Θα
μπορούσε να ακουστεί σαν μια παιδική ερώτηση: Με τόσα πλούτη στον
κόσμο, γιατί υπάρχει ακόμη τόση φτώχεια; Την απάντηση κατά κάποιο τρόπο
την δίνει ο… Χριστός, στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο: «Όσο για τους φτωχούς,
αυτούς πάντοτε θα τους έχετε μαζί σας». Προφητικό; Ίσως. Δύο χιλιετίες
μετά, η φτώχεια υπάρχει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, τόσο στις
αναπτυσσόμενες όσο και στις αναπτυγμένες χώρες.
Το φαινόμενο της φτώχειας, σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ The End of Poverty του ακτιβιστή και βραβευμένου σκηνοθέτη Philippe Diaz, δεν είναι καθόλου «ατύχημα». Η παγκόσμια φτώχεια δεν προέκυψε έτσι απλά. Έχει τις ρίζες της στην εποχή της αποικιοκρατίας, της δουλείας, της δια της βίας κατάληψης της γης και των φυσικών πόρων. Σήμερα δε, επιβιώνει χάρη στις «ελεύθερες αγορές», τις άδικες φορολογικές, εμπορικές πολιτικές και την τοκογλυφική διαχείριση του χρέους. Οι πλούσιες χώρες εκμεταλλεύονται τις πιο αδύναμες και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους, και το χρήμα συσσωρεύεται στους πλούσιους χωρίς να γίνεται δίκαιη αναδιανομή προς τους φτωχούς. Ο γνωστός ηθοποιός Μάρτιν Σιν κάνει την αφήγηση και εξηγεί πώς η σημερινή χρηματοπιστωτική κρίση πηγάζει από πρακτικές και πολιτικές πολλών αιώνων: το 20% του πληθυσμού του πλανήτη εκμεταλλεύεται το 80% όλων των φυσικών πόρων. Για να διατηρηθεί αυτή η αναλογία πρέπει όλο και περισσότεροι άνθρωποι να παραμένουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Το ντοκιμαντέρ περνάει από τις παραγκουπόλεις της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και περιλαμβάνει συνεντεύξεις με νομπελίστες οικονομολόγους (Amartya Sen, Joseph Stiglitz), διάσημους συγγραφείς (π.χ. Eric Toussaint, John Perkins), κοινωνιολόγους, ιστορικούς, ηγέτες κοινωνικών κινημάτων από την Βραζιλία, τη Βενεζουέλα, την Κένυα και την Τανζανία. To δια ταύτα; Μπορούμε να εξαλείψουμε τη φτώχεια με το παρόν οικονομικό σύστημα; Ξανασκέψου, απαντάει το ντοκιμαντέρ. Το “The end of Poverty?” του Philippe Diaz προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Κανών το 2008 και σε περισσότερα από 25 διεθνή φεστιβάλ παγκοσμίως. Μπορείς να το παρακολουθήσεις δωρεάν στο διαδίκτυο.
Το φαινόμενο της φτώχειας, σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ The End of Poverty του ακτιβιστή και βραβευμένου σκηνοθέτη Philippe Diaz, δεν είναι καθόλου «ατύχημα». Η παγκόσμια φτώχεια δεν προέκυψε έτσι απλά. Έχει τις ρίζες της στην εποχή της αποικιοκρατίας, της δουλείας, της δια της βίας κατάληψης της γης και των φυσικών πόρων. Σήμερα δε, επιβιώνει χάρη στις «ελεύθερες αγορές», τις άδικες φορολογικές, εμπορικές πολιτικές και την τοκογλυφική διαχείριση του χρέους. Οι πλούσιες χώρες εκμεταλλεύονται τις πιο αδύναμες και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους, και το χρήμα συσσωρεύεται στους πλούσιους χωρίς να γίνεται δίκαιη αναδιανομή προς τους φτωχούς. Ο γνωστός ηθοποιός Μάρτιν Σιν κάνει την αφήγηση και εξηγεί πώς η σημερινή χρηματοπιστωτική κρίση πηγάζει από πρακτικές και πολιτικές πολλών αιώνων: το 20% του πληθυσμού του πλανήτη εκμεταλλεύεται το 80% όλων των φυσικών πόρων. Για να διατηρηθεί αυτή η αναλογία πρέπει όλο και περισσότεροι άνθρωποι να παραμένουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Το ντοκιμαντέρ περνάει από τις παραγκουπόλεις της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και περιλαμβάνει συνεντεύξεις με νομπελίστες οικονομολόγους (Amartya Sen, Joseph Stiglitz), διάσημους συγγραφείς (π.χ. Eric Toussaint, John Perkins), κοινωνιολόγους, ιστορικούς, ηγέτες κοινωνικών κινημάτων από την Βραζιλία, τη Βενεζουέλα, την Κένυα και την Τανζανία. To δια ταύτα; Μπορούμε να εξαλείψουμε τη φτώχεια με το παρόν οικονομικό σύστημα; Ξανασκέψου, απαντάει το ντοκιμαντέρ. Το “The end of Poverty?” του Philippe Diaz προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Κανών το 2008 και σε περισσότερα από 25 διεθνή φεστιβάλ παγκοσμίως. Μπορείς να το παρακολουθήσεις δωρεάν στο διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου