Jun

2

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΚΒΑΝΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ!!!! Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΕΡΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!!!! ΧΑΡΜΟΣΥΝΟΝ!!!! .

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΚΒΑΝΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ!!!! Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΕΡΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!!!! ΧΑΡΜΟΣΥΝΟΝ!!!!

.

(Αναγνώστε ασταμάτητα ή με διαλείμματα έως το τέλος το άρθρον, διά να καταλάβετε Τον Υπερκβαντικό Λόγο! Ο Θεός Η Αγία Τριάδα μαζίν μας!!!!).

.

Ο Χριστιανισμός είναι η απειρότερη προέκταση της λογικής. Μέσα του μπορεί κάποιος να συναντήσει κάθε λογική, αντίφαση, εξήγηση. Η κρυφή σύγχυση που προξενεί στον καθένα, χωρίς να το ομολογεί, είναι η αντίφαση του, τόσον με τα λόγια του, όσον και με την φύση. Κανείς δεν το ομολογεί, και όποιος δεν το παραδέχεται ψεύδεται και το γνωρίζει, έστω και αν συνάμα γνωρίζει πως είναι η θρησκεία της υπέρτατης αλήθειας.

.

Είχα Τον Θεόν και Τον Χριστόν εντός της έγνοιας μου, ακόμη και όταν ήμουν εντός δισκοθήκης με την μουσική διά πασών, εκτός τινών εποχών όπου το μυαλό μου επισκίαζαν τα γοητευτικά κτιστά είδωλα μου, αλλά χωρίς να απιστώ πλήρως εις Τον Θεόν, χωρίς να Τον λησμονώ τελεσίδικως. 

.

Επέλεξα να μην αναγνώσω την Καινή Διαθήκη από την αρχή ως το τέλος κατά συνέχεια, διότι πίστευα πως μάλλον θα έχανα τη πίστη μου παρά θα την ενίσχυα, όπως έγινε με πολλούς, ένεκα αδυναμίας του πτωχού και κατώτερου μη πνευματικού, και συνάμα πονηρού μυαλού, να εξηγήσει με υπομονή, ενίοτε δεκαετιών, τον λόγον της. Προτίμησα να την μαθαίνω σποραδικώς από σκόρπιους στίχους. 

.

Είναι τόσον ισχυρή η μαθηματική ραδιενέργεια της Καινής Διαθήκης, όπου αν την αναγνώσεις εν συνεχεία, είτε θ’ απιστήσεις, είτε θα καταλάβεις ότι δεν την κατανοείς και θα συνεχίσεις μέσω προσευχής να βαστάεις την πίστη σου, είτε θα προσποιηθείς ότι την εννόησες. Οι πλείστοι δεν την έχουν αναγνώσει ποτέ, στις εκκλησίες, δεν αναγνώθοντε όλα τα εδάφια και οι στίχοι της, διότι αν γινόταν θα έφερνε χάος, ένεκα συνθέμελης αυτοσύγκρουσης και σεισμικής δόνησης εντός καρδίας, το οποίον θέλει ο Θεός. 

.

Είμαι άνθρωπος που μου έχουν συμβεί του πανανάξιου πολλά θαύματα από την παιδική ηλικία, και αν δεν μου συνέβαιναν, απορώ αν θα διατηρούσα την πίστη μου! Η επιμονή μου όμως και η προσευχή μου ήταν το κλειδί και η κλειδαριά που άνοιγαν θύρες στην αντίληψη μου, ως αμοιβή επειδή επέμενα να συκρατώ την πίστη μου, παρά τους διάφορους ψευδοεύλογους πειρασμούς.

 .

1  «Διά τούτο λέγω υμίν, πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις και ος εάν είπη λόγον κατά του υιού του ανθρώπου αφεθήσεται αυτώ, ος δ’ αν είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, ούκ αφεθήσεται αυτώ ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι. Ή ποιήσατε το δένδρον καλόν, και τον καρπόν αυτού καλόν ή ποιήσατε το δένδρον σαπρόν και τον καρπόν αυτού σαπρόν, εκ γαρ του καρπού το δένδρον γιγνώσκεται. Γεννήματα έχιδνων, πως δύνασθε αγαθά λαλείν πονηροί όντες; Εκ γάρ του περισσεύματος της καρδίας το στόμα λαλεί. Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού εκβάλλει αγαθά, και ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού εκβάλλει πονηρά. Λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι ανθρώποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως, εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση. Κατά Ματθαίον Κεφ. ιβ΄31-37. 

. .

 Ὡς οὖν ἔγνω ὁ Κύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι ᾿Ιησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ ᾿Ιωάννης–  2 καίτοιγε ᾿Ιησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν, ἀλλ' οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ–  3 ἀφῆκε τὴν ᾿Ιουδαίαν καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.  4 ῎Εδει δὲ αὐτὸν διέρχεσθαι διὰ τῆς Σαμαρείας.  5 ἔρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν ᾿Ιακὼβ ᾿Ιωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ·  6 ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ ᾿Ιακώβ. ὁ οὖν ᾿Ιησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη.  7 ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· δός μοι πιεῖν.  8 οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσι.  9 λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρεῖτις· πῶς σὺ ᾿Ιουδαῖος ὢν παρ' ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαμαρείτιδος; οὐ γὰρ συγχρῶνται ᾿Ιουδαῖοι Σαμαρείταις.  10 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν.  11 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν;  12 μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν ᾿Ιακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιε καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ;  13 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν·  14 ὃς δι' ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον.  15 λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ ἔρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν.  16 λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε.  17 ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν· οὐκ ἔχω ἄνδρα. λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω·  18 πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας.  19 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ.  20 οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν ῾Ιεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν.  21 λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν ῾Ιεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί.  22 ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν· ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν ᾿Ιουδαίων ἐστίν.  23 ἀλλ' ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν.  24 πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.  25 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα.  26 λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι.  27 καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει·..... Ιωάννη Κεφάλαιον 4^ον».

.

Οι στίχοι 31 – 37 και κάποιοι εξ’ όσων ακολουθούν από το Ευαγγέλιον του Ματθαίου ανωτέρω είναι οι σημαντικότεροι ως προς την εξακρίβωσιν του ανθρωποπεπρωμένου. Ο Χριστός λέγει πως όποιος βλασφημίσει τον υιόν του ανθρώπου θα συγχωρηθεί, αλλά όποιος βλασφημάει Τω Αγίω Πνεύματι δεν θα συγχωρεθεί ούτε σ’ αυτόν ούτε εις τον μέλλοντα αιώνα. Ο υιός του ανθρώπου είναι ο Ίδιος ως σάρκα ήτις άγιασε, Τω Αγίω Πνεύματι είναι το Πνεύμα μέσα Του. Αν βλασφημίσεις Τον Χριστόν άνθρωπον θα συγχωρηθείς, αν βλασφημήσεις Τον Χριστόν Υιόν Αγίω Πνεύματι δεν θα σωθείς ποτέ, μακάρει να συγχωρέσει όλους μας όσους βλασφημίσαμε Τω Αγίω Πνεύματι ο Τριαδικός Θεός.

.

Όταν λέγει: «ή ποιήσατε το δένδρον καλόν και τον καρπόν αυτού καλόν....» θα κάνει καλούς καρπούς, και το αντίστροφον, εννοεί την εκπαίδευση, την αρετή. Αν εκπαιδεύσατε το δένδρον, δηλαδή το σώμα, την ψυχή, τη νοία, καλώς, θα κάνει καλούς καρπους ήτοι πράξεις, ενέργειες, λογισμούς κ.τλ., ή δε μη το αντίστροφον, κακούς λογισμούς, πράξεις, ενέργειες κ.τλ.. Επισημαίνει πως δεν είναι δυνατόν ο μαθητεύσας και ενστερνιζόμενος τα αγαθά να κάμνει κακά και ο ενστερνιζόμενος τα κακά να κάμνει αγαθά, άρα εύκολα από τας πράξεις γνωρίζεις ποίος είναι, διότι αι πράξεις του είναι η πρόέκταση και εκδήλωση της προσωπικότητος του, του αυτοδένδρου του. 

.

Όταν λέγει πως κάθε ρήμα αργόν όπου είπε άνθρωπος θα καλεστεί να το δικαιολογήσει εν ημέρα κρίσεως, εννοεί το ρήμα ήτοι τα λόγια όπου είπε ο άνθρωπος, κατόπιν σκέψεως, περισυλλογής και σώφρονης αποφάσεως, και όχι εν αναβρασμώ ψυχής, νου, σώματος, παράνοιας, σχιζοφρένειας, ψυχοπαρανοϊκής πλάνης, ανοησίας ή καλλιτεχνικής ανοησίας και τρέλας. Αν ο άνθρωπος είχε δαιμόνια και έλεγε βλασφημίες είναι άλλης κρίσεως από το να βλασφημάει με ψυχρόν νηφάλιον φρεναρές πνεύμα. Διότι κάποιοι λέγουν κάποια πράγματα δεν τα εννοούν, «οι λέγοντες αγαθά και ου εννοούν ταύτα κριθήσηναι ως υποκριταί, οι λέγοντες κακά και ου εννοούν ταύτα κριθήσηναι ως απολωλόντα σχιζοφρενή ανόητα όντα», ή δε μή και δεν ισχύει τούτον, ουαί και αλλοίμονον εις ημάς τους βλάσφημους. Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με τον παμβρωμισμένον. 

.

Οι Σταυρωτές Του Χριστού δεν βλασφημούσαν Τω Αγίω Πνεύματι, αλλά τον υιόν του ανθρώπου, διότι την ώρα όπου ο Χριστός είναι Ενσταυρωμένος, ζητεί από Τον Πατέρα Του, να μην τιμωρρήσει τους Σταυρωτές Του επειδή ου οίδασι τι ποιούσει! Ένεκα τούτου ο Θεός μέσω μίας προφητείας λέγει πως θα τους χαριστεί κάποια έτη και μετά θα τους επαναφέρει εις τα Ιεροσόλυμα διά να τους δοκιμάσει και πάλαι, και όντως η προφητεία, ομιλεί με αριθμούς και συμψηφίζεται το έτός 1947 μ.Χ. όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ.

.

Αποκαλεί τους Ιουδαίους ραββίνους έχιδνες αλλά εις την διδασκαλία της Σαμαρείτισσας, λέγει πως εκ των Ιουδαίων η σωτηρία. Μάλλον εννοεί, ότι οι Σαμαρείτες όντως ήσαν αιρετικοί Ιουδαίοι, αφού δόξαζαν τον ταύρον και άλλες ενδεχομένως ειδωλολατρείες. Επίσης η λέξη Ιουδαίος προέρχεται από την σύνθεση Υιού+δαίος = δέος και δαϊμων = ειδήμων. Βλέπουμε όμως μία αντίφαση, αλλά λέγει πως εις το Όρος όπου προσκυνήθηκε ο Πατέρας, μέσω Ιακώβ, εις την Σαμαρείτισσα, και τα Ιεροσόλυμα θα έρθη ώρα όπου δεν θα λατρεύεται ο Πατέρας. Εννοεί την ώρα της Σταύρωσης, όπου άθελα τους ή ηθελημένα τους, επειδή δεν τους άρεσε ο Υιός Του Θεού ήτοι Τω Αγίω Πνεύματι εν σώματι καλούμενος Ιησούς Χριστός. Ενδεχομένως κάποιοι εν γνώσει τους να βλασφημούσαν Τον Χριστόν επειδή λάτρευαν οιανδήποτε μορφή, όνομα ή αντίληψη του Διαβόλου ή ανύπαρκτου θεού, και συνάμα βλασφημούσαν Τω Αγίω Πνεύματι, ενώ άλλοι ειδωλολάτρες ή διαβολολάτρες ενδεχομένως δεν βλασφημούσαν συνειδητά Τω Αγίω Πνεύματι, έστω και αν έμμεσα Το υποβίβαζαν, επειδή έθεταν το ό,τιδήποτε άλλον, ακόμη και την πατρίδα ή την οικογένεια υπεράνω Του Αγίου Πνεύματος.

.

Δεν μας λέγει ο Χριστός εδώ με σαφήνεια, αν ο βλασφημών Τω Αγίω Πνεύματι ήτοι Θεόν και μετανοών, θα σωθεί! Διότι λέγει αφηθήσεται ο βλασφημών Τον υιό του ανθρώπου, αλλά όχι Του Αγίου Πνεύματος ούτε εις αυτόν ούτε είς τον μέλλοντα αιώνα. Αλλά τι εννοεί; Ότι θα αφεθούν αι αμαρτίαι του από μόνες τους ή μέσω μετάνοια, ως προς τον υβριστή του υιού Του ανθρώπου και επίσης εννοεί ότι ο βλασφημών Τω Αγίω Πνεύματι, είναι εσαεί ασυγχώρητος ή συγχωρέται αν συγχωρηθεί και το δεχθεί ο εξομολογητής ιερεύς;

 .

2.      «Ιω. 8,15   ὑμεῖς κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε· ἐγὼ οὐ κρίνω οὐδένα.

Ιω. 8,15                     Σεις σχηματίζετε κρίσιν σύμφωνα με τα εξωτερικά φαινόμενα της ανθρωπίνης μου φύσεως. Εγώ καίτοι έχω το δικαίωμα να κρίνω και να επιβάλω τιμωρίας, δεν κρίνω και δεν καταδικάζω κανένα μέχρι της δευτέρας παρουσίας μου.

Ιω. 8,16             καὶ ἐὰν κρίνω δὲ ἐγώ, ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ ἀληθής ἐστιν, ὅτι μόνος οὐκ εἰμί, ἀλλ᾿ ἐγὼ καὶ ὁ πέμψας με πατήρ.

Ιω. 8,16                     Και εάν από τώρα θελήσω εγώ να κρίνω, η κρίσις μου θα είναι αληθινή, διότι δεν είμαι εγώ μόνος, αλλά είμεθα εγώ και ο Πατήρ, ο οποίος με έστειλε, και η κρίσις μας είναι απολύτως ορθή και δικαία.

καὶ ἐάν τίς μου ἀκούσῃ τῶν ῥημάτων καὶ μὴ πιστεύσῃ, ἐγὼ οὐ κρίνω αὐτόν· οὐ γὰρ ἦλθον ἵνα κρίνω τὸν κόσμον, ἀλλ᾿ ἵνα σώσω τὸν κόσμον.

Ιω. 12,47                   Και εάν κανείς ακούση τους λόγους μου και δεν τους πιστεύση, εγώ δεν καταδικάζω αυτόν. Διότι δεν ήλθα τώρα δια να κρίνω τον κόσμον, αλλά δια να σώσω τον κόσμον.

Ιω. 12,48           ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου, ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν· ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ·

Ιω. 12,48                   Αυτός, που παρακούει εις εμέ και δεν δέχεται τα λόγια μου, έχει εκείνον, ο οποίος μέλλει να τον κρίνη· εκείνος δηλαδή που θα τον κρίνη και θα τον δικάση κατά την μεγάλην ημέραν της κρίσεως, θα είναι ο λόγος τον οποίον εγώ εκήρυξα.

Ιω. 12,49           ὅτι ἐγὼ ἐξ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλάλησα, ἀλλ᾿ ὁ πέμψας με πατὴρ αὐτός μοι ἐντολὴν ἔδωκε τί εἴπω καὶ τί λαλήσω·

Ιω. 12,49                   Διότι εγώ δεν εδίδαξα τίποτε από τον ευατόν μου, αλλά ο Πατήρ, ο οποίος με έστειλε στον κόσμον, εκείνος μου έδωσεν εντολήν τι να είπω και τι να διδάξω.

Ιω. 12,50           καὶ οἶδα ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ ζωὴ αἰώνιός ἐστιν. ἃ οὖν λαλῶ ἐγώ, καθὼς εἴρηκέ μοι ὁ πατήρ, οὕτω λαλῶ.

Ιω. 12,50                   Και γνωρίζω ότι η εντολή του Θεού είναι ζωή αιώνιος, διότι οδηγεί τον άνθρωπον εις την αιώνιον ζωήν. Εκείνα, λοιπόν, τα οποία εγώ λαλώ, σας τα διδάσκω, όπως ακριβώς μου τα έχει είπει ο Πατήρ.

 «Μή κρίνετε, ίνα μη κριθήτε· 2 εν ώ γάρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν. 3 τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τώ οφθαλμώ τού αδελφού σου, την δε εν τώ σώ οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς; 4 ή πώς ερείς τώ αδελφώ σου, Άφες εκβάλω το κάρφος από τού οφθαλμού σου, και ιδού η δοκός εν τώ οφθαλμώ σού; 5 υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ τού οφθαλμού σού, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ τού οφθαλμού τού αδελφού σου. « (Ματθ. 7, 1-5)».

 .

20 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι ἐὰν μὴ περισσεύσῃ ἡ δικαιοσύνη ὑμῶν πλεῖον τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. (Όποιος λοιπόν παραβεί μία από τις εντολές αυτές που είναι πάρα πολύ μικρές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, πάρα πολύ μικρός θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών. Όποιος όμως τις εφαρμόσει και τις διδάξει, αυτός μεγάλος θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών».

Ο Χριστός δεν κρίνει με γνώμονα την βιτρίνα της σάρκας αλλά τις πράξεις της καρδίας, τις επιθυμίες, τις αμαρτίες ή τις αγαθοεργίες.

 .

Εξηγείται διατί υπάρχει η σύγχυση περί του αν ο Πατήρ και ο Υιός είναι ίσοι, όπου επλάνευσε τον Άρειον κάνωντας την γνωστή Πρωτοβυζαντινή περιβότη αίρεση του, με πολλούς να έχουν ίδια γνώμη εφημερών είτε επειδή εισίν αιρετικοί, είτε επειδή σκοπίμως σπέρνουσι παραχριστιανικά, αποχριστιανικά και αιρετικά κακοπροαίρετα ζιζάνια. Η απάντηση είναι εκείνη όπου κατ’ επανάληψη αναφέραμε, ο Χριστός πότε ωμιλεί ως άνθρωπος ήτοι υιός του ανθρώπου και πότε ως Αγίω Πνεύματι, χωρίς συνάμα να διαχωρίζει τα δύο. Όταν λέγει πως δεν θα κρίνει κανένα και δεν ήρθε να κρίνει αλλά να σώσει, αλλά θα κριθούν από τον λόγον, εννοεί Τον Λόγον Τριαδικόν Θεόν. Όταν λέγει αυτά ομιλεί με την θνητή του υπόσταση, την ανθρώπινη, όπου αν δυνόταν ως άνθρωπος δεν θα έκρινε τον αμαρτωλόν, αλλά βάσει νόμου θα κριθεί από τον λόγον και από τον λόγον του ιδίου του αμαρτωλού ως υπερβατική οντότητα, αφού ο λόγος μας, προέρχεται από Τον Τριαδικόν Θεόν. Επίσης μας λέγει ότι μόνοι μας θα κριθούμε, από τον ηθικό λόγο μας, την συνείδηση μας και μόνοι μας καταδικαστούμε ή αποκαταδικαστούμε.

 .

Ο πέμψας Τον Χριστόν θα κρίνει. Ο Χριστός ήρθε να σώσει και πως σώζει; Με το παράδειγμα της σάρκας Του, η οποία παραμένει αμόλυντη, αναμάρτητη μέχρι τέλος και συνάμα μαρτυρούσα, υπέρ Θεού και διά χάριν σωτηρίας των ανθρώπων. Διότι η δε ψυχή Του Τω Αγίω Πνεύματι, δεν είναι δυνατόν ν’ αμαρτάνει, το σώμα ήταν το επικύνδινον υπό αμαρτίας, δι’ αυτού προσευχήθηκε, νήστευσε κ.α. διά να το κάμει πάσσεμνον εφ’ όλης της ύλης. Σώζει τον άνθρωπον ο Χριστός, διά του εξαγιασμένου σώματος Του, όπου όποιος ακολουθήσει το παράδειγμα του ως σώμα, αγιάζεται το σώμα και η ψυχή. Ο Χριστός είχε ήδη Αγία Ψυχή, αλλά ήταν εντός ναού θνητού και έπρεπε και ο ναός ν’ αγιάσει. Εμείς πρέπει ν’ αγιάσουμε και το σώμα και την ψυχή, αλλά αν δεν αγιάσει το σώμα δεν αγιάζει η ψυχή, διότι εισίν αλληλοσυγκιννούντα δοχεία και η μόλυνση του ενός παρέχεται και πορεύεται εις το άλλον. Ο Χριστός δεν ήρθε ως Πνεύμα, αλλά ως Πνεύμα εν σώματι, με το σώμα σήκωσε τον Στυαρόν, με το σώμα έδειξε το δρόμον πως να παραμένει το σώμα και εν συνεχεία ο εσωτερικός κόσμος και η ψυχή αμόλυντη ή να απολυμάνεται διά της μετανοίας.

 .

Όταν λέγει πως εκείνα όπου διδάσκει τα λέγει όπως Του τα είπε ο Πατήρ, πάλαι ωμιλεί ως υιός του ανθρώπου, ως σώμα φέρων μέσα Του Τω Αγίω Πνεύματι, αλλά ως σώμα, διότι σε άλλη φάση λέγει εις τον τελώνη πως ο Πατέρας Του είναι εντός της καρδίας Του και ο Ίδιος εντός Του Πατρός Του. η καρδία είναι σώμα, άρα τε όταν ομιλάει εις τον τελώνη, ομιλάει ως σώμα, φέρων Τω Αγίω Πνεύματι = Πατήρ = Υιός. Αυτός όπου Τον έπεμψε είναι μέσα Του, αλλά κρίνει ο μέσα Του Πέμψας, ενώ την πορεία προς την αναμάρτητον ζωήν του σώματος, την κάνει ο Πεμπάμενος. «Όπως λέγει μία ελληνοκυπρακή παροιμία, ο πεμπάμενος ούτε δέρνεται ούτε ξιτιμάζεται/υβρίζεται», επειδή εκτελεί διαταγή.

 .

Να διατί λέγει μην κρίνεις διά να μην κριθείς και ότι με το μέτρον όπου μετράεις τους άλλους και τα πάντα θα μετρηθείς και εσύ, δηλαδή με τα ίδια κριτήρια όπου κρίνεις ή δεν κρίνεις, θα κριθείς. Και αν αφαιρέσεις την δοκόν εις τον οφθαλμόν σου, ήτοι την μεγάλην στραβάραν σου, θα ιδείς την αλήθεια διά να διδάξεις και εις τους άλλους να εκβάλλουν τα ξυλάρια από τους οφθαλμούς των ιδικών των στραβάρων.

 .

Ανωτέρω (20) είναι δύο εντολές, πρώτον πως αν δεν κάνετε κάτι καλύτερον απ’ ό,τι κάνουν οι γραμματείς και οι σύγχρονοι ή παλαιοί κάθε είδους Φαρισσαίοι δεν θα σωθείτε εις την βασιλεία των ουρανών αλλά θα παραμείνετε εις την βασιλεία της κόλλασης ήτις είναι χειρότερη από την βασλεία της ανυπαρξίας, και πως αυτοί καλόν ποτέ δεν κάνουν. Δεύτερον, κάπου αλλού λέγει πως όποιος θεωρήσει τις μικρές εντολές μου ασήμαντες και δεν τις διδάσκει και δεν τις τηρεί, ως μικρός θα εισέλθει εις την βασιλειά των ουρανών. Άρα τε, μην θεωρείς ουδεμία εντολή Της Αγίας Τριάδος ως υπδιαίστερη.

 .

3.    «Δευτ. 22,20 ἐὰν δὲ ἐπ᾿ ἀληθείας γένηται ὁ λόγος οὗτος καὶ μὴ εὑρεθῇ παρθένια τῇ νεάνιδι,
Δευτ. 22,20 Εάν όμως η κατηγορία του συζύγου είναι αληθής και όντως δεν ευρεθή παρθένος η νεάνις,
Δευτ. 22,21 καὶ ἐξάξουσι τὴν νεᾶνιν ἐπὶ τὰς θύρας τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς αὐτῆς, καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὴν ἐν λίθοις, καὶ ἀποθανεῖται, ὅτι ἐποίησεν ἀφροσύνην ἐν υἱοῖς Ἰσραὴλ ἐκπορνεῦσαι τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτῆς· καὶ ἐξαρεῖς τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν.
Δευτ. 22,21 θα οδηγήσουν την γυναίκα αυτήν εις την θύραν της οικίας του πατρός της και θα την θανατώσουν δια λιθοβολισμού, διότι διέπραξεν αυτήν την αφροσύνην μεταξύ των Ισραηλιτών, και εξετράπη εις πορνείαν, όταν ευρίσκετο στον οίκον του πατρός της. Ετσι θα βγάλετε από ανάμεσά σας τον πονηρόν αυτόν άνθρωπον».

 ...

 ο Χριστός λέγει εις τους διώκτες της μοιχαλίδος:

«7 ὡς δὲ ἐπέμενον ἐρωτῶντες αὐτόν, ἀνέκυψε καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἐπ' αὐτήν. 

8 καὶ πάλιν κάτω κύψας ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν. 

9 οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐξήρχοντο εἷς καθ' εἷς, ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ κατελείφθη ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἡ γυνὴ ἐν μέσῳ οὖσα. 

10 ἀνακύψας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ποῦ εἰσιν; οὐδείς σε κατέκρινεν;».

.

Ενώ η Παλαιά Διαθήκη λέγει αγαπήσεις τον πλησίον, λέγει μισήσεις τον εχθρόν σου. Ο Χριστός λέγει ν’ αγαπήσεις και τον πλησίον και τον εχθρόν σου, μάλιστα λέγει: «Ακούσατε ότι έχει λεχθεί· Ν’ αγαπάς τον πλησίον σου και να μισείς τον εχθρό σου. Αλλά εγώ σας λέγω, ν’ αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευλογείτε αυτούς που σας καταριώνται, να ευεργετείτε όσους σας μισούν, και να προσεύχεστε για όσους σας συμπεριφέρονται κακώς και σας διώκουν, για να γίνετε παιδιά του επουράνιου πατέρα σας, διότι ανατέλλει τον ήλιο του για κακούς και για καλούς και βρέχει για ευσεβείς και ασεβείς. Εάν δε αγαπήσετε όσους σας αγαπούν, ποιο μισθό θα έχετε; Δεν κάνουν το αυτό και οι τελώνες; Και εάν δείξετε στοργή στους φίλους σας μόνο, τι εξαιρετικό κάνετε. Δεν κάνουν έτσι και οι τελώνες; Να γίνετε λοιπόν τέλειοι, όπως ο πατέρας σας ο ουράνιος είναι τέλειος» (Ματθ. 5, 38-48)».

.

Εις την Παλαιά Διαθήκη διατάσσεται λιθοβολισμός της νεανίδος όπου δεν είναι παρθένος εις τον γάμον της και εις την Καινή Διαθήκη χαρίζει την ποινή της μοιχαλίδος. Λέγει εις τους επικριτές της, όστις είναι αναμάρτητος πρώτος βαλλέτω λίθον και φεύγουν, και επειδή δεν την λιθοβολούν, την ερωτάει αν κάποιος την κατάκρινε. Εκείνη λέγει όχι Κύριε, και επειδή Τον παραδέχεται ως Κύριον και επειδή διδάσκει την συγχώρεση την συγχωρεί. Αυτός όμως ως αναμάρτητος Κριτής ήτοι Τω Αγίω Πνεύματι, δύναται να της βάλει ποινή ή να την χαρίσει, επειδή Αυτός είναι ο Άκτιστος Κτίστης. Εις την Παλαιά Διαθήκη διδάσκει την ποινή και ειςτην Καινή Διαθήκη την συγχώρεση, αμφότερες δίκαιες! Αυτό θα κάνει και κατά την ημέρα της μεγάλης κρίσεως, άλλους θα τους καταδικάσει εν δικαίω και άλλους θα τους συγχωρέσει εν δικαίω, βάσει λεπτομερειών και της κρίσεως της θελήσεως Του και ό,τι αποφασίσει είναι δίκαιον, διότι αν είναι δίκαιον να καταδικασθείς, δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι αδίκως καταδικάζεσαι και αν σε συγχωρέσει δεν δικαιούται κάνένα κτίσμα να κρίνει Τον Θεόν, διατί συγχωρεί τον οιονδήποτε και τον οιονδήποτε άλλον όχι, η ελληνοκυπριακή παροιμία το λέξει ως εξής: «εγιώ παπάς εγιώ τατάς» και «βαστά τζαι το μασαιίριν τζαι τον κόκκαλον» διά τον κρεοπώλη και «κόβει και ράβει» όπως θέλει εν δικαίω. 

.

Πρέπει να ειπώ ότι σε μία κοινωνία χωρίου, αν συγχωρείται η πορνονεανίδα, τότε θα καταστρέφετο το χωριό και οι άνδρες θ’ αλληλοσφάζονταν, ενώ με τα δεδομένα της πόλεως και της πνευματικής εξέλιξης της εγχωράει η συγχώρεση, αλλά ένεκα πολλού κόσμου, παραβλέπεται αρκετά η αμαρτία της πορνείας και της μοιχείας και δύναται να συγχωρεθεί παρά Θεού. Διότι προσέξετε, μπορεί ο Χριστός να έσωσε την μοιχαλίδα επί γης και να δίδαξε να μην λιθοβολούντε αι πόρναι, αλλά θα κριθούν διά τας αμαρτίας των εν ημέρα κρίσεως. 

.

Ο Χριστός διδάσκει την Σαμαρείτισσα, η οποία εκπορνεύετο, με αγάπη, διδάσκει την αγάπη, και κάνει άνοιγμα προς τους μη Ιουδαίους, δηλαδή προς το παγκόσμιον, όχι με νόμον πέλεκυ, αλλά με νόμον αγάπης υπό της κατανόησης από τους αμαρτωλούς της μετάνοιας, της προκοπής και της αλληλοσυγχώρεσης, αλλά προπάντων της αγάπης προς Τον Κύριον σου. Marc 12.30.1  to     Marc 12.34.3 καὶ ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σουῃ καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου.ῃ 12.31 δευτέρα αὕτη͵ Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.ῃ μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστιν.

.

4.       «5,43 Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη (σ.σ στην παλιά διαθήκη ), ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου καὶ μισήσεις τὸν ἐχθρόν σου.
Κατα Ματθαίον. 5,44 Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς.
Επίσης για το θέμα της κρίσης είπε πολλάκις ότι :
Κατα Ιωάννην κεφ 8:15 Εσείς κρίνετε κατά τη σάρκα, εγώ δε, δεν κρίνω κανένα.
Κατα Ιώαννην κφ 12:47 Και αν κάποιος ακούσει τα λόγια μου και δεν τα φυλάξει, εγώ δεν τον κρίνω. Επειδή δεν ήρθα για να κρίνω τον κόσμο, αλλά για να σώσω τον κόσμο».

 .

ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου μαθητής είναι. 27 και όστις ου βαστάζει τον σταυρόν εαυτού και έρχεται οπίσω μου, ου δύναται είναί μου μαθητής" (Λουκάς 14/ιδ: 26-27).

"τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου" (Έξοδος 20/κ: 12)

.

Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην· ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν. 35 ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής· 36 και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού. 37 Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος· και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος· 38 και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος. 39 ο ευρών την ψυχήν αυτού απολέσει αυτήν, και ο απολέσας την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού ευρήσει αυτήν" (Ματθαίος 10/ι: 34-39).

.

Marc 12.30.1  to     Marc 12.34.3 καὶ ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σουῃ καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου.ῃ 12.31 δευτέρα αὕτη͵ Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.ῃ μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστιν».

Ενώ ο λέγειν εις το κατά Ματθαίον κεφ. 5.43-44, να αγαπήσεις τον εχθρόν σου ως τον πλησίον σου, εις το κατά Μάρκον μόλις ανωτέρω, λέγει πως ανωτέρα εντολή είναι ν’ αγαπήσεις Τον Θεόν σου και δεύτερα αυτή (ομοία;) να αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Δεν συμπεριλαμβάνει εις την ανωτέρα εντολή την αγάπην προς τον εχθρόν, ίσως επειδή αγαπώντας τον εχθρόν πέραν του δέοντος ίσως σε βλάψει, επηρεάσει, κάνει νοσηρόν, αφού εχθρός είναι και ο Διάβολος και εις την Θεία Λειτουργία θα έπρεπε να λέγει μάλλον: «και τον διάβολον σώσας, παρά, και τον διάβολον καταργήσας....», αφού είμαστε η θρησκεία της αγάπης. Ο Θεός ως αναμάρητος, πανδίκαιος και Άκτιστος Κτίστης, καταδικάζει τον διάβολον και τον μισεί αλλά δύναται να δώκει αμνηστεία και να τον λυπηθεί ήτοι αγαπήσει, ως Δίκαιος Δικαστής δικαιούται αμφότερα. 

.

Κοιτάξετε τι λέγει εις το Ματθαίος 10/ι: 34-39 και Λουκάς 14/ιδ: 26-27, όπου έρχεται σε αντίφαση με όσα λέγει εις το Έξοδος 20/κ: 12. Να μισήσεις την οικογένεια σου, αλλά και να έρθεις σε διένεξη μαζί της, διά χάριν Του! Επειδή Αυτός είναι και ο αναμάρτητος άνθρωπος μέχρι εσχάτων και Τω Αγίω Πνεύματι Τω Ακτίστω! Και ως εκ τούτου έχει παν δικαίωμα ως Κτίστης και άνθρωπος όπου έγινε πρώτος Άξιος όσον ο Θεός, επειδή είχε μέσα Του Τον Θεόν, αλλά και επειδή η σάρκα Του θεώθηκε. 

.

Μας λέγει πως αν δεν θέσεις υπεράνω όλων Τον Ίδιον ως αναμάρητον και συνάμα πανμάρτυρα επί Σταυρώ, και έχων μέσα Του Τω Αγίω Πνεύματι, τότε είναι ως να μισείς Τον Θεόν, να Τον θέτεις σε δεύτερη μοίρα, άρα τε, ανά μεταξύ επιλογής της οικογένειας ή Του Θεού, θα επιλέξεις την κτιστή οικογένεια αντί Τον Άκτιστον Θεόν, ύβρις, βλασφημία, αποστασία, προδοσία και μη αγάπη προς Τον Θεόν. Ο Αυραάμ έθεσε υπεράνω τον Θεόν από τον υιό του Ισάξιο (Ισαάκ). Το αυτόν ζητάει ο Χριστός και εις την Καινή Διαθήκη. 

.

Μας λέγει να τιμούμε τον πατέρα μας και την μητέρα μας, αλλά όχι περισσότερο από Τον Θεόν και αν πρέπει να μαλλώσουμε ή να τον μισήσουμε τον γονέα μας, θα είναι δίκαιος ο λόγος και η αιτία, αν είναι ένεκεν Χριστού και Αγίας Τριάδος, συμπεριλαμβανομένων και των αγίων Του Χριστού, εξού και θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού (Ψαλμός 67,36),  επ’ ουδενί άλλου λόγου διότι τότε λατρεία επί ματαίω ήτοι ματαιολατρεία, ειδωλολατρεία, κακολατρεία, κτισματολατρεία, βλασφημολατρεία. 

.

Όντως ο στίχος «Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν» (Γεν. 1,26), δεν εξηγήθηκε ίσως επαρκώς. Το ποιήσωμεν είναι πληθυντικός, άρα τε μαρτυρείται η Αγία Τριάδα. Κατ’ εικόνα ημετέραν, ήτοι κατά ή σύμφωνα με την ημών εικόνα, πάλαι φαίνεται ο πληθυντικός, ένεκεν Αγίας Τριάδος. Και καθ’ ομοίωσιν. Ποία η διαφορά της κατ’ εικόνα με την καθ’ ομοίωσιν, διότι αν δεν υπήρχε διαφορά δεν θα ήσαν διαφορετικαί λέξεις και δεν θ’ αναφέρετο. Ποία είναι η εικόνα και ποία η ομοίωσι; Η εικόνα είναι η ημετέρα, δηλαδή η εικόνα η ιδική τους ήτοι Των Τριών Προσώπων Της Αγίας Τριάδος. Η ομοίωσι είναι καθ’ ομοίωσιν ήτοι κάθε ομοίωσις δηλοί πλήροι τη ομοιώση με Τα Τρία Πρόσωπα Της Αγίας Τριαδικής Θεότητας. Υποψιάζομαι ότι η μία αναφέρεται εις την ψυχή και η δεύτερη εις το σώμα ή την σκέψη και την εκδήλωση Της Θεότητος. Ποία είναι η εικόνα Του Θεού την οποία έχει ο άνθρωπος; Ο Λόγος/Λογική! Η Συνειδήση, αυτή όπου θα μας δικάσει και εμείς θα παραδεχθούμε πάσαν αλήθεια εν τη δίκει ταύτη. Η κατ’ εικόνα ημετέραν Της Αγίας Τριάδος είναι ο Ίδιος ο Λόγος. Αυτή όπου έχει ο άνθρωπος εις περίσσευμα εν συγκρίσει με τα κτήνη, τα φυτά και άλλα όντα ή τον περιρρέοντα νου εις τα πράγματα. Η ομοίωσις ποία είναι; Κάθε ομοίωμα με Την Αγία Τριάδα. Κάθε όμοιον Της Αγίας Τριάδος και Του Λόγου, ήτοι κάθε ιερή εκδήλωση Της Αγίας Τριάδος, ήτοι ως δικαιοσύνη, αγάπη, πίστη, πραότητα, έλεος, αιωνιότητα, συμπόνοια, νόμος, ισχύς, εκδίκηση εν δικαίω από Την Αναμάρτητον Χάριν Του Λόγου Του Θεού ήτοι Του Ίδιου Του Θεού και Του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. 

.

Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν, είναι η ψυχή. Δεν είναι γεννημένη αλλά καμωμένη = ποιημένη = ποιήσωμεν όχι γεννήσωμεν! 

.

Άνθρωπος είναι η ψυχή όχι το σώμα. Και όταν λέγουμε ότι κάποιος θα απολαίσει τη ψυχή του, εννοούμε να χάσει την εκ Αγιώ Πνεύματι χάριτος: «Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν» ιδιότητα του, αφού ψυχή = Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν = άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν = κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν.

.

άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν =  ψυχήν κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν = άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν. 

.

Πότε κολλάζεται ο άνθρωπος; Όταν χάσει την κατ' εικόνα ημετέραν  του και την καθ' ομοίωσιν του. 

.

Πότε κολλάζεται ψυχή; Όταν χάσει την κατ' εικόνα ημετέραν  του και την καθ' ομοίωσιν του.

Πότε απολένεται η ψυχή; Όταν χάσει την κατ' εικόνα ημετέραν  του και την καθ' ομοίωσιν του. 

.

Τώρα εξηγείται διάτι λέμε πως θα χάσει την ψυχή σου! Και όλοι νομίζω ολίγον ή πολύ απορούμε, άμα χάσω τη ψυχή μου, τι θα κολλάζεται εν Κολλάσει; Ενώ άλλες φορές νομίζουμε ότι η ψυχή θα βασανίζεται και όχι εμείς! Εντούτοις, έχει λεχθεί, ότι άμα τη Δευτέρα Παρουσία, θα ανεγερθούν/αναστηθούν οι πάντες άνθρωποι και οι ζώντες επίσης, συμφορήσουσι, ένα άλλον σώμα, ένα σώμα αύρας, αερικό. Αυτό είναι όπου θα παραλάβει ο διάβολος; Αυτό είναι όπου θα καταλήξει εις τον Τάρταρο; 

.

Άλλες φορές λέγουμε πως αν κολλαστούμε θα παραλάβει την ψυχή μας ο διάβολος, υπό αυτήν την έννοια σημαίνει πως η ψυχή θα ευρίσκεται εντός του καινούργιου σώματος και θα βασανίζεται αιωνίως ή μή εν κολλάσει. Υπό αυτήν την κατάληξη, η έννοια χάνεται ή απωλένεται, σημαίνει πως χάνει τον προορισμό της, αμαρτάνει = αστοχεί και χάνεται εις το υπερπέραν της φρίκης, της τιμωρρίας και της ενοχής. Χάνεται ή και αποχωρεί από μέσα της η Θεία Χάρις και ελλείψει της μίας άκρης, ουσίας η κατάστασης, ευδοκιμεί η άλλη άκρη, η αντιουσία ή και ανυπαρξιουσία και η αντικατάσταση ή και ανυπαρξιοκατάσταση. 

.

Εν κατακλείδι, ο άνθρωπος ήτοι η ψυχή γεννάται βιολογικώς άμα τη ποιήσει αυτού/αυτής, κατ' εικόνα ημετέραν του και την καθ' ομοίωσιν του και του δίδεται το δικαίωμα, ήτοι η βόλλα/βούλλα (βουλή = βολή) να ελευθεροβουλλήσει και να επιλέξει να παραμείνει ως ποιημένος/η άνθρωπος/ψυχή, κατ' εικόνα ημετέραν  του και την καθ' ομοίωσιν του ή ν’ αλλάξει εικόνα και ομοίωσιν, προεικονιζόμενος/η και αυτοπροσεικονιζόμενος/η με τον διάβολον ή την αυταρέσκεια του. 

.

Χάνοντας την μετέ Αγίας Τριάδος κατ' εικόνα ημετέραν του και την καθ' ομοίωσιν του/της, παύει να ευυπάρχει, δηλαδή υπάρχει σε χειρότερη κατάσταση από την ανυπαρξία, υπάρχει σε κατάσταση φρικώδους αντιυπάρξεως. 

.

(Μην βάλετε υπόψιν σας τα υπουσιώδη ζητήματα της ομοιομορφίας και ιδιομορφίας των γραμμάτων).

.

Αν δεν το έχετε ήδη συλλάβει, επαναμελετήστε την ανάλυση του άρθρου, θα καταλάβετε ότι πρόκειται περί λεκτικής κβαντικής μηχανικής με το παράξενο φαινόμενο της αλλαγής κατάστασης του σωματιδίου όταν παρατηρείται και όταν δεν παρατηρείται να κρύβεται κάπου εδώ μέσα!

.

Τα μαθηματικά είναι άκτιστα έμφυτα κύτταρα Του Θεού, άρα τε η κβαντομηχανική όπως και έκαστη άλλη μαθηματική επιστήμη οδηγεί εις Την Αγία Τριάδα. Η Αγία Γραφή και άλλα κείμενα της αλήθειας, όπως τα ελληνοθεολογικά, τα ελληνοφιλοσοφικά κ.α., εγκρύβουν μέσα τους την κβνατομηχανική αλλά και την απροκάλυπτη και συνάμα αόρταη εις εμάς υπερκβαντομηχανική υπερπραγματική (υπερρεαλιστική) υπερμηχανική μαθηματική αλήθεια και μην νομίσετε πως δεν υπάρχει ανώτερη μαθηματική κατ’ εικόνα ημετέραν και καθ’ ομοίωσιν, αλλά έκαστη βασίζεται εις τις ίδιες ηθικονομικές αρχές. 

.

Ένα υπερκβαντικό παράδειγμα είναι το εξής ερώτημα: «αφού ο Θεός είναι άπειρος, μπορεί να επιβάλει στον εαυτόν του (με την ευγενή καλοπροαίρετη μη ειρωνική έννοια) ή να θελήσει να είναι μικρότερος από την απειρότητα Του;». Δεν γίνεται κάτι τέτοιο και το ερώτημα επανατίθεται ως απάντηση: «Ο Θεός είναι άπειρος και ως τοιαύτος, δύναται να θελήσει να υποχωρήσει από έναν μέρος του απείρου χωρίς να χάνει την απειρότητα του, την επικράτεια του και την εμβέλεια του. Υποχωρεί η ευλογία Του αλλά παραμένει η ουσιαστική παρουσία Του. Να διατί η Κόλλαση ευρίσκεται εντός απείρου αλλά εκτός ευλογίας. Το άπειρο χωρίς την απειρότητα της ευλογίας, χωρίς το άπειρο της ευλογίας, είναι η πανέρημος της αντιυπαρξίας. 

.

Είναι αυτόν όπου γίνεται με την κατ' εικόνα ημετέραν  του και την καθ' ομοίωσιν του ανθρώπου της ψυχής ή της ψυχής του ανθρώπου. Χωρίς ψυχή δεν νοείται άνθρωπος και χωρίς άνθρωπο δεν νοείται ψυχή, και μην παρανοήσετε, όστις έχει ψυχή, ό,τι σώμα και αν έχει είναι άνθρωπος, ένα μαξιλάρι με ψυχή είναι άνθρωπος και ένα πράγμα με κοινή ανθρωπομορφία χωρίς ψυχή είναι αψυχόπραγμα ή κατωτεροψυχόπραγμα ίσως. Αλλά όταν δεν έχεις ψυχή, απλά δεν έχεις, όταν δεν είσαι άνθρωπος δεν είσαι ελλείψει ψυχός. 

.

Η Αγία Τριάδα έχει την δυνατότητα να γεννάει και ποιεί. Η διαφορά έγκειται στο ότι η γέννα είναι άκτιση, ήτοι σημαίνει προϋπαρξη προ πάντων των αιώνων και προπάντων οιασδήποτε αιτίας. Η ποίηση είναι η οικοδομημένη ύπαρξη έστω και σε απειροελάχιστον χρόνο μετά την Άκτιστη ύπαρξη. Όταν ο Υιός γεννόταν προ πάντων των αιώνων, δηλαδή ποτέ σε συγκεκριμμένη ώρα και στιγμή,  από Τον Πατέρα, γεννόταν και ο Πατέρας από Τον Υιόν και Τω Αγίω Πνεύματι, και το καθένα Αγιοθειοπρόσωπο από Το καθ’ άλλον, ή δε μη, δεν εννοιείται ομοουσιότητα, ομοιάκτιστη ηλικία, και ισότητα μεταξύ τους και ότι έκαστον είναι συνάμα τα άλλα δύο. Ο Θεός δύναται να Γεννήσει κάτι Αγέννητο, μετά την πρώτη στιγμή της ύπαρξης Του, όπου δεν υπήρξε ποτέ αυτή η πρώτη στιγμή αφού υπήρχε εξ’ ανέκαθεν πριν το άπειρον καν, αλλά θα είναι εκείνον όπου ήταν  Εκγεννημένον έκτοτε, ήτοι Τω Πατριά και Τω Υιώ και Τω Αγίω Πνεύματι. Όπως ένα ισογώνιο ισοσκελές τρίγωνο δεν αλλάζει ποτέ, τίποτε δεν αλλάζει, δεν θα υπάρξει ποτέ δεύτερον αλλοειδές σχήμα όπου να έχει τρείς ίσες γωνίες, τρείς ίσες πλευρές και 60^ο γωνίες και να μην είναι εκμίμηση ή και το ίδιο το ισογώνιο ισόπλευρο τρίγωνο. Ούτε ο Θεός δεν δύναται, όχι επειδή είναι απαντοδύναμος αλλά επειδή είναι παντοδύναμος, δηλονότι ο Θεός δεν λέγει, δεν κάνει και δεν ασχολείται με ψεύδη. Η ισόγωνη ισόπλευρη τριγωνικότητα είναι προσωπική Του ιδιότητα και ως προσωπική Του ιδιότητα δεν αλλάζει ποτέ. 

.

Στο ερώτημα πως ισχύουν άλλοι νόμοι της Φυσικής σε άλλα Σύμπαντα ή έστω περιοχές του Σύμπαντος μας, η απάντηση είναι του Δημοτικού Σχολείου, αλλά κανείς δεν είναι άριστα απόφοιτος από καμμία σχολή, ό,τι βαθμούς και να βάζουν οι καθηγηταί, ούτε από το βρεφοκωμείο, συναπλούστατα, επειδή δεν διδάσκοντε, και δεν τίθοντε τα σωστά ζητήματα των σοφών σκεπτοερεθισμάτων. Να δηλαδή πως θα σας το εκδείξω. Εάν αποδεικτεί ότι σε κάποιο παράλληλον Σύμπαν ή άλλον παράξενο εκδηλωμένο ή ανεκδήλωτο σώμα, μικροσκοπικό ή τεράστιο, δεν ισχύει το τετράγωνο, το τρίγωνο, ο κύκλος, οι 60^ο  του ισογώνιου ισόπλευρου τριγώνου, τότε δεν ισχύουν οι νόμοι της Φυσικής της εδώ περιοχής, της γειτονιάς μας δηλαδή. Και ερωτώ, υπάρχει περίπτωση να μην ισχύει η Γεμωτρία και η Ευκλείδιος Γεωμετρία, δηλαδή η γεωμετρία όπου δεν έκτισε ο Ευκλείδης αλλά ανακάλυψε ο ιερέας των γεωμετρικών μαθηματικών. 

.

Το πείραμα αν ισχύει η Φυσική της Γειτονιάς μας σ’ ένα μακρόχωρο, υπερπέραν, παράλληλον Σύμπαν κ.ο.κ., είναι να δοκιμαστεί αν ισχύει η κλασσική γεωμετρία. Να παρατηρηθεί αν υπάρχουν σχήματα της γεωμετρικάς της γειτονιάς μας, αν δεν υπάρχουν και στην θέση τους υπάρχουν σχήματα διαφορετικά που δεν εγχωράει ο νους, τότε πρόκειται για άλλη Φυσική υπόσταση, αλλά υπάρχει η πιθανότητα αυτά τα μαθηματικά, αυτή η γεωμετρία να είναι προέκταση της κλασσικής γεωμετρίας ή το αντίστροφο, ή αιρετική/διαφορετική αντίληψη, αφή κ.ο.κ. να είναι το μέτρον της ίδιας της αλλοίωσης της ψυχονοοτροπίας. Δηλαδή η πραγματοποίηση της ψευδαίσθησης μέσα από την ψευδαισθησιοποίηση της απτής και πνευματικής πραγματικότητος της Γειτονιάς μας! 

.

Ελπίζω να διασκεδάσετε την υπερβατική υπερκβαντική υπερμηχανική παραγεωμετρική διαμέτρηση της πιθανότητος, της μη υπάρξεως σε υλικό χώρο της υφιστάμενης Φυσικής. Η Φυσική είναι κλάδος της Γεωμετρίας, πρωτίστως αποθαίνει ο κορμός και ύστερα ο κλώνος και επειδή ο κορμός της Γεωμετρίας είναι ομοίωση και εικόνα και κύτταρο Θεού, δεν τίθεται θέμα μαράνσεως της. 

.

Πρώτος νόμος των πάντων είναι η Γεωετρία η οποία ποιήθηκε από την Αγέννητη Μετρία (Γεώ+με+Τρία) άϋλη σύνθεση της επάπειρης εντός κάθε προέκτασης εκ των τριών και των τριών διαστάσεων, του μήκους, του πλάτους και του ύψους, με ανάμεικτον το βάθος, το πάχος και τον χώρο ως παναπειρότητα, βάσει του Νόμου της Τετραπιθανότητος. 

.

Η υπερκβαντική απειροκεντρική μηχανική μπορεί να είναι το μουσείο της σκέψης των οραμάτων της συνύπαρξης της σκέψης στα οικοσυστήματα της ηθικής, διότι πού είδατε μαθηματικά να ψεύδοντε;

.

Βασίλισσα της ύπαρξης είναι Γεώ+Μετρία (εξού και Μετρέγια = μετρέ+για = παραφθορά του γέω και συνάμα βάσει του Νόμου της Πέραν της Μίας Καταγωγής των Ελληνικών Λέξεων μετρέ+υιός = γυιός = μετρεγυιός = μετρέγυια όπως σωστά γράφεται ελληνιστί) των Τριών Διαστάσεων Της Αγίας Τριάδος έως το άπειρον των απείρων = αιώναν των αιώνων. Ακόμη και Η Άκτιστη Άϋλη Αγία Τριάδα έχει μαθηματικό όνομα πως να μην είναι Ακτιστοζωντανά Μαθηματικά Η Αγία Τριάδα; 

.

Η Αγία Τριάδα μαζίν μας και καλήν σωτηρίαν να έχουμεν αμαρτωλοί, παναμαρτωλοί και απειραμαρτωλός όπως εμένα.

.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ

Δημοσιεύτηκε just now από τον χρήστη Panayiotis Yerimos