ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ Ή ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΙΝΑΠ

Μόλις λίγες εβδομάδες αφού καταφέραμε για πρώτη φορά ως Ανεξάρτητη Ιατρική Κίνηση (ΑΙΚ) να βγάλουμε έδρα στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ ήρθαμε αντιμέτωποι με τα θαύματα του κομματικού συνδικαλισμού. 

 

Η ικανοποίηση για τον αγώνα που κάναμε (με προσωπικά έξοδα, χωρίς κομματικούς μηχανισμούς και χορηγούς να μας συνδράμουν) ξεχάστηκε γρήγορα από τις πρώτες κιόλας συνεδριάσεις του ΔΣ. Δεν είχαμε σκοπό να προχωρήσουμε σε καταγγελίες και απόδοση ευθυνών, αλλά νιώθουμε υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε πρωτίστως του νοσοκομειακούς, αλλά και όλο τον ιατρικό κόσμο για το παιχνίδι που παίζεται στην εκλογή προέδρου της ΕΙΝΑΠ. Χωρίς εμπειρία σε ίντριγκες και μεθοδεύσεις, βρεθήκαμε στη μέση ενός θεάτρου του παραλόγου. Ξαφνικά όλοι μας αγάπησαν! Υποσχέσεις βροχή και από την άλλη μισόλογα, κρυμμένα χαρτιά και υπόγειες πιέσεις.

 

Η παράταξη της ΔΗΚΝΙ (ΝΔ) δεν κατάφερε να πάρει την απόλυτη πλειοψηφία και εκτός αυτού, είναι διασπασμένη με δύο υποψηφιότητες για την προεδρία της ΕΙΝΑΠ. Χαρακτηριστικό της κατάστασης στην οποία βρίσκεται είναι ότι δεν εφαρμόζεται καν το καταστατικό της ώστε να υπάρχει μία και μόνο υποψηφιότητα εκ μέρους της.

 

Για την ΠΑΣΚ δεν έχει νόημα να μιλάμε. Δορυφόρος πλέον της ΔΗΚΝΙ. Τα «επαγγελματικά» της στελέχη ψάχνουν για άλλες κομματικές στέγες.

 

Κατά πόδας και η ΙΑΣΥ (ΔΗΜΑΡ). Μπορούν υπεύθυνα και πάντα αριστερά να στηρίξουν τα πάντα, αρκεί να μην ξεφεύγει από τις μνημονιακές επιταγές, όπως ένα αγωνιστικό προεδρείο.

 

Από τις κυβερνητικές παρατάξεις δεν μπορείς να περιμένεις και κάτι διαφορετικό αφού είναι δέσμιες της πολιτικής των κομμάτων από τα οποία προέρχονται και στα οποία λογοδοτούν.

 

Τραγικός είναι ο ρόλος της καθεστωτικής αριστεράς. 

 

Το ΔΗΠΑΚ (ΚΚΕ) αυτοεγκλωβισμένο στην υπαρξιακή του αγωνία για καθαρότητα κρύβεται πίσω από την «αναλογικότητα» για να μην μολυνθεί από αριστερίστικες ή ρεφορμιστικές παρατάξεις. Αναλογικότητα σημαίνει πρόεδρο από τη ΔΗΚΝΙ, αλλά δεν πειράζει. Ανατρεπτικό προεδρείο μπορεί να υπάρξει μόνο στη Δευτέρα Παρουσία (συγγνώμη, μόνο υπό λαϊκή εξουσία). Μέχρι τότε, η δημόσια υγεία, ο ιατρικός κόσμος όπως και όλη η κοινωνία ας εξαθλιωθεί. Τότε ίσως καταλάβουν όλοι πόσο δίκιο έχει το Κόμμα! Αν το ΚΚΕ είχε την ίδια σεχταριστική-χιλιαστική νοοτροπία κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κατοχής, ΕΑΜ δε θα υπήρχε. Ενώ, όμως, υποστηρίζει λεκτικά την αναλογικότητα, ελπίζοντας ότι κάποιος θα παρασυρθεί και θα συμμεριστεί τη θέση του, τελικά ρίχνει πάντα λευκό, ακόμα και όταν για την εκλογή ενός αγωνιστικού προεδρείου έφτανε η μία από τις δύο ψήφους που έχει! Αν κοπτόταν τόσο για τη σούπα-αναλογικότητα, θα ψήφιζε ή θα απόσχε της διαδικασίας και δε θα κρυβόταν πίσω από το λευκό. 

 

Το Μέτωπο (ΣΥΡΙΖΑ) ακολουθεί την παράδοση που φαίνεται να δημιουργεί το συνδικαλιστικό του όργανο των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης. Όπως ξεπούλησαν με μία απίστευτη κυβίστηση (κοινώς κολοτούμπα) τον αγώνα των καθηγητών μέσα σε λίγες ώρες, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ με μία αντίστοιχα περήφανη ενέργεια αντικατέστησε τη στήριξη αγωνιστικού προεδρείου (αποφεύγουμε επισταμένως να αναφερθούμε σε αριστερό, γιατί ο όρος είναι συνυφασμένος πια με τη νοοτροπία και πρακτική της κοινοβουλευτικής ιδίως αριστεράς) με την πιο δημοκρατική αναλογικότητα = υπερψήφιση υποψηφίου που προέρχεται από τη ΔΗΚΝΙ (αν και η ΔΗΚΝΙ έχει δύο υποψηφίους)! Κατάφερε το εξής καταπληκτικό με τις δύο έδρες που κατέχει: στη σημερινή ψηφοφορία πήρε 6 η υποψήφια από τη ΔΗΚΝΙ (που αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχει την πλειοψηφία των μελών της ΔΗΚΝΙ και δεν είναι επίσημη υποψήφιος της παράταξής της) και 4 ο προτεινόμενος από της ΑΡΣΙ, ενώ στις προηγηθείσες ψηφοφορίες το αποτέλεσμα ήταν αντίστροφο. Τόσο ανατρεπτική διάθεση, που ακόμα και το ΠΑΣΟΚ μετά τις διαγραφές του 77 ήταν πιο επαναστατικό!

 

Το αίσθημα ευθύνης που αναλάβαμε με την έδρα στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ, μας υποχρεώνει να ενημερώσουμε όλους τους νοσοκομειακούς γιατρούς (άσχετα αν μας στήριξαν στις κάλπες) για αυτά που διαδραματίζονται στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ στην πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας για τη δημόσια υγεία και τη στιγμή που παίζεται η επιβίωση αυτής της χώρας. Στην Ανεξάρτητη Ιατρική Κίνηση δεν πάσχουμε από κομματικές αγκυλώσεις, απεχθανόμαστε και παλεύουμε για να ανατρέψουμε τον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, είμαστε ανοιχτοί σε όλους όσους έχουν να προσφέρουν και το έχουμε αποδείξει επανειλημμένως όπου μας έχει εμπιστευθεί με την ψήφο του ο γιατρός και τον εκπροσωπούμε. Προτιμήσαμε υποψηφίους από νοσοκομεία που σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικας θα πρέπει να κλείσουν γιατί μας περισσεύουν. Από την πρώτη στιγμή της παρουσίας μας στο ΔΣ είχαμε και έχουμε μοναδικό κριτήριο την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ιατρών και του ΕΣΥ για το καλό της κοινωνίας και την πρόοδο του τόπου. Δηλώσαμε από την αρχή και το αποδεικνύουμε ότι δεν μας ενδιαφέρουν θέσεις και οφίτσια. Νομίζοντας ότι όλοι έχουν τα ίδια κίνητρα με εμάς, πιστέψαμε αρχικά ότι η αναλογικότητα είναι το πιο δημοκρατικό από όλα. Αντιλαμβανόμενοι γρήγορα τι ακριβώς συμβαίνει, στηρίξαμε και στηρίζουμε αγωνιστικό προεδρείο, παρά τις διαφορές που μας χωρίζουν και δεν πρόκειται να απόσχουμε της διαδικασίας εκλογής (κάτι που μας πρότειναν στην τελευταία ψηφοφορία).

 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ 30/5/13