Απίστευτο δημοσίευμα –
καταγγελία που αφορά την κατασκοπευτική δραστηριότητα των Βρετανών στην
ελληνική πρωτεύουσα, σε απόσταση αναπνοής από το Μέγαρο Μαξίμου και το
Κοινοβούλιο, περνά σχεδόν απαρατήρητο,
καθώς η πολιτική τάξη
της χώρας, απόλυτα αλλοτριωμένη και χωρίς την παραμικρή συναίσθηση της
κατάστασης, παρά τον διεθνή σάλο που έχει ξεσπάσει με ανάλογα ζητήματα,
απειλώντας πολυετείς και πολυεπίπεδες διακρατικές σχέσεις σε όλα τα μήκη
και τα πλάτη της υφηλίου, τελεί σε «νιρβάνα»,έχοντας χάσει τα αντανακλαστικά της.
Εάν δηλαδή ποτέ τα διέθετε, αφού η κουλτούρα στα θέματα ασφαλείας στη χώρα είναι απλώς τραγική, κάτι
που αποτυπώνεται και στο είδος του πολιτικού «ελέγχου» (πώς να βγάλεις
τα εισαγωγικά;) και της διοίκησης σε όλους τους θεσμούς που έχουν
επιφορτιστεί με την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας. Για τα τηλεοπτικά
δίκτυα τι να πει κανείς. Σα να μη συνλεβη τίποτε.
Το δημοσίευμα αφορά το περιοδικό
«ΕΠΙΚΑΙΡΑ» και το υπογράφει ένας άνθρωπος με τεράστια εμπειρία
δεκαετιών στον χώρο, εντός και εκτός Ελλάδας, ο δημοσιογράφος Μάνος
Ηλιάδης, οπότε… τεκμαίρεται πως ξέρει τι γράφει. «Κατηγορούμενος» είναι
το Βρετανικό Συμβούλιο, (British Council) όπου στην ταράτσα του κτιρίου
εντοπίστηκαν κλωβοί πανομοιότυποι με αυτούς σε βρετανικές πρεσβείες ανά
τον κόσμο, οι οποίοι φιλοξενούσαν μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας για
την υποκλοπή σημάτων κάθε είδους. Παρεμπιπτόντως, να θυμίσουμε ότι και
στη Ρωσία το Βρετανικό Συμβούλιο είχε καταγγελθεί ως άντρο κατασκόπων…
Και αν π.χ. στη Γερμανία (το ίδιο ισχύει
για δεκάδες χώρες) ξεσηκώθηκε σάλος καθότι υπό στενό «μαρκάρισμα» είχε
τεθεί το σύνολο της πολιτικής και οικονομικής ελίτ της χώρας, με πρώτη
και καλύτερη την Άγκελα Μέρκελ, τι ακριβώς μας κάνει να
πιστεύουμε ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όπου κανείς δεν ξέρει να
κρατά το στόμα του κλειστό, θα εξαιρούνταν ο πρωθυπουργός Αντώνης
Σαμαράς, οι υπουργοί της κυβέρνησής του και όποιος άλλος παρουσίαζε το παραμικρό ενδιαφέρον;
Με απλά λόγια, μέσω της δραστηριότητας των Βρετανών (όχι ότι άλλοι κάθονται «φρόνιμα», απλά τους Βρετανούς αφορά το δημοσίευμα) τι σόι διαπραγμάτευση και συντονισμό μπορεί να κάνει για παράδειγμα, η Ελλάδα με την Κύπρο για το Κυπριακό, όταν
όσα λέγονται καταγράφονται συστηματικά και η βρετανική διπλωματία με
επικεφαλής τον ίδιο τον Ντέιβιντ Κάμερον, θα έχουν πληροφορηθεί τις
θέσεις της ελληνικής (ελλαδικής και κυπριακής) πλευράς;
Και αντί να ξεσηκωθεί σάλος και η
πορεία για το Πολυτεχνείο… εκτάκτως να καταλήξει αιφνιδιαστικά στο
British Council στο Κολωνάκι (!) επειδή οι υπεύθυνοι θα έπρεπε να είχαν
κάνει ακαριαία τη δουλειά τους εισβάλλοντας στο κτίριο παρουσία
εισαγγελέα, όλοι ασχολούνται με τον αν θα ανατραπεί ο Βενιζέλος
στο ΠΑΣΟΚ, αν θα καταθέσει αίτημα Εξεταστικής Επιτροπής ο Τσίπρας για
τα υποβρύχια, αν θα ζήσουμε νέα… αποστασία με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να
οδεύσουν προς την Κουμουνδούρου για να φτιάξουν νέο «Κίνημα» για να
σώσει ξανά τη χώρα και με το πώς θα περιφρουρηθεί το «βασίλειο» του κομματικού παρασιτισμού που οικοδόμησε το μεταπολιτευτικό πολιτικό μας σύστημα.
Για την αντιπολίτευση καλύτερα να μη σχολιάσουμε. Θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα, εμφανίζεται δημοσίευμα ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, διεύθυνση και… τηλέφωνο και αντί να βουτήξουν το θέμα προκαλώντας στο Κοινοβούλιο και την κοινωνία, κυριολεκτικά χαμό, ταράζοντας
τα λιμνάζοντα ύδατα στα θέματα εθνικής ασφαλείας και ανατρέποντας την
πεποίθηση ότι παραμένοντες προσκολλημένοι στα δεθνιστικά ιδεολογήματα
του παρελθόντος δεν καταλαβαίνουν και πολλά, κοιμούνται τον ύπνο του
δικαίου.
Και μιλάμε γι’ αυτούς που ήταν
παραδοσιακά έτοιμοι να αγκαλιάσουν την «επανάσταση» του Τσάβες στη
Βενεζουέλα και να καταδικάσουν τους κακούς ιμπεριαλιστές που θέλουν να
την καταστρέψουν, χωρίς βέβαια να περνά από το μυαλό τους ότι αυτή στηρίζεται πάνω σε μηχανισμό εθνικής ασφαλείας, σταλινικού τύπου. Εμείς οι γενικώς χαζοχαρούμενοι Έλληνες μένουμε στα οράματα και στη θεωρητικολογία, ενώ με την ουσία συνήθως είμαστε… σε διάσταση.
Κι επειδή δεν τρέφουμε σοβαρές ελπίδες ότι
η φαιδρή αυτή κατάσταση θα αλλάξει, εναποθέτουμε τις όποιες μας έχουν
μείνει, διότι πλέον μάλλον είναι ήδη αργά, τόσες μέρες μετά το
δημοσίευμα (κλείνει εβδομάδα και οι Βρετανοί είναι βέβαιο ότι θα τα
«ξήλωσαν»), στους εισαγγελείς αυτού του τόπου. Έστω «για την
τιμή των όπλων», για να δείξουμε ότι ως κράτος κινητοποιούμαστε, να
δείξουν οι κάμερες μια «δραστηριότητα», η οποία είναι βέβαιο ότι θα
κινήσει το ενδιαφέρον των διεθνών ΜΜΕ. Ή μήπως πολλά ζητάμε;
Απευθυνόμενοι στα ανώτατα
κλιμάκια της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, να τους πούμε ότι το ζητούμενο
δεν είναι να αρχίσουμε να φωνασκούμε παριστάνοντας τους έκπληκτους και
αναπαράγοντας σάχλες του τύπου «αυτά δεν γίνονται μεταξύ συμμάχων». Το
ζητούμενο είναι το να αρπάζεις τις ευκαιρίες ως κράτος με τόσα ζητήματα
ανοικτά και αν δημιουργείς θέμα, προσθέτοντας «όπλα» στη διπλωματική σου
φαρέτρα ενόψει εξελίξεων σε πολλά μέτωπα. Μάλλον πάλι ζητάμε πολλά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου