ίδιο στη
Νοτιοανατολική Ασία. Στην Ινδονησία, που είχε εκπλήξει τους πάντες
καταφέρνοντας να μειώσει δραστικά τη φτώχεια, το ποσοστό των φτωχών
ανέβηκε από 11% σε 40%. Η Νότια Κορέα, το υπερήφανο νέο μέλος του κλαμπ
των πλουσίων, μπήκε στην ουρά για δάνεια από το Διεθνές Νομισματικό
Ταμείο.
Εναν χρόνο μετά την κρίση τα νομίσματα των περισσότερων
«τίγρεων» είχαν χάσει από 30% ως 70% της αξίας τους. Σήμερα οι
ουρανοξύστες που έχουν μείνει μισοκτισμένοι σε πόλεις ανά την Ασία
αποτελούν μια οδυνηρή υπενθύμιση της κρίσης του 1997.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 6ο : ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΑΔΥΝΑΜΟ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΚΕΦΑΛΙ
Ένα Ελληνικό παράδειγμα
«ΕΘΝΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΩΣ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΠΟΘΗΚΩΝ», η
οποία ήταν θυγατρική της «Εθνικής Τράπεζας» την οποία διοικούσε ο
πρωθυπουργικός φίλος κ.Καρατζάς. Μέσα σε δέκα μόνο μήνες το 1999, η
μετοχή των «Γενικών Αποθηκών» κατέγραψε μια εξωφρενική άνοδο κατά
…5.000% και κεφαλαιοποίηση από 13,5 δις σε 679 δις. Δηλαδή
…πενηνταπλασιάστηκε η αξία της ως εταιρεία. Πως έγινε αυτό το θαυμαστό
για τα επιχειρηματικά δεδομένα; Με την διασπορά από την «Εθνική Τράπεζα
στα «παπαγαλάκια» και κάποια από τα δεκάδες «οικονομικά» έντυπα της
ψευδούς πληροφορίας ότι η συγκεκριμένη εταιρεία θα γινόταν «ο βραχίων
της Εθνικής Τράπεζας στον τομέα των ακινήτων».
Σύμφωνα μάλιστα με
καταγγελίες που έχει στα χέρια του οι εισαγγελέας στο χρονικό διάστημα
μέχρι το Νοέμβριο 1999 ,όταν δηλαδή η τιμή της μετοχής των «Γενικών
Αποθηκών» είχε φτάσει στα ύψη, η ίδια η …Εθνική Τράπεζα πουλούσε
μετοχές «σε ανυποψίαστους και αθεμίτως παραπεισθέντες ιδιώτες». Και
μιλάμε για εταιρεία του δημοσίου. Στο θέμα αυτό η παραγγελία από τον
Άρειο Πάγο είναι σαφέστατη για τις ευθύνες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς:
«Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ουδόλως ήλεγξε τις ύποπτες συναλλαγές, κατά
τις οποίες συγγενείς και φίλοι διοικητών και ανωτάτων στελεχών
Οργανισμών και κυβερνητικοί παράγοντες αγόρασαν μετοχές σε χαμηλές τιμές
και τις πώλησαν σε αφελείς μικροεπενδυτές μετά την εξωπραγματική άνοδο
της τιμής αυτών».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 7ο : ΚΑΝΕΝΟΣ ΒΑΘΜΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ,
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
ΞΕΠΛΥΘΗΚΕ ΜΑΥΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ
Σήμερα το δικηγορικό γραφείο
της κόρης του Καρατζά έχει αναλάβει (σε ένδειξη ευγνωμοσύνης …..) τις
περισσότερες μελέτες αποκρατικοποιήσεων με μυθικές αμοιβές …..
Όμως ο χρηματιστηριακός τζόγος ως επιστήμη εξελίσσεται …..
Πολιτικοί λαγοί, όπως ο ΓΑΠ , ο Αναστασιάδης και πολλοί άλλοι τον υπηρέτησαν κατά τον καλύτερο τρόπο.
Πολύ σύντομα θα μάθετε, ότι σε άξιο τέκνο του συστήματος, θα αναδειχθεί ο Μαριάνο Ραχόι
Χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από σχετικό άρθρο του Βήματος
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου