Παλιότερα
ο Στάθης είχε επισημάνει ευφυέστατα ότι οι γελοιογράφοι αντιμετωπίζουν
με τον ΓΑΠ πρόβλημα …ανταγωνιστικότητας, κινδυνεύουν να χάσουν τη
δουλειά τους…
Σήμερα οι γελοιογράφοι βρίσκονται σε χειρότερη θέση. Μας κατακλύζει καθημερινά το γελοίο. Ιδιαίτερα ο όμιλος των υπερφυσικών μπεμπέδων» του ΠΑΣΟΚ έχει ξεπεράσει σε γελοιότητα και ΑΠΑΤΗ κάθε ιστορικό προηγούμενο.
Τώρα που ο πράσινος ήλιο δύει και ο πασοκικός θίασος δίνει τις τελευταίες παραστάσεις, τα ανέκδοτα διαδέχονται το ένα το άλλο, σε ρυθμούς πολυβόλου.
Όταν βγαίνει ακόμα και η Διαμαντοπούλου ενάντια στα Μνημόνια και στην τρόικα, τότε μόνο για ανέκδοτο μπορούμε να μιλάμε. Ανέκδοτο φαυλοηλιθιότητας «ανώτερο» και από αυτά του Λοβέρδου: ίδρυσε και αυτός «νέο» κόμμα για να τα βάλει με τα …Μνημόνια!
Αυτά τα σπαρταριστά της τελευταίας πράξης του ιλαροτραγικού πασοκικού δράματος καθιστούν πολύ επίκαιρο ένα παλιότερό μας άρθρο (Μάιος 2012): «Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους…».
Το άρθρο μαζί με άλλα για το ΠΑΣΟΚ, ΕΔΩ:
Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους…
Ο πασοκισμός αποτελεί την ακρότατη παρασιτική εκβλάστηση της καθεστωτικής σαπίλας και της επαρμένης μπουρδολογίας και ηλιθιότητας: Την έπαρση της καθεστωτικής αυθάδειας, του ψεύδους, της απάτης, της ακατάσχετης ανοησίας…
Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές τούτο:
«Το ‘’λίπος’’ της παρασιτικής αχρειότητας έχει γίνει καθεστώς στο ΠΑΣΟΚ και δεν καίγεται με τίποτα: ΣΗΜΕΡΑ, κάτω από την επιδερμίδα της καλοαναθρεμμένης πασοκικής «αλητείας» κατακάθεται το ξύγκι του πιο αποτρόπαιου πολιτικού αμοραλισμού, της αχαλίνωτης διπροσωπίας, της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας, της χυδαιότητας και της μοχθηρής κακογουστιάς…».
Ο πασοκικός θίασος δεν έχει ξεπεράσει απλώς κάθε όριο ιλαρότητας, αλλά και κάθε όριο εξοργιστικού, φρενοβλαβούς εμπαιγμού του ελληνικού λαού.
Βεβαίως, για το «ξύγκι» του αποτρόπαιου πασοκικού αμοραλισμού και της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας έχουμε μιλήσει πολλές φορές: Καταγράφεται και διογκώνεται καθημερινά…
Στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, θεατρική παράσταση για τη διαδοχή, όλες οι μαϊμούδες του θιάσου είναι «συνωστισμένες», γεγονός που καταγράφει πιο παραστατικά και κραυγαλέα τον όγκο του πασοκικού «λίπους».
Δεν ξέρουμε το τι είναι πιο εντυπωσιακό και μακάβριο σε αυτή τη θεατρική παράσταση των πράσινων παρασίτων: Η ασύστολη αθλιότητα, η θρασύτατη αχρειότητα ή το απύθμενο της ωκεάνιας βλακείας τους;
Αυτά τα παράσιτα της δωσίλογης μοχθηρίας ζούνε σε άλλο πλανήτη, χαρακτηριστικό δείγμα της αναισθησίας των παχύδερμων…
Εδώ έχουν βάλει την Ελλάδα στον τάφο, η ιστορία έχει αποφανθεί τελεσίδικα για τα εγκλήματά τους, Εγκλήματα Εσχάτης Προδοσίας, και όλος αυτός ο πασοκικός θίασος συνεχίζει να παίζει το κακόγουστο θέατρο της ρητορικής φλυαρίας για τη …διάσωση(!) του ΠΑΣΟΚ: Εξαχρείωση χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές…
Εδώ δεν μπορούν να ξεμυτίσουν στο δρόμο (τα γιαούρτια και οι πέτρες βρίσκονται σε «επιφυλακή»), δεν θα πάρουν ούτε τους δικούς τους ψήφους, θα περάσουν στην Ιστορία, σαν τα πιο μελανά στίγματα, και ΑΥΤΟΙ δίνουν παραστάσεις για τη διαδοχή, για το ποιος θα είναι αρχηγός του κόμματος που θα «μπαζωθεί» από την λαϊκή ΟΡΓΗ: Βλακεία χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές…
Αυτά τα παράσιτα βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Η ελληνική κοινωνία τα έχει καταδικάσει τελεσίδικα, ο ελληνικός λαός τα φτύνει πατόκορφα, σύντομα θα στήσει και κρεμάλες, ΚΑΙ αυτά εξακολουθούν να επιμένουν, με την επιμονή ενός πάθους που οι ψυχίατροι θα το ονόμαζαν μονομανία, να φαντάζονται ότι αποτελούν την πολιτική ηγεσία του τόπου.
Το ακόμα πιο προκλητικό: Να χλευάζονται από όλη την Ελλάδα, να αποτελούν πλέον μια ιστορική υπόθεση ξοφλημένη ανέκκλητα, και αυτοί να ποζάρουν σαν «ηγέτες» και «σωτήρες», να δίνουν δονκιχωτικές μάχες μεταξύ τους, δανειζόμενοι τη φρασεολογία τους από τις ρεκλάμες του κινηματογράφου ή τους πωλητές της λαχαναγοράς…
Πνίγονται και βλέπουν ρόδινα όνειρα: Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα των κομμάτων και των πολιτικών που βρίσκονται ένα βήμα πριν από το βάραθρο, το πιο καθαρό σημάδι της σήψης, της παρακμής και της καταθλιπτικής πολιτικής κενότητας…
Δεν αντιλαμβάνονται, οι άμοιροι, ότι δεν έχουν καμία απήχηση πλέον στην ελληνική κοινωνία. Το μόνο που προκαλούν είναι ΟΡΓΗ και ΑΗΔΙΑ…
Οργή και αηδία που πολλαπλασιάζεται από αυτές τις παραστάσεις που δίνουν τα πράσινα ανδρείκελα γύρω από τη διαδοχή και την εμμονή των ΜΜΕ να τις προβάλλουν, υποτιμώντας βάναυσα τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού…
Τι προβάλλουν αλήθεια στον ελληνικό λαό;
Το δωσίλογο κομπασμό του Βενιζέλου και τις αυθάδειες της φλύαρης μπουρδολογίας του;
Τις «αμερικάνικες» μαϊμουδιές του Χρυσοχοΐδη, τις σοβαροφανείς πόζες της Διαμαντοπούλου, τις γλυκερές αναθυμιάσεις του Παπουτσή και τα λογύδρια όλων των χαμαιλεόντων των πασοκικών παρασίτων;
ΟΛΟΙ αυτοί προκαλούν τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και κάθε κουβέντα τους διογκώνει ακόμα περισσότερο την οργή και την αηδία…
Τα γλοιώδη καθεστωτικά παράσιτα (πολιτικά και δημοσιογραφικά) είναι τόσο αλλοτριωμένα τα ίδια, από τον επαρμένο κρετινισμό τους, που δεν είναι σε θέση πλέον να διακρίνουν ΤΙΠΟΤΕ έξω από τον μικρόκοσμο της παρασιτίας τους…
Δεν είναι σε θέση να διακρίνουν ότι ο ελληνικός λαός νιώθει ναυτία και οργή με το να αντικρύσει και ΜΟΝΟ τα πασοκικά και τα λοιπά καθεστωτικά ανδρείκελα, όχι και να τ’ ακούσει: Εδώ χάνει την ψυχραιμία του…
ΟΛΟΙ αυτοί κρίνουν τον ελληνικό λαό με τον πήχη της δικής τους βλακείας: Της βλακείας του ΤΕΛΟΥΣ τους…
Σήμερα οι γελοιογράφοι βρίσκονται σε χειρότερη θέση. Μας κατακλύζει καθημερινά το γελοίο. Ιδιαίτερα ο όμιλος των υπερφυσικών μπεμπέδων» του ΠΑΣΟΚ έχει ξεπεράσει σε γελοιότητα και ΑΠΑΤΗ κάθε ιστορικό προηγούμενο.
Τώρα που ο πράσινος ήλιο δύει και ο πασοκικός θίασος δίνει τις τελευταίες παραστάσεις, τα ανέκδοτα διαδέχονται το ένα το άλλο, σε ρυθμούς πολυβόλου.
Όταν βγαίνει ακόμα και η Διαμαντοπούλου ενάντια στα Μνημόνια και στην τρόικα, τότε μόνο για ανέκδοτο μπορούμε να μιλάμε. Ανέκδοτο φαυλοηλιθιότητας «ανώτερο» και από αυτά του Λοβέρδου: ίδρυσε και αυτός «νέο» κόμμα για να τα βάλει με τα …Μνημόνια!
Φυσικά επανέρχεται και ο μέγας γελωτοποιός, ΓΑΠ (κατά Στάθη), για να «ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς» με τη...
θηριωδία της ιλαρότητας (Βενιζέλος).
θηριωδία της ιλαρότητας (Βενιζέλος).
Αυτά τα σπαρταριστά της τελευταίας πράξης του ιλαροτραγικού πασοκικού δράματος καθιστούν πολύ επίκαιρο ένα παλιότερό μας άρθρο (Μάιος 2012): «Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους…».
Το άρθρο μαζί με άλλα για το ΠΑΣΟΚ, ΕΔΩ:
Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους…
Ο πασοκισμός αποτελεί την ακρότατη παρασιτική εκβλάστηση της καθεστωτικής σαπίλας και της επαρμένης μπουρδολογίας και ηλιθιότητας: Την έπαρση της καθεστωτικής αυθάδειας, του ψεύδους, της απάτης, της ακατάσχετης ανοησίας…
Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές τούτο:
«Το ‘’λίπος’’ της παρασιτικής αχρειότητας έχει γίνει καθεστώς στο ΠΑΣΟΚ και δεν καίγεται με τίποτα: ΣΗΜΕΡΑ, κάτω από την επιδερμίδα της καλοαναθρεμμένης πασοκικής «αλητείας» κατακάθεται το ξύγκι του πιο αποτρόπαιου πολιτικού αμοραλισμού, της αχαλίνωτης διπροσωπίας, της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας, της χυδαιότητας και της μοχθηρής κακογουστιάς…».
Ο πασοκικός θίασος δεν έχει ξεπεράσει απλώς κάθε όριο ιλαρότητας, αλλά και κάθε όριο εξοργιστικού, φρενοβλαβούς εμπαιγμού του ελληνικού λαού.
Βεβαίως, για το «ξύγκι» του αποτρόπαιου πασοκικού αμοραλισμού και της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας έχουμε μιλήσει πολλές φορές: Καταγράφεται και διογκώνεται καθημερινά…
Στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, θεατρική παράσταση για τη διαδοχή, όλες οι μαϊμούδες του θιάσου είναι «συνωστισμένες», γεγονός που καταγράφει πιο παραστατικά και κραυγαλέα τον όγκο του πασοκικού «λίπους».
Δεν ξέρουμε το τι είναι πιο εντυπωσιακό και μακάβριο σε αυτή τη θεατρική παράσταση των πράσινων παρασίτων: Η ασύστολη αθλιότητα, η θρασύτατη αχρειότητα ή το απύθμενο της ωκεάνιας βλακείας τους;
Αυτά τα παράσιτα της δωσίλογης μοχθηρίας ζούνε σε άλλο πλανήτη, χαρακτηριστικό δείγμα της αναισθησίας των παχύδερμων…
Εδώ έχουν βάλει την Ελλάδα στον τάφο, η ιστορία έχει αποφανθεί τελεσίδικα για τα εγκλήματά τους, Εγκλήματα Εσχάτης Προδοσίας, και όλος αυτός ο πασοκικός θίασος συνεχίζει να παίζει το κακόγουστο θέατρο της ρητορικής φλυαρίας για τη …διάσωση(!) του ΠΑΣΟΚ: Εξαχρείωση χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές…
Εδώ δεν μπορούν να ξεμυτίσουν στο δρόμο (τα γιαούρτια και οι πέτρες βρίσκονται σε «επιφυλακή»), δεν θα πάρουν ούτε τους δικούς τους ψήφους, θα περάσουν στην Ιστορία, σαν τα πιο μελανά στίγματα, και ΑΥΤΟΙ δίνουν παραστάσεις για τη διαδοχή, για το ποιος θα είναι αρχηγός του κόμματος που θα «μπαζωθεί» από την λαϊκή ΟΡΓΗ: Βλακεία χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές…
Αυτά τα παράσιτα βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Η ελληνική κοινωνία τα έχει καταδικάσει τελεσίδικα, ο ελληνικός λαός τα φτύνει πατόκορφα, σύντομα θα στήσει και κρεμάλες, ΚΑΙ αυτά εξακολουθούν να επιμένουν, με την επιμονή ενός πάθους που οι ψυχίατροι θα το ονόμαζαν μονομανία, να φαντάζονται ότι αποτελούν την πολιτική ηγεσία του τόπου.
Το ακόμα πιο προκλητικό: Να χλευάζονται από όλη την Ελλάδα, να αποτελούν πλέον μια ιστορική υπόθεση ξοφλημένη ανέκκλητα, και αυτοί να ποζάρουν σαν «ηγέτες» και «σωτήρες», να δίνουν δονκιχωτικές μάχες μεταξύ τους, δανειζόμενοι τη φρασεολογία τους από τις ρεκλάμες του κινηματογράφου ή τους πωλητές της λαχαναγοράς…
Πνίγονται και βλέπουν ρόδινα όνειρα: Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα των κομμάτων και των πολιτικών που βρίσκονται ένα βήμα πριν από το βάραθρο, το πιο καθαρό σημάδι της σήψης, της παρακμής και της καταθλιπτικής πολιτικής κενότητας…
Δεν αντιλαμβάνονται, οι άμοιροι, ότι δεν έχουν καμία απήχηση πλέον στην ελληνική κοινωνία. Το μόνο που προκαλούν είναι ΟΡΓΗ και ΑΗΔΙΑ…
Οργή και αηδία που πολλαπλασιάζεται από αυτές τις παραστάσεις που δίνουν τα πράσινα ανδρείκελα γύρω από τη διαδοχή και την εμμονή των ΜΜΕ να τις προβάλλουν, υποτιμώντας βάναυσα τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού…
Τι προβάλλουν αλήθεια στον ελληνικό λαό;
Το δωσίλογο κομπασμό του Βενιζέλου και τις αυθάδειες της φλύαρης μπουρδολογίας του;
Τις «αμερικάνικες» μαϊμουδιές του Χρυσοχοΐδη, τις σοβαροφανείς πόζες της Διαμαντοπούλου, τις γλυκερές αναθυμιάσεις του Παπουτσή και τα λογύδρια όλων των χαμαιλεόντων των πασοκικών παρασίτων;
ΟΛΟΙ αυτοί προκαλούν τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και κάθε κουβέντα τους διογκώνει ακόμα περισσότερο την οργή και την αηδία…
Τα γλοιώδη καθεστωτικά παράσιτα (πολιτικά και δημοσιογραφικά) είναι τόσο αλλοτριωμένα τα ίδια, από τον επαρμένο κρετινισμό τους, που δεν είναι σε θέση πλέον να διακρίνουν ΤΙΠΟΤΕ έξω από τον μικρόκοσμο της παρασιτίας τους…
Δεν είναι σε θέση να διακρίνουν ότι ο ελληνικός λαός νιώθει ναυτία και οργή με το να αντικρύσει και ΜΟΝΟ τα πασοκικά και τα λοιπά καθεστωτικά ανδρείκελα, όχι και να τ’ ακούσει: Εδώ χάνει την ψυχραιμία του…
ΟΛΟΙ αυτοί κρίνουν τον ελληνικό λαό με τον πήχη της δικής τους βλακείας: Της βλακείας του ΤΕΛΟΥΣ τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου